Uppvakningar

Ég veit fátt sorglegra en uppvakningar á gömlum hljómsveitum.  Nánast alltaf er um að ræða bönd sem slógu í gegn vegna þess að músíkin átti erindi í tímanum og snerti streng í fólki og tiflinningin situr þar enn.  Í raun þarf ekki að hressa hana við.  

Svo lögðu böndin upp laupana.

Og viti menn milljón árum seinna koma sömu böndin mínus einn eða fleiri úr hinni upprunalegu og þá fæ ég oft þá tilfinningu að þeir séu að spila við eigin jarðarför. Eða það sem verra er að þeir hafi stigið upp frá dauðum.

Að sjálfsögðu er þetta ekki algilt en ansi of eru þetta misheppnaðar endurkomur.

Hvernig væri Stones án Jaggers og Richard?  Ég færi ekki að sjá þá þótt ég væri styrkt sérstaklega til verkefnisins.

Eða Queen án Mercury?  Ekki fyrir mig.

Beatles án Lennon og Harrison, halló er útsala í gangi?

Gun´s and Roses án Slash?  Ekki að ræða það.

Af og til sér maður svo auglýsingar um böndin sóandsó verði með tónleika.  Maður kippist við og les nánar, bara til að komast að því að einhver einn nonni er úr upprunalega bandinu, hinir allir nýir.  Ég ætti ekki annað eftir.

En þetta er bara mín undarlega upplifun.

Ég sá Zeppilin í Laugardalshöllinni 1970.  Það var upplifun sem nægir mér fyrir lífið.  Hún var stórkostleg get ég sagt ykkur.

Ég þarf ekki að endurnýja hana frekar en aðrar flottar upplifanir í lífinu.

Og fyrir alla Magnúsa Þóra hérna úti, The immigrant song.

 

Endurfundir í tísku

Athugasemdir

[Lára Hanna Einarsdóttir, 21.5.2008 kl. 13:47]

Satt og rétt - en undantekning frá þessu finnst mér vera Eagles. Ef eitthvað hava þeir bara batnað með árunum. Eða hvað segir fólk um þetta og þetta til dæmis?

Sonur minn fór á Eagles-tónleika 2006 eða 2007 og var alveg jafnheillaður og mamman. 

[Jenný Anna Baldursdóttir, 21.5.2008 kl. 13:49]

Sammála LH.  Það eru til flottar endurkomur.  En svona "generally" þá eru þær glataðar.

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 21.5.2008 kl. 13:57]

Held ég sé enn harðari en þú, stundum alla vega, vil helst bara sjá hljómsveitir á hátindi frægðar sinnar, þess vegna sleppti ég ,,seinni" Deep Purple hljómleikunum. En ég skal játa það að ég hálfsé eftir því ;-)

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 21.5.2008 kl. 14:02]

Eagles eru virkilega flottir og sexy ennþá  ...

[Hrönn Sigurðardóttir, 21.5.2008 kl. 14:11]

Eagles eru flottir! Að öðru leyti er ég sammála þér. Hef á tilfinningunni að þessir fyrrum hljómsveitargæjar séu orðnir blankir og detti þá í hug svona kommbakk!! Ótrúlega þreytt.

[Tiger, 21.5.2008 kl. 14:57]

Comeback sveitir eru oft á tíðum mjög misheppnaðar og stundum hreinlega bara til að skemma fyrir dásamlegum minningum sem maður á með "þvísemáðurvarmeðölluminnanborðs". Ég myndi ekki nenna að standa í því að fara á tónleika með gömlum og góðum hljómsveitum ef t.d. söngvarinn væri horfinn og ný rödd komin í hans stað. Ég er alveg á sama máli og þú í þessa átt. Eigðu ljúfan dag mín kæra Jenný, ljúfar hugsanir í þína átt ...

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 21.5.2008 kl. 16:03]

Þú verður að fara varlega í svona yfirlýsingar! Núna sitja kannski einhverjir tónlistarmenn heima hjá sér og hætta við kombakkið þegar þeir lesa þetta! Hvað ef við fáum aldrei aftur Lummurnar? Eða Módel? Upplyftingu? Hljómsveitin Brókarsótt átti sér líka aðdáendur. Kannski ekki marga, en aðdáendur samt. Og Hljómsveit Steina spil jafnt sem Jonee Jonee, Sogblettir og Sólstafir.

Gættu að hvað þú skrifar, kona!

[Jenný Anna Baldursdóttir, 21.5.2008 kl. 16:05]

Hahahahaha, ég dey sátt með þetta á samviskunni.  Steini spil OMG, sumu tekst manni að gleyma með góðum vilja.

[Guðríður Haraldsdóttir, 21.5.2008 kl. 17:07]

Ég sá Uriah Heep 1987 og fannst það æði ... en tek samt undir þetta hjá þér, það eru ekki margir af þessum gömlu og góðu sem mig langar að sjá núna. Langar að sjá Radiohead en spái því að þeir komi ekki til Íslands fyrr en 2040!