Hann var að hugsa til mín - brrrrrrr

 

Laugardagsmorgnar hér á kærleiks eru oftast mjög huggulegir.

Þessi hér er skemmtileg undantekning.

Stundum nennir maður ekki að tala.

Svefninn situr einhvern veginn áfram í hausnum á manni og maður hlykkjast áfram eins og í draumi.

Þá eru það stikkorðasamskiptin bjarga stöðunni.

Ég: Værir þú til í að lækka útvarpið, ég heyri ekki sjálfa mig hugsa.

Hann: Sjálfsagt (hann lækkaði ekki en þóttist gera það, er hann að missa heyrn?)

Ég í huganum: $/%$&/#Q"Ö

Hann: Ég er að fara að vinna, á ég að kaupa eitthvað.

Ég: Nei.

Hann: Ha?

Ég: Ég tala við þig um það á eftir.

Hann: Ég elska létta morgunlund þína kona!

Ég: Hmrpfd

Ég stóð í eldhúsinu við að sprauta mig og svoleiðis og það kom kaldur gustur á lappirnar á mér.

Ég (kallaði hátt): Ertu úti að reykja, það varð allt í einu svo kallt?

Hann: Nei, það hlýtur að vera vegna þess að ég var að hugsa til þín honní.

Tíu núll fyrir honum og ég elska hann í tætlur.

Athugasemdir

[Ragnheiður , 28.3.2009 kl. 11:45]

Hahaha..hann lét líka svona í gær. Hringdi í mig upp á stöð til að athuga hvort hann væri með rétt númer. Sagði svo með ásökunartón í röddinni : Á að láta mig bíða hérna lengi?! Sem betur fer leið ekki langur tími áður en það kom ferð í viðkomandi stæði.

[Ía Jóhannsdóttir, 28.3.2009 kl. 12:14]

Hehehe þetta skil ég vel. Hef einkarétt á að vera morgunfúl á þessu heimili. 

[Hrönn Sigurðardóttir, 28.3.2009 kl. 12:41]

heheheh fyndinn!

[Jónína Dúadóttir, 28.3.2009 kl. 12:53]

Góóður !!Annar helmingurinn af sambúðaraðilum á mínu heimili er morgunfúlli en hinn... og það er ekki ég

[Garún, 28.3.2009 kl. 14:46]

hahaha...snillingur