Í DAG....

Í dag fór ég í göngutúr og það var svo mikið rok að augnabrúnirnar ásamt veiðihárunum (sko lesist: augnhárunum) sem eru stolt mitt og gleði fuku af og nú er ég nakin í framan.  Ég las einhversstaðar að andlitshárin losnuðu með aldrinum og allt yfir meðal andblæ væri hættulegt konum á mínum aldri.  Ég hlusta aldrei og þess vegna sit ég hér ljótari en erfðasyndin.  Ég fékk símtal frá Tokyo í dag frá Irahisa Nobu útgefanda.  Hann vill gefa bókina mína út á Japönsku.  Ég hef ekki viljað gefa hana út hérna heima af persónulegum ástæðum en útgáfa í Japan kemur vel til greina. Nobu-san bauð mér ríflega fyrirframgreiðslu og ég er að hugsa um að slá til.  Verð að láta tattúera á mig augabrúnir og kaupa mér gerviaugnahár áður en ég geri eitthvað í málinu.  Ég fór svo í kirkju eins og vanalega á sunnudögum og þar hitti ég konu sem ég er með í saumaklúbb (sorry hér svelgdist mér á af einhverjum orsökum). Hún bað mig að baka fyrir sig 16 Hnallþórur fyrir einhverjar fermingarveislur og ég gladdist mjög yfir vinsældum mínum í kökuheiminum.  Sagði að sjáfsögðu já takk og kom við í Bónus á leiðinni heim og keypti hráefni.

Hvísl, hvísl: Nanananana 1.apríl.

Það er erfitt að ljúga á sannfærandi hátt.  Er samt "pró" að sumu leyti.  Hef ekki verið látin hlaupa í dag þannig að ég skrifaði þetta fyrir sjálfa mig, þar sem mér var farið að líða eins og ég væri einskis virði og er strax farið að líða betur.

AF APRÍLHLAUPI OG KARLEMBUSVÍNUM

Það sem af er deginum hef ég ekki hlaupið apríl og engar tilraunir hafa verið gerðar til að fá mig af stað enn.  Meira húmorsleysið í mínu fólki.  Ég hef þó fallið fyrir hrekkjum oftar en ég kæri mig um að muna.  Í fyrra beið ég hálftíma (eða lengur!!) fyrir utan húsið eftir að húsbandið næði í mig, en hann hringdi og sagðist vera að koma, við værum boðin í mat til vinafólks okkar.  Hann veit að ég þoli ekki svona spontan uppákomur, verð að hafa góðan tíma til að taka mig til og svona, hann gaf mér ekki færi á að svara sagðist vera kominn eftir fimm mínútur.  Ég henti mér í föt, málaði mig á innsoginu og þeyttist út og beið... og beið... og beið... Þennan dag tapaði ég húmornum og er rétt búin að fá hann aftur.  Þegar ég var í Hagaskóla um árið, efndum við unglingar um allan bæ til mótmælagöngu vegna skorts á húsnæði fyrir okkur að hittast í.  Klæddum okkur eins og vanvitar, skrópuðum í skólanum og hrópuðum gífuryrði að gangandi fólki sem varð á vegi okkar.  Þetta var gaman og við fundum heilmikið til okkar.  Að eigin mati vorum við verulega töff.

KARLREMBUSVÍNIN

Ég skrifaði hér að neðan um að það hafi verið slys að gera vændiskaup refsilaus.  Þe lögleiðingin á vændi.  Það er prinsippatriði að þeir sem misnota sér neyð annara fái bágt fyrir.  Ég hef rætt þetta töluvert við vini og fjölskyldu og nær allir eru sammála mér, nema nokkrir feministahatarar í 15. lið og svo ókunnugir karlar sem ég hef af hendingu lent í samræðum við.  Undir pislinum mínum um þetta efni stendur líka eftirfarandi athugasemd frá Sigurði Karli Lúðvíkssyni:

"NEI ÞAU EIGA EKKI AÐ VERA REFSIVERÐ (þe. vændiskaupin)!!! Hættið að spýja þessu hatri og fasisma út. Þessi viðhorf eru eimitt þau sem gera vændi hættulegt.  Það er hlægilegt að vita til þess að svona margir halda, að bann slái á framboð og eftirspurn, það gerir það ekki, hefur aldrei gert og mun aldrei gera það.  Sýnið mellunum amk þá virðingu að neita þeim ekki um mannvirðingu á við ykkar, að stunda sitt fag ef ekkert annað býðst.  'Eg fullyrði án þess svo mikið sem að blikka augunum að 95% vændiskvenna sem hafa dáið í starfi séu vegna þessa skilningslausu viðhorfa á borð við þau sem eru tíunduð hér.  Hugið að samvisku ykkar, hún er svert af fasisma.

Þarna talar hinn týpiski andfeministiski karlmaður, leyfi ég mér að fullyrða, þrátt fyrir að ég hafi ekki hugmynd um hvort þessi maður skilgreini sig þannig.  Mér finnst þetta bara lýsandi dæmi um botnlausa kvenfyrirlitningu.  Þarna eru einhverjar tilfinningar sem fara í gang,  ofsafengnar mjög og svona fólk hræðir mig.  Það er hrópað um fasisma, samvisku, mellur og fag.  Við sem erum á móti lögleiðingu vændis eigum í 95% tilfella sök á dauða vændiskvenna vegna viðhorfa okkar (er ekki í lagi heima hjá fólki?).  Það má vera að þetta sé kjánahjal en ég óttast þessi viðhorf og þessa heift.

Ég er nú á því að svona menn eigi að senda í sveit.  Hugmyndafræðilega sveit þar sem hægt er að kenna mönnum staðreyndir um þessi mál.  Hm.. kona getur látið sig dreyma......

FIMM DAGA FRÍ, HM

Það er að bresta á með páskum.  Þrátt fyrir að ég hlakki oftast til þá get ég ekki neitað því að þeir eru lengi að líða.  Það situr enn í mér þessi yfirþyrmandi helgislepja sem einkenndi hátíðina þegar ég var barn.  Allt var lokað frá skírdegi og fram á þriðjudag eftir páska.  Bókstaflega allt.  Föstudagurinn langi var svo langur og það var ekkert við að vera.  Krakkarnir voru ekki einu sinni á róluvellinum.  Í útvarpinu voru sálmar og sorgarljóð og háheilagar hugvekjur allan daginn.  Ég ætlaði einu sinni að bursta mottur fyrir ömmu mína og ég hélt að hún myndi detta niður dauð þegar motturnar blöktu á snúrunni og ég mundaði bankarann.  Bannað sagði hún, á Föstudaginn langa syrgjum við og gerum bara það allra nauðsynlegasta.

Þetta hefur skánað en jafnaldrar mínir hafa lýst þessari tilfinningu fyrir mér, að þetta hafi enn áhrif á þá.  Hvað getur kona gert?  Í þetta sinn ætla ég að byrgja mig upp af bókum, fá stelpurnar mínar í mat, leigja mér góðar myndir, fara í göngutúr (ef það snjóar ekki) og passa mig á að líta ekki á klukkuna.

Gleðilega páska

EINN-TVEIR-ÁFRAM-GAKK

Það er alltaf nóg að gera í mótmælunum í Köben nú um stundir.  Á annan tug þúsunda tóku þátt í frðsamlegum mótmælaaðgerðum til stuðnings íbúum Kristjaníu.  Íbúarnir hafa fallist á tilboð danska ríkisins um að lúta sömu lögum og önnur sveitafélög í Danmörku.

Æi mér finnst hálf sorglegt að Kristjanía, draumaríki hippanna, fríríkið sjálft skuli nú heyra sögunni til í sinni upphaflegu mynd.  Það er samt eðlileg þróun að þeir skuli verða hluti af dönsku samfélagi. Þeir mega teljast heppnir að danska ríkið skuli ekki hafa jafnað fríríkið við jörðu og sett íbúana í gráu háhýsin sem víða "prýða" úthverfi Kaupmannahafnar.

Þúsundir ungmenna gengu til varnar Kristjaníu

TIL HAMINGJU HAFNARFJÖRÐUR!

Til hamingju Hafnarfjörður og við öll hin.  Mikið rosalega var þetta spennandi kosning. Þarna sáum við skólabókardæmi um virkt íbúalýðræði.  Það hefði þó verið betra ef munurinn hefði verið meiri. En Hafnfirðingar höfnuðu stækkun álvers.  Ég er viss um að álverið fer hvergi þrátt fyrir hótanir þar um þegar kosningabaráttan reis sem hæst.

Enn og aftur til hamingju öll.  Þetta er gleðilegur dagur.