Kristinn H. Gunnarsson farinn úr Frjálslynda

Ég er spákona eða sjáandi, ég sverða.

Fyrir nokkrum dögum bloggaði ég um að nú hlyti Sleggjan að ganga úr Frjálslyndum og yfir í Sjálfstæðis ef mark er takandi á því hvernig hann byggir málflutning sinn á Alþingi.

En rétt í þessu var verið að lesa úrsagnarbréf mannsins úr flokknum á Alþingi.

Ég bíð eftir að hann gangi í Sjálfstæðisflokkinn eins og hinn óþekktaranginn Jón Magnússon.

En kannski þarf ekki spádómsgáfu til að sjá fyrir um hegðan ákveðna manna.

Þeir eru svo fyrirsjáanlegir.

Kristinn hættur í þingflokki frjálslyndra

Brotnar forsendur

Seðlabankafrumvarpið verður tekið til þriðju umræðu í dag og ég ætla að fylgjast með.

Svo er það afgreitt.  Tékk, tékk.

En ég var að blogga í gær um frestun á launahækkun fyrir hinn almenna launamann.

Forsendur brotnar og þá verður ekki af henni.

Nú var ég að lesa um vaktaðan bílakjallara í Faxafeni sem Hannes Smárason er skráður fyrir og mun hafa að geyma glæsibifreiðar fyrir hundruð milljóna króna.

Eigendur bifreiðanna munu vera Hannes sjálfur, Jón Ásgeir og Þorsteinn M. Jónsson.

Ég verð orðlaus, reið og það misbýður réttlætiskennd minni að það megi ekki hrófla við eigum sukkbarónanna á meðan enginn skirrist við að ráðast á þá sem ekkert hafa til að láta í púkkið.

Ef talað er um að frysta eigur þeirra sem stærstu sök eiga á því hvernig fyrir okkur er komið kemur falski mannréttindakórinn og veinar um brot á eignarrétt.

Það er búið að brjóta eignarrétt fólks í þessu landi sem nú missir hús og vinnu vegna bankahruns.

Þessi mannréttindakór þegir þunnu hljóði þegar eignaupptökur á eigum almennings eiga sér stað af því fólk getur ekki lengur borgað vegna breyttra forsenda.

Á að ræða þetta frekar?

Nebb, kyrrsetjum eigur þessara manna svo geta þeir fengið þær aftur þegar og ef þeir eru eins blásaklausir og þeir vilja vera láta.

Manni er farið að þyrsta í réttlæti.

En Seðlabankinn er málið í dag.

Mikið skelfing er ég orðin þreytt á því máli.

Seðlabankafrumvarp afgreitt

Hvar er réttlætið?

Það þarf að spara.  Draga saman.  Skera niður.

Og hvar byrjar maður?

Jú, við frestum launahækkun sem átti að taka gildi 1. mars fyrir almenna launþega.

Sniðugt.

En lágmarkslaun verða hækkuð úr 145 upp í 157 þúsund krónur þannig að það sé ekki verið að slíta sér út allan guðslangan daginn fyrir minni peninga en atvinnulausir fá á mánuði, sem er reyndar skammarlega lág upphæð og þeir verða ekki feitir af, svo sú skoðun mín sé alveg á hreinu.

Ég viðurkenni auðvitað að hafa ekki mikið vit á svona málum. 

Eflaust er það rétt að atvinnuveitendur sem eru að upplifa samdrátt á alla enda og kanta hafi ekki getað staðið undir launahækkunum við þessar aðstæður.

Ókei, ég skil það svo langt sem það nær.

En hvernig á fólk að lifa af þessari upphæð, nú þegar verðbólgan er tæp 18%, öll nauðsynjavara hefur hækkað um heilan helling?

Fólk með börn á framfæri t.d. hvaða göldrum á það að beita til að láta þessa smánarupphæð duga til heimilisreksturs?

Er einhvers staðar meitlað í fjandans stein að höggva skuli þar sem síst skyldi ávalt og ævinlega?

Ég verð hvínandi fúl og reið þegar ég hugsa um að enn er fullt af fólki á allt of háum launum við nýju ríkisfyrirtækin (já ég er m.a. að tala um bankana).

Ég vil sjá að þeir sem meira hafa umleikis gangi á undan með góðu fordæmi.

Þá fyrst skal ég kyngja frestun á launahækkun hjá þeim sem lægstu launin hafa.

Hvar er réttlætið á þessu guðsvolaða landi?

Ég sé að súpueldhúsin eru að koma sterk inn.

Djöfulsins aumingjar sem komu þjóðinni á þennan stað.

Arg.

Samið um frestun kjarasamninga

Upp á borð

Ég er sammála Birgi Ármannssyni, að ég held í fyrsta og eina skipti á ævinni.

Tel ekki stórar líkur á að það gerist aftur.

En burtséð frá því..

En BÁ segir að það sem Davíð sagði um eignarhaldsfélög, í eigu stjórnmálamanna og annarra þekktra einstaklinga sem hefðu fengið sérþjónustu í bönkunum hljóti að kalla á hörð viðbrögð.

Þetta gæti verið spurning um mútuþægni.

Áður en ég kýs vill ég fá þessar sjálfsögðu upplýsingar.

Annars gæti ég verið að gefa gjörspilltum stjónmálamönnum atkvæði.

Davíð verður að tala.

Maðurinn er Seðlabankastjóri, hann getur ekki komið með svona ásakanir og farið svo heim að drekka kaffi eða taka til á lóðinni bara.

Eða er þetta séríslensk aðferð sem telst góð og gild?

Gæti talist mútuþægni

Úr landi með helvítið

 

Þegar ég týndi síðustu krónuna upp úr buddunni í gær í búðinni þá hugsaði ég einmitt; nú hlýtur verðbólgan að vera þetta 17,6%.

Jeræt.

Ekki að ég finni ekki fyrir verðbólgunni, matarverðinu og klárum erfiðleikum í listinni við að ná endum saman.

Og kann ég auðmönnum, fyrrverandi ríkisstjórn, Seðlabanka og öðrum ábyrgum aðilum engar sérstakar þakkir fyrir.

Ég er að Davíðsjafna hérna.

Ég ætla að blogga um þennan  Steve Cosser nörd.

Hvern fjandann er þessi hrokagikkur að vilja upp á dekk og kaupa okkur Íslendinga á brunaútsölu?

Þegar ég horfði á hann í fréttunum í gærkvöldi leið mér eins og ég hafi dottið inn í mafíumynd af B-tegund.

Hann var að leita að uppruna orðrómsins um að hann gengi erinda auðmanna.

Svo ætlar hann að grípa til aðgerða gagnvart þeim. 

Ætli að hann geri þeim tilboð sem þeir geta ekki hafnað?

Hann sem á íbúð í London sem kostar meira en allir sukkbarónar Íslands saman lagt.

Er ekki dásamlegt að fá svona fólk til að kaupa Ísland?

Er ekki hægt að henda þessu viðrini úr landi?

Og læsa kyrfilega á eftir honum.

En fjandans verðbólgan er 17,6% eins og ég fann á mér.

Djöfull sem ég er mögnuð.

Verðbólga mælist 17,6%

Gott á okkur

Nú er klappliðið í bloggheimum að gera Davíð Oddsson að fórnarlambi.

Hann var svo sterkur í viðtalinu, svo sannfærandi, svo sannur.

Sínum augum lítur hver silfrið.

Með hvaða gleraugum er fólk að horfa sem sér eitthvað traust við framkomu Davíðs Oddsonar?

Og hvaða andskotans þörf fyrir "sterka leiðtoga" er að þjá íslensku þjóðina?

Eitthvað gamalt undirkastelsisheilkenni að trufla okkur, þráin eftir kóngi.

Landið er á höfðinu, hvað er að fólki?  Sleikurinn við vöndinn er aldrei langt undan hjá þessari þjóð.

Ég er orðin hundleið á því að Davíð Oddsson skuli sitja og sitja og að enginn virðist geta gert nokkuð í því.

Við hvað er fólk hrætt?

Ef þjóðin getur ekki með mótmælum komið því til skila!

Ef ríkisstjórnin getur ekki komið því til skila!

Ef alþingi getur ekki komið því til skila (í boði Framsóknar)!

Af hverju hendum við okkur ekki á hnén og tilbiðjum Davíð.

Þá fær sá hluti almennings sem vill láta "sterka einræðisherra" stjórna sér helvítis kikk út úr því.

Við hin höldum svo áfram að röfla.

Davíð stjórnar hér greinilega öllu hvort sem er.

Við erum aumingjar og undirlægjur Íslendingar, amk. stór hluti þjóðar og þings.

Gott á okkur.

Fjármagnsflutningar Kaupþings höfðu mikil áhrif á Bretana

Notist eftir þörfum

Raunveruleikafirring, heift, reiði, hroki, geðvonska, pirringur, forstokkun, sjálfsvorkunn, sjálfsdýrkun, skortur á sjálfsgagnrýni, hefnigirni, sjálfsupphafning, ofsóknaræði, blinda, ónæmi á aðstæður, mont og frelsarakomplex.

 Er að reyna að lýsa því sem ég sá í Kastljósi kvöldsins.

Ofanskráð orð má nota eftir þörfum, eitt eða öll.

Mér er nákvæmlega sama.

Ég er hér til að þjóna.

En svona eftir á að hyggja, andskotinn að maður væri ekki búinn að fatta það að Jésús væri í Seðlabankanum.

Mér hreinlega dauðbrá þegar þetta rann upp fyrir mér í miðju viðtali.

KASTLJÓSIÐ

Davíð í Kastljósviðtali

Á hann sítrónutré?

 

Ég er ekki með kjöt í dag, guð minn góður og fastan að byrja.

Ekki kjöt fyrr en á páskum!

Jeræt, eins og ég fari eftir fyrirkomulögum í matargerð.

En ég ætla að segja ykkur eitt alveg stórmerkilegt.

Ég flakka stundum um allar rásirnar í sjónvarpinu mínu svona í bríaríi.

Þar er ein stöð, bresk, sem fjallar um matargerð.

Ég sverða í hvert einasta skipti sem ég lendi á þessari stöð þá er maður að kreista sítrónusafa í eitthvað jukk í skál.

Nei, þetta er ekki endursýning, haldið þið að ég sé fífl?

Í dag var það pæj.

Í fyrradag vodkadrykkur með sítrónusafa (nei, ég er ekki farin að drekka, bláedrú í fínum málum).

Fyrir helgi var það friggings kjúklingur með sítrónuhjúp.

Ætli maðurinn eigi sítrónutré?

Kjötkveðjuhátíð að ljúka

Með óbilandi trú og stórlega misboðið

Mig hefur oft langað til að vera haldin óbilandi trú á sjálfri mér.

Ekki það að ég sé ekki ágætlega glöð með mig eftir að ég varð edrú og svona, er sífellt að koma mér skemmtilega á óvart.

Nei, ég er að tala um svona óbilandi trú á sjálfri mér sem næði út yfir gröf og dauða.

Að ég myndi hreinlega trúa því inn að merg og beini að ég hefði alltaf rétt fyrir mér.

Með þessu þarf svo að hafa dass af mikilmennskubrjálæði, forstokkun og hortugheitum sem myndi gera það að verkum að maður legðist í bréfaskriftir ef einhver vogaði sér að að deila ekki hrifningarvímunni með manni.  Að manni væri stórlega misboðið.

Ég var að hugsa um svona týpu eins og Eirík þaulsitjandi seðalabankastjóra sem hefur skrifað kvörtunarbréf að þessu sinni og hinum slímsetumanninum Davíð,  svona almennt og yfirleitt.

Þessi fullkomna vissa um að hafa ekkert gert annað en það sem rétt er.

Þrátt fyrir að víða um heim hafi mætar manneskjur reist ágreining við þá trúu manns.

En kannski er það ágætt að vera bara með fyrirvara á sjálfum sér og eigin ágæti.

Sko, hefði ég verið í Seðlabankanum þegar allt fór til fjandans - úff hvað ég hefði læðst út úr bankanum 7. október, með hauspoka even.

Jabb. Ég held að ég þakki bara fyrir að vera eins og ég er.

Í bili að minnsta kosti.

Furðar sig á vinnubrögðum

Áfram svona

Áfram svona Höskuldur Þórhallsson.

Með þessu áframhaldi ert þú að setja niður þína síðustu kartöflu í kjörgarðinum.

Nú hefur AGS frestað komu sinni.

Út af skýrslu sem hefur ekkert með Seðlabankann að gera og þú og vinir þínir notuðu sem skálkaskjól til að tefja frumvarpið um bankann.

Þjóðinni til lítillar gleði skaltu vita.

Þá ættum við að geta kvatt þig endanlega úr pólitíkinni fljótlega.

En þú getur auðvitað gengið í Sjálfstæðisflokkinn, það er feitur möguleiki.  Sjáðu Jón Magnússon.

Koma svo.

Misskilningur skýrir fjarveruna