Morðingjar!

Ég tek Lúkasinn á þetta, ég sver það.  Ég verð svo reið þegar ég les um yfirvegaðan og einbeittan morðvilja ákveðinna ríkja í USA.  Yfirvöld í Texas myrtu mann í nótt með banvænni sprautu og þeir voru ekki á því að fresta aftökunni, þrátt fyrir ákvörðun Hæstaréttar Bandaríkjanna, að rannsaka hvort aftökur með banvænni sprautu brjóti gegn stjórnarskrá.

"Þegar bannvænni sprautu er beitt við dauðarefsingar eru þrjár tegundir lyfja gefnar. Eitt sem róar fangann, annað sem lamar hann og það þriðja stöðvar starfsemi hjartans. Hins vegar eru ekki til neinar formlegar reglur um hversu mikið magn af hverju lyfi er notað og oft eru það ekki heilbrigðissérfræðingar sem sjá um efnasamsetninguna. Rannsóknir á aftökum hafa sýnt að í einhverjum tilvikum er dauðdaginn hægur og afar kvalafullur, samkvæmt frétt AP fréttastofunnar."

Samkvæmt ofangreindu, geta "rétttrúaðir" böðlar ríkisins, föndrað með lyfjasamsetninguna og látið fólk deyja kvalafullum dauðdaga.

Mér er fyrirmunað að skilja, hvers vegna, upplýst fólk er fylgjandi dauðarefsingu.  Það stangast á við alla góða siðfræði.  Ef einhver gæti útskýrt fyrir mér, hvaðan leyfið til að taka líf annarar manneskju kemur, þá þigg ég gjarnan þær upplýsingar.  Þ.e. ef þær koma ekki beint úr karlabókinni Biblíu.

Margreifi De Sade hvað?

Aftaka í Texas

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 14:28]

Ég ætti ekki að mótmæla frekar einu morði en öðru.  Þau eru öll jafn slæm og öll jafn óréttlætanleg.  Það hefur ekkert með pólitík að gera.

Sá hins vegar færslu eftir þig Laissez-Faire, þar sem þú mælir sterklega fyrir dauðarefsingum.  Fyrir hverju gengur fólk eins og þú?

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 14:30]

Tók mér það bessaleyfi L-F að kopíera eftirfarandi af síðunni þinni.

"Dauðarefsingar eiga fyllilega rétt a sér svo framanlega sem enginn vafi leiki a sekt glæpamannsins. Auðvitað eigum við einungis að nota þessa refsingu a allra verstu skrimsli sem i þessum heimi bua. Sjalfur vill ég sja fleiri dauðarefsingar yfir fjöldamorðingum, þa sérstaklega a þeim sem pynta, limleysa og myrða börn. það a ekki að vera til nein miskunn i okkar samfelagi fyrir slika menn. "

Bara svo fólk viti hvaðan þú kemur í skoðunum.

[krossgata, 26.9.2007 kl. 14:36]

Ég er nú svo illa innrætt að mér finnst dauðarefsing of létt sloppið fyrir verstu skrímslin.  Auk þess sem dauðarefsing gerir okkur að skrímslum líka.  Það kann ekki góðri lukku að stýra.

[Finnur Ólafsson (IP-tala skráð) 26.9.2007 kl. 14:41]

Ég er sammála þessari fyrir ofan.

[Finnur ólafsson (IP-tala skráð) 26.9.2007 kl. 14:48]

ég meinti þessum fyrir ofan

[Finnur Ólafsson (IP-tala skráð) 26.9.2007 kl. 14:51]

En Þetta er allt i laegi. Þar sem Þu bregst i vornum fyrir kynsystur Þinar og born kem eg sterkur inn. Eg mun halda afram ad berjast fyrir rettlaeti fyrir fornarlombum naudgara mordinga a medan Þu berst fyrir rettlaeti fyrir Þeim sem naudga og drepa. Eg er allavega Þa i rettu lidi.Dauðarefsingar eiga fyllilega rétt a sér svo framanlega sem enginn vafi leiki a sekt glæpamannsins. Auðvitað eigum við einungis að nota þessa refsingu a allra verstu skrimslisem i þessum heimi bua. Sjalfur vill ég sja fleiri dauðarefsingar yfir fjöldamorðingum, þa sérstaklega a þeim sem pynta, limleysa og myrða börn. það a ekki að vera til nein miskunn i okkar samfelagi fyrir slika menn. "

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 15:08]

Langt seilst að gefa í skyn að ég vilji vernda barnaníðinga og nauðgara L-F því það er auðvitað svo heimskuleg fullyrðing að ekki tekur neinu tali.  Ég hef bara ekki trú á að ofbeldi leysi vanda né heldur hjálpi það neinum að glæpamenn séu aflífaðir.

[Daði Einarsson, 26.9.2007 kl. 15:10]

Hvað kemur það dauðarefsingum við hvort að taka eigi á nauðgunum, barnamorðum, fjöldamorðum o.fl.? Auðvitað á að refsa þeim sem þessa glæpi fremja en hver er réttlætingin fyrir því að ríkinu sé heimilt að taka líf manneskju? Hvað ef mistök verða við meðferð máls og saklaus maður er tekinn af lífi? Í siðuðum samfélögum dæmum við fólk ekki til dauða. Við dæmum viðkomandi til fangelsisvistar og ef brotið er það alvarlegt þá er t.d. í USA hægt að dæma menn í ævilangt fangelsi án möguleika á reynslulausn. Svo er spurning hvort menn vilji lifa í samfélagi sem ekki er byggt á auga fyrir auga, tönn fyrir tönn. A.m.k. hafa flest ríki Evrópu fyrir löngu ákveðið að notast ekki við dauðarefsingar og ég er feginn að búa í löndum sem eru a.m.k. á því siðferðisstigi.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 15:11]

Sammála Daði, hefði ekki getað sagt þetta betur sjálf.

[Þuríður Björg Þorgrímsdóttir, 26.9.2007 kl. 15:31]

Dauði er auðvelda leiðin út fyrir þessa glæpamenn. Það er verri refsing að láta þá rotna í fangelsi það sem eftir er ævinnar, ef út í það er farið.

[Heiða B. Heiðars, 26.9.2007 kl. 15:38]

Morð er morð... og ekki síður alvarlegt ef það er framið af stjórnvöldum en geðsjúklingum úti í bæ

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 15:43]

Ég deili ekki þeirri skoðun ykkar Þuríður og Krossgata, að það sé of gott fyrir morðingja og barnaníðinga að fá dauðadóm.  Ég hef bara þá staðföstu trú að ofbeldi, hvaða nafni sem það nefnist, svo ég tali nú ekki um morð, leysi engan vanda, hafi aldrei gert og muni aldrei gera.  Nóg eru dæmin um það í heiminum.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 26.9.2007 kl. 16:11]

Hver erum við að ákveða hver lifir eða hver deyr? Það er ekki okkar að ákveða það. Við eigum ekki að ráða lífi eða dauða annarra. Ég er á móti dauðarefsingum.

[Sunna Dóra Möller, 26.9.2007 kl. 16:46]

Skv. kristnum mannskilningi, af því að Biblían bar á góma, að þá er lífið heilagt og hver manneskja er heilög og sköpuð í Guðsmynd. Þess vegna er ekkert skv. Nt sem að réttlætir dauðarefsingar. Jafnvel þó að manneskja taki líf annarrar manneskju, þá réttlætir það ekki að við tökum okkur það vald í hendur að drepa hana fyrir glæpinn. Þannig að ég er ekki samþykk dauðarefsingum. Vil trúa því að til séu aðrar leiðir til að refsa fyrir jafnvel skelfilegustu glæpi. Bara smá innlegg hér út frá hinum kristna mannskilningi ! P.s. það er að sjálfsögðu hægt að lesa allt annað út úr Biblíunni enda hún opin í báða enda og karlmiðlæg með eindæmum en þetta er kjarninn í hinum kristna mannskilningi og hann réttlætir ekki dauðarefsingar!

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.9.2007 kl. 16:52]

Ég verð að segja að ég er komin með svo mikið ógeð á stjórnvöldum í Bandaríkjunum að það mun ekki lagast í langan tíma, þó þeir snúi við blaðinu.  Þvílíkir djö... hræsnara og yfirborðkúkar sem þessir menn eru.  Ég spýti í andlitið á þeim í huganum.

[geir littli (IP-tala skráð) 26.9.2007 kl. 16:57]

elsu jóna mín þú ert alltaf að kvarta hvernig væri nú að hætta að hvarta og veina yfir heimsmálum og skila þessu í verki fyndu þér eitthvað til að hafa fyrir stafni

[Bara Steini, 26.9.2007 kl. 17:11]

Voðalega er fólk farið að vera illa stemmt í kommentum þessa dagana. Það er varla svar hérna inni við því "Ef einhver gæti útskýrt fyrir mér, hvaðan leyfið til að taka líf annarar manneskju kemur, þá þigg ég gjarnan þær upplýsingar.  Þ.e. ef þær koma ekki beint úr karlabókinni Biblíu." Heldur er verið að agnúast út i skoðanir annara og vega að aðgerðaleysi höfundunar. Ég hef ekki enn séð plagg eða skirteini sem gefur út veiðileyfi á líf annara morðingja eða nokkurs annars og finst frekar slæmt að manneskjur taka sér það vald í hönd....

[Halldór Sigurðsson, 26.9.2007 kl. 17:29]

Oft er trúin notuð til að rökstyðja svona glæpi.

[Heiða B. Heiðars, 26.9.2007 kl. 17:33]

Ég skal láta ykkur vita það að hann Bara Steini sko ekkert blávatn! Ef þið eruð ekki búin að biðja hann um að vera bloggvinir ykkar þá ættuð þið að gera það núna:)

[Sunna Dóra Möller, 26.9.2007 kl. 17:37]

Hún er einnig notuð til að berjast gegn þeim....Það er vegna þess að Biblían er opin í báða enda eins og ég segi og´býður upp á valkvæðan lestur þar sem að engir tveir eða tvær lesa eins! Götin og þagnirnar eru of margar.....þess vegna er lesið svo mikið inn í það sem að ekki er sagt. Það er vandamál sem að allir sem að túlka Biblíuna fást við. Ég kýs að taka alltaf þann túlkunarlykil sem að frelsar frekar en bindur......þess vegna tökum við mannhelgis boðskap Biblíunnar fram yfir þann sem fylgir kúgun, dauðarefsingum, brotum á mannréttindum ofl. Alla vega er það mín skoðun og án efa margir ósammála því!

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 17:39]

Heiða: Ég fór og tékkaði bloggvinalistann í fári og sá mér til mikils léttis að Bara Steini er bloggvinur minn.

Það er rétt BS að fólk er dálítið pirrað þessa dagana og þeir sem eru óskráðir, leyfa sér eitt og annað sem hinir gera ekki.  En mér finnst það bara fyndið.  Annars er ég 100% sammála, við höfum engan rétt til að taka líf, ekkert okkar og hana nú.

SD: Fyrir mér er Biblían karlabók, skrifuð af körlum fyrir karla sem sýstematiskt hafa útilokað allt sem viðkemur konum úr bókinni, nema sem skuggaverur í aukahlutverki.

[Sunna Dóra Möller, 26.9.2007 kl. 17:48]

Hún er karlmiðlæg það er alveg ljóst en ég vil leyfa mér að halda í þá von að innan um hið karlmiðlæga efni leynast ævafornar hefðir af sterkum konum sem að síðar var skrifað yfir og féllu í gleymsku og dá. Ég hef kynnst því í því sem ég er að vinna að, að til séu frásagnir og hefðir sem að tengjast konunum. Það má vel vera að ég komist að því síðar að ég hafi rangt fyrir mér og það sé engin von fyrir konur innan Biblíulegrar hefðar.....það hafa svo sem margar konur gert og eru í dag það sem kallast post-Christian. En ég ætla að halda í vonina örlítið lengur og sjá hvort að ég geti ekki skrifað og rannsakað frekar efnið um þessar flottu konur sem að ýtt var út á jaðarinn á 2. öldinni e. Krist og síðar ! Ætli ég neiti ekki að gefast upp fyrr en í fulla hnefana.........

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 18:02]

Ok Sunna Dóra, ég hef fantatrú á þeir og þú leyfir mér að fylgjast með, með þínum skemmtilegu færslum.

[Bara Steini, 26.9.2007 kl. 18:09]

Ég þakka orðin Heiða og Jenný  

[ADOLF (IP-tala skráð) 26.9.2007 kl. 19:26]

Loka þessu blogi strax

[Kristófer Sigurðsson, 26.9.2007 kl. 20:13]

Ég er sammála því að auðvitað hefur enginn maður rétt til að taka annars manns líf og þar breytir engu hvort það sé gert löglega eða ólöglega.

Mér finnst samt áhugavert að draga inn í umræðuna að það er til statistík sem sýnir að dauðarefsingar hafa jákvæð áhrif á glæpatíðni þar sem og þegar þeim er beitt - þær fækka morðum og alvarlegum ofbeldisverkum.

Það sem þetta sýnir fyrst og fremst, í mínum huga, er að þarna er svo sjúkt samfélag að ekki hefur fundist neitt annað sem virkar til þess að halda aftur af ofbeldishneigð þeirra en að hræða þá með dauðarefsingu.

Þrátt fyrir þetta er ég ekki fylgjandi dauðarefsingum - en ég er feginn að búa ekki í þessu samfélagi, þar sem það eru vissulega rök til staðar fyrir því að dauðarefsingar séu nauðsynlegar til að vernda líf (sem er nálægt því að vera rökleysa í sjálfu sér).  Ég er líka feginn að vera ekki í þeirri aðstöðu að þurfa að ákveða (sem stjórnmálamaður eða bara sem kjósandi) hvort ég vilji fækka morðum um x mörg á ári með einni dauðarefsingu eða ekki... 

[Ellý, 26.9.2007 kl. 20:18]

Kristófer, það er reyndar ekki rétt hjá þér því að glæpatíðni er hærri á þeim stöðum þar sem dauðarefsingunni er beitt. Þannig að meira að segja þau rök eru einskis nýt og því enn meiri ástæða til að vera á móti dauðarefsingunni. 

 Jenný, ég er svo innilega sammála þér.

[Halla Rut , 26.9.2007 kl. 20:20]

Á að kenna og segja fólki að líf sé heilagt með því að taka líf.  Það rímar bara ekki.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 26.9.2007 kl. 20:41]

Kristófer, ég er algjörlega ósammála þeirri fullyrðingu að dauðarefsingar hafi varnaðargildi.  Það hefur þvert á móti sýnt sig að það skiptir litlu sem engu máli.  Mér væri líka nokk sama þannig, því ekkert réttlætir morð, hvorki í nafni trúar, pólískrar stefnu né nokkurs annars.  Aldrei.

Sammála Elý og Halla Rut.

[Kristófer Sigurðsson, 26.9.2007 kl. 20:45]

Ellý, ég þyrfti eiginlega að grafa upp þessa stúdíu.  Mér fannst hún mjög merkileg þegar ég las hana á sínum tíma.  Ég hef trú á því að hún gildi ekki um alla staði í USA þar sem dauðarefsingum er beitt, en suma.  Glæpatíðnin þar er vissulega hærri þar en gengur og gerist, enda vil ég trúa því að það hljóti að vera eitthvað mikið að til þess að samfélagið láti dauðarefsingar í sínu nafni yfir sig ganga.  Stúdían gekk hins vegar út á að skoða glæpatíðni í tengslum við innleiðingu/stöðvun dauðarefsinga í einu eða tveimur fylkjum og það kom mjög tölfræðilega marktæk fylgni út úr þessu.  Ef ég man rétt var könnunin meira að segja unnin af samtökum sem voru á móti dauðarefsingum.

Sammála þér Halla.  Það verður að hugsa um fleira en statistík hérna, siðferðislega er óréttlætanlegt að taka líf annarra og það verður að innræta fólki það.  Það eiga ekki að vera undanþágur.  Í samfélagi sem er svo sjúkt að dauðarefsingar spari líf verður að skera upp herör gegn meininu sjálfu, ekki höggva á einkennin með því að hræða fólk frá glæpunum.

[Kristófer Sigurðsson, 26.9.2007 kl. 20:58]

Hér er ein rannsókn, unnin af sérfræðingum í virtum háskóla þarna vestra árið 2003: http://www.cnsnews.com/PDF/2007/SSRN_ID259538_code010312560.pdf

Í niðurstöðum þessarar rannsóknar er því haldið fram að hver ein aftaka bjargi 18 öðrum lífum (+/- 10).

Þetta er samt alltsaman þýðingarlaust, því að við erum sammála um að hversu áhrifaríkt sem þetta kann að vera í því að höggva á einkenni meinsins, þá er þetta hvorki varanleg lausn, né leið sem er réttlætanlegt að fara, líklega er hún líka þáttur í ákveðnum vítahring sem snýst um of lágt mat á gildi mannlegs lífs.

Aftur vil ég lýsa því yfir að ég er feginn að búa ekki í samfélagi þar sem örvænting rekur samfélög í að samþykkja ólög sem leyfa ríkinu að taka líf. 

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 27.9.2007 kl. 11:26]

það sem er bæði fyndnast og sorglegast er að þeir sem eru sem mest fylgjandi dauðarefsingum eru oftast þeir sömu og prédika heilagleika lífsins þegar að fóstureyðingum kemur.

[Jeremía, 27.9.2007 kl. 12:24]

Mér finnst þessar athugasemdir vera svo mikill tvískinnungur, að það er næstum hlægilegt.  Heiða, sem er einn harðasti fylgismaður fóstureyðinga sem ég hef rætt við segir "Morð er morð... og ekki síður alvarlegt ef það er framið af stjórnvöldum en geðsjúklingum úti í bæ" Er þetta ekki nákvæmlega það sem ég verið að segja um fóstureyðingar.  Jenny segir "Ég hef bara þá staðföstu trú að ofbeldi, hvaða nafni sem það nefnist, svo ég tali nú ekki um morð, leysi engan vanda, hafi aldrei gert og muni aldrei gera." En finnst henni að fóstureyðing leysi vanda mæðra?  Birna segri: "Hver erum við að ákveða hver lifir eða hver deyr? Það er ekki okkar að ákveða það. Við eigum ekki að ráða lífi eða dauða annarra. " sem er nákvæmlega það sem ég hef verið að rökræða í sambandi við fóstureyðngar.  Munurinn hvað mig varðar er að barnið er alsaklaust en fangarnir ekki (ekki nema mistök hafa verið gerð).

Hins vegar er ég líka á móti dauðarefsingum fanga,

[Jeremía, 27.9.2007 kl. 12:36]

 Ef fangelsisvist er í boði fyrir viðkomandi fanga sem getur veitt viðunandi vernd fyrir borgara samfélagsins þá er engin þörf á dauðarefsingu.

[halkatla, 27.9.2007 kl. 18:51]

ég hugsa alltaf til fólksins sem þarf að framkvæma dauðarefsingarnar og kviðdómendanna í svona málum! sú sök að dæma annan mann til dauða hvílir á þeim núna - það er aðal vandamálið við dauðarefsingar í USA.
Sem betur fer eru það afar fá lönd sem stunda opinberar dauðarefsingar, sérstaklega í þeim heimshluta þarsem Biblían er í hávegum höfð.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 27.9.2007 kl. 19:10]

Hvergi eru refsingar harðari AK en í hinu svo kallaða Biblíubelti í USA.

Það "þarf" engin manneskja að framkvæma dauðarefsingar heldur, þetta er alltaf spurning um val. 

[Jeremía, 27.9.2007 kl. 20:03]

Mér finnst þessi umræða svolítið einkennast af fordæmingum í garð þeirra sem eru fylgjandi dauðarefsingum, án þess að hafa í raun kynnt sér rök þeirra.  Þau eru til dæmis:

1. Ef almenningur upplifir ekki að hart sé tekið á raðmorðingjum og þess konar mönnum þá mun álit þeirra á dómskerfinu þverra og fólk tekur lögin í eigin hendur.

2. Ef glæpamenn hræðast ekki refsingu þá sem þeir hljóta þá munu þeir áhyggjulaust stunda sín raðmorð.

3. Sumir glæpamenn eru bara svo hættulegir að það er ekki verjandi að taka áhættuna á að þeir gætu sloppið út og haldið áfram að myrða fólk í tugatali.

Ég er ekki að segja að ég kaupi þessi rök, en þetta eru þau helstu í hnotskurn.  Mér finnst rangt að fordæma fólk fyrir mannvonsku án þess að hugleiða ástæðurnar sem liggja á bak við.  Hatur á glæpamanninum spilar ekki þarna inn í hjá flestum held ég.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 27.9.2007 kl. 20:09]

Ég persónulega ásaka ekki fygjendur dauðarefsingar fyrir mannvonsku þó mér finnist liggja ansi undarlegar hvatir að baki oft á tíðum.  Einhvers konar auga fyrir auga, tönn fyrir tönn pólitík.  Ég skil ekki þann hugsanahátt og hef lítinn tolerans fyrir honum.

[Haukur Kristinsson, 28.9.2007 kl. 05:48]

því þarf alltaf að sýna fordæmi fyrir hinum og þessum dómum? eru einhver fordæmi fyrir ef ykkar dóttir eða sonur eruð drepin af einhverjum brjálæðing? ég myndi  til að mynda  vilja að  morðingi minnar dóttir eða sonar yrði tekinn af lífi frekar en ég þyrfti að gera það sjálfur

[halkatla, 28.9.2007 kl. 11:00]

já en Jenný, ég á við að ég vorkenni þeim að vera á því stigi að taka þátt í þessu, ég vorkenni alltaf vondu fólki sem hefur valið eitthvað slæmt og vinnur jafnvel við það, líka þegar það er bara lögga hér á Íslandi sem tekur við skipunum um að taka harkalega á mótmælendum. Auðvitað á hún að labba í burtu frá því en málið er að það er bara svo sjaldgæft að einhver geri það. Það er nú málið. Þetta er ekkert bara sérkristileg hegðun heldur  sérmannleg hegðun, og fáir þora að blanda sér í mál þegar t.d nágrannarnir þeirra eru teknir burt af einhverskonar yfirvaldi og sjást síðan ekki meir. Fólk er bara þannig. Þú ert staðráðin í að kenna Biblíunni um þetta alltsaman, hehe, en hvað með öll hin ríkin í Bandaríkjunum sem eru ekki í "biblíubeltinu" og öll
löndin þarsem Biblían er í hávegum höfð þarsem dauðarefsingar tíðkast ekki? Svo samanborið við lönd þarsem er eiginlegt trúleysi eða jafnvel búddismi? Ekki er því kennt um...

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 28.9.2007 kl. 15:45]

Alveg frá þrá því ég var barn hef ég alltaf fundið mikið til með gerandum.  Mikið hlýtur þeim sem framkvæmir eitthvað svo hærðilegt að fá dauðadóm að líða illa.  Ég ætla ekki að gera lítið úr sársauka þolenda, alls ekki. 

Að lifa með að hafa gert öðrum eitthvað er eitthvað sem ég gæti aldrei lifað með.  Ég finn til með fólki sem framkvæmir voðaverk,  mér finnst þér litlir og ómerkilegir en engu síður brjóstumkennalegir. 

Kannski væri einfaldast að fá að deyja.  En þeir sem vilja dauðarefsingar eru ekki það blíðir að leyfa fólki bara að deyja.  Þeir bíða í 10-20 ár og gefa fólki tækifæri á að kveljast, kvíða, iðrast og jafnvel betrum bætast en þá eru þeir teknir af lífi.  Það er ekkert fallegt við dauðarefsingu. Oftar en ekki er glæpurinn framin undir einhvers konar vímu og manneskjan sem framdi glæpin gerir sér ekki grein fyrir afleiðingunum fyrr en seinna.  Dauðarefsing er einfaldlega hefnd og þó oft sé sagt að hefndin sæt er hún í raun ljótari en flest annað. Hún sjaldnast upp það sem maður hefur misst.

[Pétur Guðmundur Ingimarsson (IP-tala skráð) 28.9.2007 kl. 17:29]

Fyrst spurt er um siðfræði, þá er best að koma með heimspekilegar vangaveltur eins af fremstu heimspekingum samtímans, sem heitir James Rachels, ef ég man rétt. En nokkuð er síðan ég las bók hans.

Þar talar hann um grundvallarsiðferðissamnefnara allra mannskepna. og hrekur siðferðilegu afstæðiskenninguna.

Menn drepa ekki hvorn annan, svo þeir geti lifað sem samfélag manna, en ekki sem einmana vígamenn, enda dæju þeir þá allir fljótt út þar sem tvo þarf til að halda stofninum við. Upphaflega reglan er sú að menn drepa ekki annan úr hópnum, en allt annað er heimilt að drepa.  Hópurinn stækkar svo eftir því sem samfélög stækka, og eftir því sem samfélögin eiga meira samneyti.

Út frá þessum grundvallarþáttum má álykta um hvenar drepa má manneskju að miklu leyti.

Aðili í hópnum sem ræðst gegn hópnum, er að einhverju leiti talinn segja sig úr lögum, með því að vanvirða reglur hópsins og þar með telst hann réttdræpur. Þ.e. með því að drepa, eða meiða einhvern meðlima hópsins er hann útlagi.

Annars mæli ég með því að menn lesi þessa bók, sem heitir ,,Um siðfræði'' í íslenskri þýðingu, gefin út af Háskólaútgáfunni og fæst í Bóksölu stúdenta. Eða fékkst þar allavega í hitt í fyrra.

[halkatla, 29.9.2007 kl. 11:00]

að lesa síðustu kveðjur fanganna á dauðadeildinni í Texas nístir alveg hjarta manns, ég tek því heilshugar undir með Nönnu. Það er að mínu mati miklu ákjósanlegra að deyja heldur en að drepa, og þessvegna finn ég rosalega til með fólkinu sem vinnur við að taka aðra af lífi á opinberan og "hreinlegan" hátt. Þó að það sé bara ógeðslegasti morðingi sem fyrirfinnst sem er drepinn þá er samt einhver tiltölulega venjulegur einstaklingur settur í það jobb að drepa hann og þarmeð er hann orðinn morðingi líka. Það ætti ekki að leyfa hernað eða nein dráp nema ef það þarf að bjarga ofsóttum hópi eða manneskju.