Tussulegt slökkviliðsgabb

Stundum eltir fortíðin mann uppi og minnir óþyrmilega á sig þegar síst skyldi.

Að gabba slökkviliðið er illa til fundið segi ég og tala af reynslu.

Gerði það þegar ég var þrettán ásamt vinkonum mínum en við vorum í trylltu gelgjukasti og fannst það ekki vitlaus hugmynd að senda menn með slöngur til ákveðinnar vinkonu í borginni.

Tókum sérstaklega fram í símanum að eldhúsið logaði í kjallaranum og mæltumst til að slöngurnar yrðu látnar vaða umbúðalaust inn um gluggann.

Einhverra hluta vegna fannst okkur tilhugsunin brjálæðislega fyndin.

Sáum fyrir okkur mömmu vinkonunnar steikja kjötbúðing eða eitthvað við eldavélina þegar þrýstislöngu yrði dúndrað á eiturbrasið, algjörlega án fyrirvara.

Gamanið kárnaði þegar búið var að rekja símtalið.

Við náðumst og vorum sendar til lögreglumanns í Borgartúni og svo hrædd var ég að ég fór að hágrenja.

Síðan hef ég verið hrædd við slökkviliðið.

En að öðru og merkilegra máli.

Nefnilega nýjum notkunarmöguleikum á klobbum.

Ég meina píkum.

Ég hef alltaf staðið í þeirri trú að píkur hefðu þann tilgang að vera æxlunarfæri upp á gott og vont.

Sko gott fyrst og ferlega vont sirka níu mánuðum síðar.

Nei, nei, ekki rétt hjá mér sko.

Þú getur notað á þér píkuna til að lyfta lóðum.

Er það ekki frábært.

Nota það sem guð gaf segi ég og mæta með pjölluna á lyftingamót.

Kona í Rússlandi lyfti fjórtán kílóum með píkunni.

Vá hvað hún hlýtur að hafa verið tussuleg eftir æfingabúðirnar.

Fyrirgefið, ég er ekkert ofsalega upptekin af píkum, þær eru bara þarna og eigendum auðvitað frjálst að stunda bæði íþróttir og annað aktivítet ef svo hentar.

Svo ég nú ekki tali um alls kyns praktíska notkunarmöguleika sem "opnast" með þessari nýjung.

Það má til dæmis nota píkuna til að bera með bónuspoka.

Jájá, við skulum ekkert fara neitt nánar út í að láta hugann reika, ekki svona opinberlega að minnsta kosti.

En stundum getur maður ekki orða bundist.

Hvað næst?

Nei, ég ætla ekki að segja það upphátt einu sinni.

 

Slökkviliðið gabbað á vettvang

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 13.7.2009 kl. 10:07]

Æi þakka þér fyrir mín kæra... ég er með hiksta af hlátri

[Garún, 13.7.2009 kl. 11:20]

Guð minn góður...ég kafnaði!   AFHVERJU og ég spyr AFHVERJU fannst henni góð hugmynd að lyfta lóðum með píkunni.  Ég nenni því nú varla með höndunum hvað þá .....váá

[Hrafnhildur Ýr Vilbertsdóttir, 13.7.2009 kl. 12:04]

BWHAAAAAAAA ég er í nettu asmakasti af hlátri....ég sé konur í anda að rogast með bónuspokana hahahaha

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 13.7.2009 kl. 12:39]

      

[Hörður Þór Karlsson (IP-tala skráð) 13.7.2009 kl. 14:34]

Tjah Jenný, þú kannt sko að gefa hlutunum nöfn. Það verður aldrei af þér skafið. Ég þurfti að skreppa heim á hótel og hafa brókarskipti, ég hló svo mikið að ég hreinlega meig á mig.

Kveðja frá N´Djamena