HVAÐA PERRI FANN UPP ÞENNAN?

Sumir frasar,  málshættir eða kannski orðtök eru beinlínis ógeðsleg.  Þessi sem hér er nefndur er alltaf að verða á vegi mínum nú orðið og virðist vera í tísku, svei mér þá.  Á tímabíli gargaði frasinn á mig af bakhlið mjólkurfernunnar við morgunverðarborðið.

Hvað um það.  Sá sem bjó til  þennan frasa hefur bakað sér óvild mína sem nær út yfir gröf og dauða.  Ég þekki engan rassalyktarunnanda en kannski gengur fólk um og fitjar upp á nefið þegar endalykt og annar viðbjóður á í hlut, bara til að sýnast normal.  Kannski liggur þetta sama fólk út um allt inni á baðherbergjum landsins og lyktar í ljúfri sælu.

Nei nú æli ég....

Hér kemur viðkomandi hroðbjóður:

Sæt er lykt úr sjálfs rassi.

Ég legg til að þessi verði afmáður úr íslensku máli.

Athugasemdir

[Aðalheiður Ámundadóttir, 19.7.2007 kl. 02:56]

Jedúddamía ... Margt reyna þeir til að halda ungdóminum að mjólkinni!

[Kristín M. Jóhannsdóttir, 19.7.2007 kl. 04:24]

Þetta hefur ekki einu sinni góða hrynjandi.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 19.7.2007 kl. 07:58]

Á mjólkurfernu? OMG en hallærislegt og ósmekklegt. Ekki smart að vera með mjólkurfernuna á matarborðinu með þessari hallærislegu mynd og enn hallærislegri setningu.

[halkatla, 19.7.2007 kl. 11:56]

þetta fannst okkur krökkunum svo fyndið, stendr enn fyrir sínu

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 19.7.2007 kl. 13:06]

Ef ég fengi þennan málshátt í páskaeggi myndi ég henda egginu og páskarnir væru ónýtir ... arggggg! Sammála þér, þetta er viðbjóður. Ég var þriggja ára, Anna Karen, þegar ég hætti að hlæja að prumpbröndurum ...  (hmmmm)

[Jóna Á. Gísladóttir, 19.7.2007 kl. 22:39]

 ég hlæ enn af prumpubröndurum. Hugsa að ég hætti því aldrei