Grill og dill

 

Ég er eiginlega í stökustu vandræðum.

Ég þjáist af bullandi afneitun á ástandið.

Það hlýtur að vera því ég er í blússandi hamingju þessa dagana.

Fyrsta mál á dagskrá er auðvitað að eyða peningum.

Ég ætla að kaupa mér grill.

Kolagrill, alvöru stöff, engar gaseldavélar í minn garð, takk kærlega fyrir.

Skildi svona gashlussu eftir þegar ég flutti í haust.

Nú eru nýir tímar, ég hverf aftur um 30 ár eða svo.

Sulta, rækta kartöflur, gulrætur og rófur.

Smá rósmarín, steinselju og dill.

Ég tek aftur það sem ég sagði í upphafi pistils, ég er ekki í neinni afneitun, mér þykir bara gaman að vera til.

Þrátt fyrir allt.

Mikið djöfull er ég hamingjusamur alkóhólisti. Úps, allsgáður slíkur, til að fyrirbyggja að það verði náð í mig af hvítklæddum mönnum.  Segi svona.

Þetta er ekki normal, ég sverða.

Kannski er þetta geðslagið sem ég fékk í vöggugjöf, nú eða lækkandi verðbólga.

Hverjum er ekki sama?

Nefndin.

Verðbólgan nú 11,9%

Athugasemdir

[Jón Bragi (IP-tala skráð) 29.4.2009 kl. 12:11]

Kannast soldið við ástandið. Þegar manni líður bara allt í einu vel án nokkurrar sjáanlegrar skynsamlegrar ástæðu þá fyrst verður maður alvarlega hræddur um að eitthvað sé ekki í lagi og að það hljóti að vera til eitthvað sjúkdómshugtak yfir þetta :)

Og ekki er til neitt heimilislegra og "mysigara" en kona í eldhúsi að gera sultu :)

[Jenný Anna Baldursdóttir, 29.4.2009 kl. 12:25]

Jón Bragi: Rétt, þú skilur hvert ég er að fara.

[Hrönn Sigurðardóttir, 29.4.2009 kl. 13:55]

Nema..... það er kannski doltið erfitt að sulta á þessum tíma árs!