Get ég brotið bankaleynd?

Fjármálaeftirlitið virðist vera ríki í ríkinu.

Þeir lúta sínum eigin lögmálum. 

Þeir gefa ekki upplýsingar, sama hvort í hlut á ráðherra eða aðrir sem ætla mætti að væru til þess bærir að spyrja.

FME gerir hina harðlokuðu frímúrarareglu með öll sín leyndarmál eins og opin og utanáliggjandi samtök með munnræpu.

Nú þegar Egill Helgason, Þorbjörn Þórðarson, Agnes Bragadóttir og Kristinn Hrafnsson hafa sem blaðamenn lagt mikla vinnu í að upplýsa þjóðina um hvað gerðist (og er að gerast) bak við tjöldin og hafa reynt að ná til botns með hvað olli hruninu og þeirri staðreynd að við séum nánast gjaldþrota þjóð, þá rífur FME sig upp á rassgatinu og sýnir frumkvæði.

Nú þykir mér skörin vera farin að færast upp í bekkinn.

FME að sýna frumkvæði er eitthvað svo stórkostlegt að það verður skráð í sögubækur.

Verst að frumkvæðið beinist í alveg kolvitlausa átt.

Ég trúi því ekki fyrr en ég tek á að viðskiptaráðherra leiði þá ekki frá villu síns vegar.

Ég er alveg til í að fara með hávaða á götum úti ef það hjálpar.

Það er nefilega stórkostlega mikið í húfi að blaðamenn verði ekki kúgaðir til þagnar.

En svo ein heimskuleg spurning sem ég er að velta fyrir mér hérna.

Getur maður brotið bankaleynd verandi ekki bankastarfsmaður?

Get ég þá brotið bankaleynd?

Hvílir bankaleynd á hinum almenna borgara og hinum almenna blaðamanni?

Halló, eruð þið viss um að við séum á Íslandi?

Rugl.

Viðskiptaráðherra vill blaðamenn úr snörunni

Góðir í greininni

Sjálfstæðisflokkurinn ætlar með öllum ráðum að koma í veg fyrir að stjórnarskrárfrumvarpið nái fram að ganga.

Valgerður Sverrisdóttir sagði áðan í þinginu að þeir hefðu hótað málþófi. 

Bara svona grímulaust beint yfir borðið skilst mér, ha?

Það er náttúrulega ólíðandi að virkja lýðræðið finnst þeim vænti ég.

Ég persónulega ætla að fylgjast vel með í 2. umræðu þegar þeir byrja að þæfa.

Það sem ég hef séð af málþófi sjálfstæðismanna eftir að þeir fóru í skammarkrókinn og settust í stjórnarandstöðu hafa þeir staðið sig svo vel að VG sem hafa áður sýnt góða takta í greininni eru eins og kettlingar við hliðina á vaskri sveit valhallarfélagsins.

Ég held að sá hluti almennings sem hlustar, er áttaður og veit núorðið að guð er ekki sjálfstæðismaður, komi til með að kunna þeim litlar þakkir fyrir að reyna að koma í veg fyrir breytingar á stjórnarskránni.

Breytingar sem eru svo löngu tímabærar.

Ajöss.

Stjórnarskrárfrumvarp úr nefnd

Fyrirfram aðvaraður, fyrirfram vopnaður?

Ég dauðvorkenni þeim sem þurfa að finna upp aprílgabbið í ár.

Kommon, raunveruleikinn sem við höfum lifað og hrærst í síðan í október er lygasögu líkastur.

Í mínum villtustu martröðum hefði ég ekki náð upp í það sem við erum að upplifa Íslendingar á hverjum degi.

Ég gef mér að þessi "frétt" eigi að vera aprílgabb.

Amk. trúi ég ekki á ævintýraleg tilboð lengur.

Reyndar hef ég aldrei látið blekkjast af "kjötútsölunum" sem boðað hefur verið til á nánast hverju ári undanfarið hvar ljósmyndarar bíða á vettvangi til að taka mynd af þeim sem hafa stokkið af stað.

Ég veit ekki með ykkur en ég er orðinn hryllilega tortryggin yfir höfuð.

Tek öllu með fyrirvara núorðið.

Þessi kreppa og allar lygarnar og leikþættirnir í kringum hana hafa tekið frá mér þetta sem ég átti þó eftir af barnslegri einfeldni eða trúgirni.

Er ekki sagt einhvers staðar; fyrirfram aðvaraður, fyrirfram vopnaður?

Ég er að minnsta kosti brennd.

En þeir sem eiga að fá okkur til að trúa platfréttum í dag eiga alla mína samúð.

Því bókstaflega ekkert er nógu geggjað til að það toppi raunveruleika Íslands í nútímanum.

Ónei.

Selja húsbúnað úr gömlu bönkunum

Hámark lágkúrunnar

Satt best að segja þá er ég löngu hætt að horfa á Ísland í dag.  Ég hreinlega gafst upp. 

Svo ég segi það beint út; ég fékk orðið grænar bólur við að sjá Séð og heyrt parið birtast á skjánum með andskotans nærmyndirnar og annað ámóta yfirborðskennt efni.

En svo las ég Heiðu vinkonu mína áðan.  Hún var að blogga um nærmynd sem hafði verið sýnd í kvöld af Björgólfi Thor.

Henni var ekki skemmt.

Þetta varð ég að sjá. 

Ég byggði mig upp andlega og lét vaða í þáttinn.

Fyrirgefið, en er verið að gera tilraun til að gera fólk brjálað úr reiði?

Eða aulahrolli.

Björgólfur Thor er svo mikið krútt, segja vinir hans.  Hann fer á skíði, er stundum alveg blankur á matsölustöðum eins og vinirnir og svo fer hann með börnin sín í dýragarð um leið og hann stjórnar símafundum.

Svooooo mikið krútt.

Hvað er að þeim þarna á Stöð 2?

Hafa þeir tekið leynilega ákvörðun um að eyða sjálfum sér með lélegu efni?

Hrista hreinlega af sér áhorfendur með ofbeldi, svei mér þá.

Ég er að minnsta kosti glöð yfir einu, eða varð um leið og ég var búin að hrista af mér aulahrollinn og reiðina (þetta er einn af mönnunum sem eru búnir að skuldbinda okkur Íslendinga nokkrar kynslóðir fram í tímann, lifir ljúfa lífinu í London og er enn á fokkings Forbes listanum, þó hann hafi færst eitthvað neðar), þá gladdist ég smá.

Ég horfi ekki lengur á þá þarna á stöðinni.

Ég þarf ekki að liggja í krampakenndum aulahrolli með óbragð í munninum frekar en ég vil.

Ég mun ekki misbjóða mér aftur.

Hér er upphafningin af peningamógúlnum Björgólfi Thor sem fór og skildi þjóðina eftir með reikninginn.

En er dásamaður eins og Jesús í kirkjunni hjá þeim á tyggjókúlustöðinni.

Og nú segi ég:

Fyrirgefið á meðan ég æli OG kasta mér í vegg.

Skelfilegar fréttir

Við erum í Nató, illu heilli.

Ef við látum þessi nýju lög Hamid Karzai, forseta Afganistans, sem banna konum að fara út úr húsi og lögleiða jafnframt nauðgun í hjónabandi, sem felst í því að kona megi ekki neita eiginmanni sínum um kynmök, sitjum við uppi með skömmina.

Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson skráðu okkur í stríðið í Írak í skjóli nætur, sú skömm verður aldrei af okkur máð.

Sá gjörningur hefði haft alvarlegar afleiðingar í för með sér í siðmenntuðum löndum.

Við megum ekki láta þetta gerast án þess að sporna við fæti.

Ofbeldi á konum og börnum er ærið fyrir í landinu.
Þetta eru skelfilegar fréttir.

Sjá nánar hér.

Karlar fá meiri völd yfir konum sínum

Kjaftæði

Æi, það er nánast krúttlegt allt þetta tal um nýja kynslóð í Sjálfstæðisflokknum.

Nýr formaður hamrar á þessu og ég er viss um að þetta verður marg endurtekið í kosningabaráttunni.

Nýja fólkið.

Nýja kynslóðin.

Bjarni er afleggjari af Birni Bjarnasyni.

(Ég hjó sérstaklega eftir því í fréttum í gær að hann sá ekkert athugavert við ræðu DO, fannst hún fínt innlegg í umræðuna.  Hélt einhver að tímar "göngum hreint til verks" væru upp runnir í Sjálfstæðisflokknum.  Þar eru menn sammála, nánast alltaf).

Þorgerður Katrín (þó ágæt sé) er ekkert ný.  Halló, hún var með alla leið í fyrri ríkisstjórn.

Svo segir hann að sjálfstæðismenn hafi svarað kalli um breytingar.

Og jaríjaríjarí.

Kjaftæði.

 

Nýrri kynslóð treyst til verks

Ég spyr

Ómaklegt hjá Davíð að ráðast á Vilhjálm Egilsson og starfi Endurreisnarnefndar Sjálfstæðisflokksins, segir Geir.

En ekki orð um að það hafi verið ómaklegt að ráðast á Jóhönnu Sigurðardóttur, Seðlabankastjórann, Sigmund Erni og fleiri sem urðu fyrir Davíð í þessari klikkuðu ræðu sem hann hélt á landsfundinum og bar innræti fundargesta miður fagurt vitni þegar þeir klöppuðu og stöppuðu eins og alkahóliseraðir sjómenn í landi eftir langa útivist.

Er allt í lagi að vega að útliti og æru fólks ef það er utan Sjálfstæðisflokksins?

Kona spyr sig.

Geir: Ómaklegt hjá Davíð

Skítlega eðlið?

Davíð hefur talað og um leið sýnir hann okkur innræti sitt sem ég hef oftlega haldið fram að væri ekki alltaf fallegt.

Látum það vera, einn maður, skítlegt eðli, eins og einhver sagði hér einu sinni.

Íslenska þjóðin stendur ekki eða fellur með einum manni, þrátt fyrir að hann heiti Davíð Oddsson.

En það sem gerir mig hrædda er að við lestur þessarar fréttar og annarra eins og t.d. þessarar, er að Davíð varð margoft að gera hlé á ræðu sinni vegna hláturs og lófaklapps landsfundargesta Sjálfstæðisflokksins.

Mig óar hreinlega við því að fulltrúar þessa stóra flokks (óðum minnkandi þó) komi að landsmálunum, fólk sem hlær yfir heiftarræðu karlsins, persónulegum árásum hans á útlit fólks svo ég nefni dæmi.

Talandi um heift, langrænki og hvítglóandi bræði.

Einhver þyrfti að kenna manninum æðruleysisbænina.

Þeir hylla Davíð eins og hetju.

Hvar hefur þetta fólk verið síðan í októberbyrjun og æ síðan?

Svo er hitt að það er varla kjaftur undir þrítugu á landsfundinum.

Hversu klikkað er það?

Úff.

Víkingar með Samfylkingu

Ekkert lært?

Eftir Breiðavíkurmálin og annan ámóta hrylling sem börnum var boðið upp á hér á þessu landi hélt ég að við, þ.e.a.s. kerfið sem á að halda utan um börnin sem lenda í höndunum á því, hefðu eitthvað lært.

Í nágrannalöndunum er því þannig farið að ef minnsti grunur kemur upp um að verið sé að misnota börn þá þarf fólk að leita að annarri vinnu.

Barnið er sem sagt látið njóta vafans ekki sá fullorðni.

Hér er þessu greinilega þveröfugt farið.

Maður sem starfar á meðferðarheimili út á landi fékk á sig kæru um kynferðislegt ofbeldi á stúlku í hans umsjá í fyrra er aftur grunaður.

Í fyrra tilfellinu var ekki talið ástæða til kæru og maðurinn hélt því starfinu.

Núna hefur honum verið vikið frá tímabundið á meðan málið er skoðað.

Ég veit ekkert hvort þessi maður er sekur.

Ég veit hins vegar alveg nóg til þess að komi upp svona grunur og það í tvígang þá á maðurinn að vinna við annað en að bera ábyrgð á börnum.

Við höfum einfaldlega ekki efni á að hætta neinu þegar börnin okkar eru annars vegar.

Það er klippt, skorið og einfalt mál hvað mig varðar að minnsta kosti.

En það virðist vera þannig að þegar kemur að því að velja, þá stendur fullorðna fólkið saman gegn börnunum.

Kannski mótmæla sumir þessari staðhæfingu minni og það er í lagi.

Ég bendi þeim sömu á að kynna sér barnavernd á Íslandi bæði í lengd og bráð.

Meint kynferðisbrot á meðferðarheimili

Samanhristingssamkomurnar í guðs nafni

Siðrof er stórt orð sagði einhver nýlega í fjölmiðlum.

Man ekki hver.

En siðrof er orð sem kveikir engar tilfinningar hjá mér, ég þekki það ekki að því marki að það komi við mig.

Og nú hef ég tilfinningu fyrir því að þetta orð verði notað í annarri hverri setningu þangað til það verður gatslitið og fólk verður farið að biðja sér vægðar.

Svona eins og gegnsæið.  Gegnsæisorðið er orðið svo útjaskað að það hefur misst merkingu sína.

Einkum og sér í lagi vegna þess að þeir sem hafa unnið gegn öllu gegnsæi og opnum vinnubrögðum nota það eins og það sé eina orðið í eigu þeirra.

Svo að lokum, áður en ég fer og sef í hausinn á mér þá fer það ofboðslega fyrir brjóstið á mér þegar landsfundir og aðrar samanhristingssamkomur pólitískra flokka eiga sér stað, að þátttakendur koma því endalaust á framfæri hvað stemmingin sé dásamleg.

Svo mikið af nýju fólki.

Samkenndin algjör.

Baráttuhugurinn í algleymingi.

Stemmingin svooooo frábær.

Og ekki má gleyma landsfundarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins sem að þessu sinni skunduðu til fundar með Guð í farteskinu.

Sem þýðir það eitt að það þýðir ekki að biðja bænirnar sínar á meðan.

Guð er upptekinn með íhaldinu.

Nigthy, nigthy.

Siðrof í íslensku samfélagi