Klígjufærsla - varúð, ekki fyrir viðkvæma

 

Gvöð og Ésús það eru allar lífverur í hættu vegna kynsjúkdóma.  Ostrurnar í Frans eru með herpes.  Deyja í milljarðatali.  Stundum langar mig ekki til að fá fréttir af vissum hlutum, ég er svo klígjugjörn. Það kallar á dúndrandi þankastorm yfir það sem gerir mig græna að innan og utan.

Og eitt leiðir af öðru.  Nú verð ég að blogga um klígjugirnina sem ég þjáist af og hef fengið í arf frá föður mínum.  Þessi löstur er að ná sjúklegum hæðum þessa dagana.  Ég er í alvöru að hugsa um að leita mér hjálpar.

Ég hef reyndar bloggað um klígjugirni áður.

Innmatur fær mig til að flytja mig milli bæjarfélaga ef ég frétti af sláturtöku á Reykjavíkursvæðinu.

Soðin ýsa gerir mig græna í framan, hún hristist öll eitthvað svo djellólega.  Og lyktin ómæómæ.

Klósett í öðrum húsum nema hjá fólki sem ég treysti - ég fer ekkert út í  það hér.

Lýsi, þið sem lesið síðuna mína vitið að ef húsband skellir flöskunni í ísskápinn þá - skipti ég um fjandans ísskáp eða allt að því.

Kokteilsósa, veinveinvein, hafið þið séð þegar maður setur disk í vaskinn og það kemur á hana vatn?  Ekki það nei?  Sleppið því.

Borðtuskur liggjandi notaðar á glámbekk - don´t get me started.

Svo eru aðrir hlutir sem eru svo geðveikislegir að ég get ekki sett það á blogg.  Hélt einhver að ég færi að opinbera mínar verstu klígjur?  Nei, látið ykkur ekki detta það í  hug.

En undanfarnar vikur hefur verið fiskátak í gangi hér og það hefur innborið bakaðan og soðinn lax.  Namminamm og ég komst framhjá klígjunni. 

Steikt rauðsprettuflök jájá, nokkuð góð þar.

Steikt ýsa upp á gamla mátann ekki spurning, rann ofan í hirðina alveg vandræðalaust.

En nú eftir lestur þessarar fréttar um ostrufararaldurinn er gamla fiskiklígjan kominn í hálsinn.

Ferlegur viðbjóður er þetta.

Saltfiskurinn er næstur.  Baccalo með lekanda og Steinbítur með sárasótt.

Ég er að segja ykkur að þetta er að myndbirtast fyrir augunum á mér.

Annars bara góð.

Later í regnbogans litum.

Franskar ostrur deyja úr herpes

Athugasemdir

[Jón Bragi (IP-tala skráð) 9.8.2008 kl. 17:09]

Heilar og sælar!

"Ostrurnar í Frans eru með herpes." Er það ekki einhver misskilningur? Er ekki líklegra að þær séu með "fransós"?

Mig langar til að bæta við þennan ágæta matseðil þinn með matréttum sem ég kynntist í mínum uppvexti og sumra þeirra sakna ég mikið:

Siginn fiskur

Blóðgrautur

Kæstur hákall

Súrir selhreifar

Söltuð kofa (lundapysja)

Selkjöt

Súrt hvalspik

Sviðalappir

Sigin grásleppa

Boné apetit!

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 9.8.2008 kl. 17:47]

[mosi (IP-tala skráð) 9.8.2008 kl. 17:52]

Nammi namm

[Signý, 9.8.2008 kl. 17:52]

Oj.... Hvað er blóðgrautur?... Nei annars mig langar ekki að vita það. Ég kúgaðist bara við tilhugsunina um hvað það gæti verið...

En þetta með vatnið og kotkeilsósuna þekki ég vel. Það er algjör viðbjóður!

Oj... það á að banna svona færslur ég kúgast bara við að skrifa þetta komment!

[Hulla Dan, 9.8.2008 kl. 18:12]

Ég er ekki klígjugjörn snót
Ég hef meiri að segja greinilega sömu matarlyst og Jón Bragi...
Ég hef reyndar ekki smakkað blóðgraut, en hann hljómar spennandi. Og selhreifana hef ég heldur ekki braggðað på. (braggðað er alltaf sagt á Borgarfirði eystri og þaðan er ég nebblega ættuð)

Það eina sem ég virkilega klígja for er annarra manna æla og hárug niðurföll!!! Og bara að skrifa það fær mig til að leggjast fyrir.

Mojn

[Magnús Geir Guðmundsson, 9.8.2008 kl. 18:20]

Eins og við öðrum slíkum óeðlilegum viðbröðgum, er reynt að sporna, jafnt með flóknum sálfræðiaðferðum og taugameðferðum, sem einföldum og oft sáraeinföldum húsráðum!

Eitt gott ráð varðandi sjónrænu hliðina er einfaldlega að loka augunum eða binda fyrir þau þegar viðkomandi ætlar að neyta einhvers sem honum klígjar við, en þykir samt í raun gott að borða.

Prófaðu!

margt af hinu hljómar nú dulítið ýkt og yfirdrifið hjá grínkellunni Jenný, en vandin sem slíkur varðandi lykt og bragð t.d. vissulega ekkert grín.

[Jónína Dúadóttir, 9.8.2008 kl. 19:43]

Ja hérna hér.... ekki er nú ástandið burðugt

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 9.8.2008 kl. 19:50]

Rómar-súkkulaðibúðingur og sagógrjónagrautur..

[Jóna Á. Gísladóttir, 9.8.2008 kl. 20:48]

Þú drepur mig einhvern daginn

[Haraldur Davíðsson, 9.8.2008 kl. 21:13]

prófaðu hrátt ígulker.....loðnuhrogn beint af " kúnni " namminamm

[Guðrún B. (IP-tala skráð) 9.8.2008 kl. 21:42]

GARG::  þú ert algjör villingur kona.

[Kolbrún Baldursdóttir, 9.8.2008 kl. 21:48]

Einstaklega ógeðslegt margt á þessum listum. Allur skyndibitamatur er betri t.d. súrir selhreifar eða hvað það nú var.

Já hvað er nú sannarlega ógeðslegt, jú mikil fita, súrmatur og súr mjólk, ekki súrmjólk heldur súr mjólk. Alger vibbi.

[Steingrímur Helgason, 9.8.2008 kl. 22:15]

Umhverfisvæn endurvinnsla í pistlagerð, ég er sáttur við þig.

[Ásdís Sigurðardóttir, 9.8.2008 kl. 23:00]

Það er ekki allt ógeðið eins, ég þoli ekki hárug niðurföll, fæ æluna og svo sushi, gubb    yndislegur pistillinn að vanda.

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 10.8.2008 kl. 01:52]

Það eina sem fær klígjuna upp hjá mér er súrt slátur og súr sviðasulta , ég ét flest annað með bestu lyst.

[María Guðmundsdóttir, 10.8.2008 kl. 06:56]

thetta er soldid kalt svona i morgunsárid sko  

en sorry, BLÓDGRAUTUR!!  fjandi yrdi ad vera hart i ári....sirka svona afríkuhart sko...

annars nokk laus vid mikid af klígjeríi....en...sushi...gubb...blódmør..meira gubb...og svo auddad thetta týpíska, hor,æla og thessháttar ógledi

[Tína, 10.8.2008 kl. 08:17]

Eru ekki allir kligjugjarnir á einn eða annan hátt? Ég man í það minnsta ekki eftir neinum sem ekki klígjar við einhverju.

Kram, kreist og knús á þig vinkona.

[Ía Jóhannsdóttir, 10.8.2008 kl. 09:00]

Góðan daginn!!!!   Halló ekki beint lystaukandi lesning svona í morgunsárið er farin að fá mér hafrakexið mitt með kaffinu og síðan eina you know.... 

[Víðir Benediktsson, 10.8.2008 kl. 09:15]

Það gekk sú saga hér fyrir norðan að skurðlæknir nokkur framkvæmdi allar sína aðgerðir með sólgleraugum því hann klígjaði við blóði.

[Jón Bragi (IP-tala skráð) 10.8.2008 kl. 17:00]

Ég setti nú blóðgrautinn þarna aðallega til að auka á ógleði ykkar. Sannleikurinn er sá að ég hef aldrei borðað slíkt og var hann ekki hafður á borði á mínu æskuheimili. Hins vegar kom ég eitt sinn á nágrannabæ einn þar sem bóndinn var að moka í sig blóðgraut og þótti mér það heldur ókræsilegt.

Til skýringar þá var blauðgrautur borðaður í sambandi við sláturstíð til sveita og samanstóð af kindablóði og mjöli. Ég man ekki lengur nafnið á mjölinu. Það var ekki haframjöl og ekki hveitimjöl heldur sama mjöl og notað var í slátrið. Hjálpið mér nú þér slátursfróðu konur.

[Jón Bragi (IP-tala skráð) 10.8.2008 kl. 17:03]

Ég gleymdi að bæta þvi við að súra selhreyfa, eða hreyfla einsog sumir krakkar kölluðu þá hef ég oft borðað, namm, namm. Og dreymir þá stundum um nætur og er gráti nær þegar ég vakna.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 10.8.2008 kl. 18:11]

Ertu ekki búin að taka kinkytestið Jenný?