Ég elska hana Diddu..

 

..en hún er ein af hljómsveitinni "Minä Rakasta Stinua" og þau voru í Kastljósinu í kvöld.  Ég get svarið það, að það er sama hvað hún Didda tekur sér fyrir hendur, það klikkar aldrei.  Hún er svo mikill karakter þessi stelpa, að það skiptir engu hvort hún syngur, skrifar eða talar.  Hún kemur alltaf skemmtilega á óvart.   Smellið og hlustið.  Didda er flott á Presley.

Úje!

http://dagskra.ruv.is/streaming/sjonvarpid/?file=4355266/3

Í krúttkasti

 

Afi Jennýjar og Olivers, sendi mér þessa krúttmynd af þeim í gær.  Ég flippaði út.  Mikið rosalega eru þau miklar dúllur þarna, svona lítil.  Karakterinn leynir sér ekki en Oliver er bara krúsu beibí og Jenný Una er komin með einbeittan framkvæmdavilja.  Hehe.

Svona líta krúttin mín út núna uþb tveimur árum síðar.

Góður Oliver, alltaf í stuði.                     Og Jennslan........

Allaf góð, alltaf glöð og alltaf að sk... ok,ok, eins og Jenný segir, það er ekki meira í boði.

Later!

 

 

 

Ojabjakk!

..að Michael Jackson, barnaperri sé laus og liðugur.  Regulega er komið af stað orðrómi um að karlmennið MJ sé að fara að gifta sig, eigi vingott við þessa eða hina og blablabla, en svo er það jafnharðan borið til baka.

Michael Jackson hefur smekk fyrir smádrengjum.  Ef hann giftir sig þá er það til að reyna að blekkja.

Og eins og Eva bloggvinkona mín segir;  hver hefur áhuga?

Annars snýst heimur minn og annarra sem betur fer ekki í kringum þetta undarlega fólk í fréttunum. Þrátt fyrir að MJ hafi verið gripinn við iðju sína, oftar en einu sinni, þá helst honum það uppi, af því hann er frægur og hann var einu sinni alveg svakalega ríkur.

En hvern langar í smádreng, með afmyndað andlit af fegrunaraðgerðum?

Ekki konur, svo mikið er víst.

 

Michael Jackson enn laus og liðugur

Íslenskur heimilisiðnaður í Hafnarfirði

Það var verið að framleiða áfengi í fjölbýlishúsi í Hafnarfirði (er ekki sprengihætta af bruggi?).  Löggann tók það og maðurinn játaði.

Hann var að brugga gambra og landa.

Ég spyr:

Hver er munurinn á þessu tvennu?

Ég hélt að landi væri gambri og að gambri væri landi?

Ég er svo léleg í allri heimaframleiðslu.

Súmíbítmíbætmí.

Bruggari tekinn í Hafnarfirði

Á ís(l)-ensku

Bubbi leitar að stjörnu í raunveruleikaþætti.  Hann er að leita að næstu stjörnu Íslands undir heitinu "Bandið hans Bubba".  Flott framtak, Bubbi leitar nýliða og það er flott.  Það eru ekki svo mörg tækifæri í boði fyrir unga tónlistarmenn.

En auðvitað fást þarna "aðalleikendur" fyrir engan pening og kannski er það ástæðan fyrir síendurteknum raunveruleikaþáttum, sem auðvitað njóta gífurlegra vinsælda.  Ég kalla svona X-Faktor - Idolþætti, aumingjahrollsprógrömm, því ekki eru allir þátttakendur beinlínis að kafna úr hæfileikum.  En að lokum er auðvitað einhver flottur sem stendur eftir sem sigurvegari. Eða hvað?

Það er bannað að syngja á ensku.  Bubbi er hræddur við að íslenskan deyi út.  "Ég veit ekki hvort þetta er ótti við tungumálið, getuleysi eða hvort það er auðveldara að bulla á ensku, en með þessu áframhaldi er sú hætta fyrir hendi að íslenskt tungumál í dægurtónlist deyi út. Hverfi bara!"

Skelfing er ég þreytt á þessari tungumála forsjárhyggju.  Af hverju í ósköpunum ætti íslenskan að deyja út?  Ég hefði haldið að það væri tónlistin sem skipti máli, ekki hvort hún er sungin á íslensku, dönsku eða ensku?  Mér finnst íslenskan yndisleg og það eru ekki allir sem fara í skóna hans Megasar, t.d. í þeim efnum, en ungir listamenn ættu að fá að ákveða sjálfir hvernig þeir flytja sín verk. 

En nú er þetta ekki spurning um frumflutt efni sýnist mér.  Það er áhyggjuefni.  Það er alltaf verið að fá fólk til að fremja annarra manna músík.  Engar áhyggjur á því, ónei.  Bara hvort ábreiðurnar eru sungnar á ylhýra.

Minn áhugi á "raunveruleikaþáttum" af þessu tagi er að "hverfa bara!"

Bubbi býður þrjár milljónir fyrir íslenskuna

Ofbeldisfullur skíthæll!

OJ Simpson er ofbeldisfullur skíthæll án tillits til þess hvernig hann er á litinn.  Hann er að líkindum morðingi og hann er sannanlega ofbeldismaður, margsinnis kærður meira að segja. 

Þess vegna finnst mér merkilegt að kynþáttur skuli marka afstöðu fólks til sektar eða sakleysis mannsins.  Auðvitað er ég enginn sérfræðingur um bandarískt þjóðfélag, en þeir sem fylgdust með réttarhöldunum 1994 og 1995, eru flest allir jafn hissa á að hann skuli hafa sloppið þá.

Ég hef ekkert álit á ofbeldismönnum og mér er alveg sérstaklega í nöp við menn sem beita heimilisofbeldi.  Það litar kannski afstöðu mína, til nýjasta útspils OJ.

Ég veit hverju ég hefði svarað, hefði ég verið spurð.  Ég hefði sagt sekur og það án þess að hika.

Svona getur maður nú verið "litblindur".

Kynþáttur markar afstöðu fólks til O.J. Simpson

Rauður bolur á morgun!!

Nú berast tölvupóstar eins og eldur í sinu, víða um heim, þar sem fólk er beðið að klæðast rauðum bolum á morgun, til að sýna stuðning við frelsisbaráttuna á Myanmar.  Níu manns hafa látist í mótmælunum undanfarna daga.

Ég hvet alla sem koma hér inn að lesa, að láta þetta berast og klæðast rauðu á morgun. 

Sýnum samstöðu.

Komasho.

Fólk hvatt til að mæta í rauðum bolum á morgun

Athugasemdir - frábær blogg

Þegar ég byrjaði að blogga, vissi ég lítið út í hvaða heim ég var að hella mér, en mikið skelfing er ég ánægð að hafa gert það.  Það hefur bara verið skemmtilegt.  Mis skemmtilegt auðvitað, en aldrei leiðinlegt.

Hvað um það, hér á Moggabloggi eru athugasemdirnar heil veröld út af fyrir sig.  Þar er heill heimur af allskyns umræðum sem skapast við færslurnar og oftast víkka þær út umræðuna, dýpka hana og þær eru, að mínu mati, nauðsynlegt uppbót við pistlana sem ég les.  Stundum skapast svo skemmtileg stemming við færslurnar að ég ligg í hláturskasti yfir hugmyndaauðgi þeirra sem þar eru á ferðinni.  Hlátur er svo heilandi krakkar mínir.

Þeir sem banna athugasemdir hjá sér, eru svolítið sér á báti, ég persónulega nenni ekki að lesa þá, en þeir trufla mig ekki lengur.  Ég lét þetta fara skelfilega í taugarnar á mér á tímabili, en svo sleppti ég því og nú er blóðþrýstingurinn ekki lengur í hættu (segi sonna).

Svo eru það nafnlausu athugasemdirnar og nafnlausu bloggin.  Í flestum tilfellum er það bara í góðu lagi ef fólk kýs að blogga nafnlaust og það geta verið margar og skiljanlegar ástæður fyrir því.  Það sem mér finnst ólíðandi eru dónarnir og hugleysingjarnir sem eru með dónaskap og árásir á fólk, í athugasemdakerfunum, og fela sig á bak við fölsk nöfn eða nafnleysi.  Það er samt ótrúlega sjaldgæft á mínu bloggi, að ég hafi þurft að taka út færslur og/eða loka á ip-tölur, þó það hafi að sjálfsögðu komið fyrir.

Ég hvet amk. alla að kíkja í kommentakerfið (sem ég er viss um reyndar, að flestir gera), því þar er hin eiginlega umræða í gangi, oft á tíðum.  Skemmtileg, fróðleg, gagnrýnin og allskonar.  Það er bara skemmtilegt.

Ég lofa.

Later.

Við í dágóðum félagsskap - Grímulaus Bush

Hana þar höfum við  það svart á hvítu.  Búski í eigin safa.  Samkvæmt útskrft af fundi  sem Bush átti með Jose Maria Aznar, þáverandi forsætisráðherra Spánar árið 2003, þá vissi forsetinn af vilja Saddam Hussein til að fara í útlegð að uppfylltum skilyrðum.

„Egyptar eiga í viðræðum við Saddam Hussein. "Hann virðist hafa gefið í skyn að hann sé tilbúinn til að fara í útlegð fái hann að taka með sér milljarð dollara og allar þær upplýsingar um gereyðingarvopn sem hann kýs að taka með sér,” sagði Bush. „Það yrði líka besta lausnin fyrir okkur og myndi auk þess spara okkur fimmtíu milljarða dala.”

Við vitum hvernig fór.  Við vitum líka hversu mörgum mannslífum saklausra borgara hefur verið fórnað í Írak frá innrásinni.

Við megum ekki gleyma að þarna erum við þátttakendur.  Eða kannski ekki lengur?  Mér skilst að það sé búið að taka okkur út af lista viljugu þjóðanna og það án þess að við höfum beðið um það.

Það væri kannski lag að fara að tékka á því hvort við séum með eða ekki.  Íslensk stjórnvöld vita það ekki, kannski veit Búski það.

Later.

Bush vissi af vilja Saddams til að fara í útlegð

Ofbeldisdómur III - Skilorðsbundinn

Ég reyndist sannspá þegar ég taldi að ég fengi nóg að gera þegar ég einsetti mér að blogga um skilorðsbundna dóma fyrir ofbeldi.  Nú er það Héraðsdómur Reykjaness sem leggur í púkkið. 

Að þessu sinni er um að ræða heimilisofbeldi.  Árásin sem átti sér stað á þáverandi heimili málsaðila í nóvember á sl. ári var með þeim hætti, að maðurinn tók konuna kverkataki og henti henni í framhaldinu í gólfið. Konan marðist og tognaði á hálsi, baki og yfir bringspölum. Hún fór ekki fram á miskabætur.

Ofbeldishundurinn fær tveggja mánaða skilorðsbundið fangelsi fyrir tiltækið.  Mér finnst eins og dómarinn sé að segja blíðlega við hann; dona dona, gúkkulaðidrengurinn minn, ekki lemja kjéddlinguna, það kallar á töluvert vesen.  Hættessu strákur.

Síðan er manninum gert að greiða 10 þús. krónur í sakarkostnað.

Vó Héraðsdómur Reykjaness, rólegir á sektunum.  Það er óþarfi að rýja manninn inn að skyrtunni!

Hm, en ég held áfram á dómavaktinni.

 

Skilorð fyrir árás á sambýliskonu sína