Skjús mí, mí, mí!

Á ég að hlægja eða gráta?

Ég held ég geri hvorugt enda skil ég ekki hvað pönslænið í málinu er.

Auðvitað er þetta hallærislegt.

Minnir mig á formannskosningarnar í Framsókn.

Þegar Höskuldur varð formaður í nokkrar mínútur.

Fjandanum vandræðalegra fyrir Höskuld, en enn glataðra fyrir talningarmanninn.

Óli og sendiherrakonan fórnarlömb tæknilegra mistaka og misskilnings.  Mis, mis, mis.

Svo að allt öðru og þó...

Það er alltaf talað um að fólk klóri sér í hausnum þegar það skilur ekki eitthvað.

Í myndasögum er þetta líka túlkað svona, einhverjar fígúrur klóra sér í hárinu þegar þær standa á gati.

Afhverju; spyr ég, afhverju?

Ég meina, ég er ekki að yngjast hérna, þetta þarf ég að fá að vita.

Ég þekki ekki kjaft né hef gert svo ég muni, sem rýkur með hendurnar í hárið á sér á blönkum mómentum.

Ég, svo ég taki dæmi, lendi í því oft á dag að vita ekkert í höfuðið á mér, hafa ekki svar, þurfa að hugsa þannig að heilinn er við að brenna yfir.

Og ég klóra mér aldrei í höfðinu.

Sjúkkkkkitt, eins gott, þá væri ekki stingandi strá á hausnum á mér segi ég ykkur.

Allt farið í þágu þekkingarþorsta og fávisku undirritaðrar.

Sé jú.

Þessi færsla er í boði amríska sendiráðsins og því sletti ég eins og moðerfokker.

Skjúsmí.

Svikin um Fálkaorðuna

Sloppið með skrekkinn?

Má segja að þau hafi sloppið með skrekkinn?

Úff, ég vildi ekki vilja hafa útstrikanir á bakinu væri ég í þeirra sporum.

En ég er ekki í þeirra sporum þannig að það er best að ég steinþegi.

Engar breytingar í RN

Eftir "áreiðanlegum" heimildum

Sem eigandi bloggsíðu sem er ágætlega mikið lesin, fæ ég haug af skeytum og eitthvað af símtölum.

Meiri hluti þess sem fólk hefur að segja mér ratar aldrei hér inn.

Enda ekki nein ástæða til, þetta er mín síða og ég er ritstjórnin og margt af því sem mér berst í formi nafnlausra tryllingsfrétta, ekki í neinum tengslum við raunveruleikann.

Núna hef ég hins vegar, eftir þokkalega áreiðanlegum heimildum, að Samfylkingin sé í ötulum stjórnarmyndunarviðræðum við aðra flokka á bak við tjöldin.

Ég ætla að láta þau njóta vafans því ég trúi því að Jóhanna Sigurðardóttir sé heiðarlegur stjórnmálamaður og hún hafi ekki verið að gabba okkur kjósendur vinstri flokkana þegar hún hélt því fram að stefnt yrði áfram að vinstri stjórn eftir kosningar.

Það var varla búið að dusta innan úr kjörkössunum þegar hún spennti augun í VG og málaði þau út í horn.

Ég hallast að því að bæði hún og Steingrímur hafi verið orðin örþreytt og ætla að skrifa þessa nýtilorðnu spennu á milli þeirra á þann reikning.

Ef þetta hins vegar er rétt og satt sem fullyrt hefur verið við mig frá fleiri en einum hringiðumanni, þá segi ég bara, Atli Gíslason, þú hefur rétt fyrir þér, höldum okkar VG-striki og verum heiðarleg, með allt uppi á borðinu.

Hinir geta þá séð um svikin.

Annars er það nú svo að áreiðanlegar heimildir eru ekki alltaf svo áreiðanlegar, ekki frekar en almenn skynsemi er sérstaklega almenn, þannig að ég ætla að sitja með krosslagða fingur og vona að heimildarmenn mínir séu óáreiðanlegir í hæsta máta.

Fundar með forseta síðdegis

Komist yfir þetta

Stundum finnst mér að íslenskir fjölmiðlamenn ættu að vera í Sálarrannsóknarfélaginu.

Þeir lesa út úr orðum fólks alls kyns meiningar, virðast sjá og vita meira en sá sem talar.

Svo myndu sumir þeirra smellpassa sem túlkar hjá hinum Sameinuðu Þjóðum.

Nei, ég er að grínast með túlkadjobbið. 

Það myndi bresta á með styrjöldum út um allt ef túlkunin yrði eitthvað í líkingu við það sem við erum að sjá þessa dagana.

En samt er ég nokkuð ánægð með íslenska fjölmiðlunga, þeir eru ekki slæmir, en eiga þessa dulrænu hæfileika sameiginlega á stundum.

Fyrir mér var Steingrímur að gagnrýna einhliða málflutning.

Það geggjaða við þetta er að fjölmiðlamennirnir eru ekki í tiltakanlegri fýlu.

Það eru þeir sem telja sig til elítunnar sem eru alveg ferlega sárir.

Ef þið voruð í vafa um hverjir það eru sem tilheyra elítunni að eigin mati lesið þá bloggin þeirra.

Þau eru öll einhvern veginn svona:

"Ég er elítan og veit ekkert."

"Munur að teljast til elítuuuuunnnar!"

eða..

"Ó, ég vissi ekki að ég væri í elítunni þó ég hafi vit á Evrópusambandinu, sooorrrí."

Get over it!

Rosalega er mikið af misskildum snillingum á sjálfshátíð á þessu litla landi.

Grátið mér stórfljót fyrir hádegi og þegið svo.

Elítan vill í ESB

Æxlið burt!

Það er stór ofvöxtur, æxli á þjóðarsálinni.

Það bullar og kraumar í því, það stækkar og stækkar.

ESB-æxlið ætlar ekki að hjaðna hjálparlaust.

Stjórnarflokkarnir (ásamt með hinum) sitja og stara á viðkomandi ofvöxt og bíða eftir að hann gufi upp af sjálfu sér.

Það mun að sjálfsögðu ekki gera það.

Skerið burt helvítið og förum í aðildarviðræður svo það sé hægt að henda senuþjófnum út af borðinu.

Samfylking og VG:

Við venjulega fólkið sem kusum áframhaldandi meirihluta sitjum og vonum að við þurfum ekki að naga okkur í handarbökin yfir því að hafa veitt S og VG brautargengi. NB. Saman - ekki í sundur.

Málið er að mér og vel flestum er sama hver vann stærri kosningasigur.  Við völdum til vinstri.

Við berjumst fyrir tilveru okkar í kreppunni upp á líf og dauða. 

Allt hitt er hégómi.

Látið okkur ekki þurfa að sjá eftir því.

 

Óbrúuð gjá í ESB-máli

Hver eyðilagði hvað?

Eyðilagði Davíð landsfundinn?

Kannski, en ef eitthvað á þessum fundi skaðaði þennan flokk þá voru það áheyrendur að ræðu Davíðs, þessir sem klöppuðu, stöppuðu og hlógu eins og fífl undir rætninni og heiftinni.

Það er alveg skiljanlegt svo sem, að fólk sem tapar í pólitískum kosningum fari í að útskýra tapið eftir á.

Það var út af Davíð, út af styrkjum, út af Evrópumálum, út af Gulla, út af Spilluga og áfram og áfram.

(Sjálfstæðisflokkur hefur haft tilheneigingu til að þakka Davíð allt nú eða kenna honum um allt).

Þetta er ekkert flókið.

Þetta var út af öllu þessu ásamt helling af öðru stöffi.

Nú vona ég að íhaldið fari út í að taka til heima hjá sér.

Ryðja styrkjum og spillingu endanlega upp á borðið og fægja svo vængina hjá þeim sem eftir eru.

Auðvitað er erfitt að missa völd.

En það er nauðsynlegt og ætti að henda alla flokka reglulega.

Sautján ára valdatími er engum til góðs.

En krúttlegast mómentið í Silfrinu í dag var þegar Össur greip í hönd Ögmundar og þrýsti hana.

Djöfuls krúttvöndlar geta menn verið.

Davíð eyðilagði landsfundinn

Nei eða já, af eða á

Ég er komin með upp í kok af Evrópusambandsumræðunum.

Ég veit ekki hvort ég er með eða á móti.

Hvernig á maður að vita það, það veit það enginn?

Það er stöðugt verið að halda fram alls konar "staðreyndum" um hvernig Evrópusambandsaðild muni breyta stöðu Íslands.

Sumir segja til hins betra.

Aðrir segja til hins verra.

Rólegir í fabúlasjónunum.  Þetta er að drepa alla pólitíska umræðu á þessu landi.

Ég fæ andnauð þegar minnst er á málið.

Mín tillaga, til að allir haldi sönsum, er að það verði sest að borðinu, samið og komið heim með viðkomandi drög.

Þeim skellt á borðið fyrir kjósendur.

Sem steðja svo í kjörklefann og kjósa nei, eða já, af eða á.

ARG

Og mér finnst sárt að Guðjón Arnar skuli fallinn út af þingi.

Mér finnst hann með rödd sem á að heyrast.

VG verður að gefa eftir í Evrópumálum

Búin á því

Jæja, þá eru kosningar að baki og hægt að fara að einbeita sér að lífinu.

Annars vakti ég fram á morgun, ekki gott fyrir óvirka alka og nú er ég með vökutimburmenn.

Frussss

Ég er ánægð.  Til hamingju vinstri menn, þetta er okkar sigur.

Til hamingju Borgarahreyfing, þið eigið þennan sigur líka.

Skrítið, eftir að hafa verið vakin og sofin yfir pólitík s.l. mánuði er ég eins og sprungin blaðra.

Nú þurfa Samfylking og VG að setjast niður og koma sér saman.  Ég reikna með að báðir flokkar séu meðvitaðir um væntingarnar sem þjóðin gerir til þeirra.

Það sem ég er þó mest í skýjunum yfir eftir úrslitin er að konur eru nú 43% af þingliði.

Annars ætla ég að horfa á Silfrið.

Og leggja mig.

Ésús hvað ég er búin á því.

Nýtt Alþingi Íslendinga

Amenið

Örþreytt eftir góðan og annasaman dag í gær settist ég niður og horfði á formannaþáttinn á RÚV.

Mér fannst hann þokkalega málefnalegur.

Mín upplifun:

Sigmundur Davíð: Eins og unglingurinn í skóginum, rammvilltur og kominn út í horn með ábyrgðarlausar yfirlýsingar sínar um yfirvofandi hrun og auðvitað gat hann ekki útskýrt hvað hann átti við.

Þessi maður á ekki erindi í pólitík strax.  Örvæntingarfullur og til í að gera hvað sem er fyrir atkvæði.  En við hverju er að búast frá flokki sem gerir lista yfir mögulega andstæðinga?

Ástþór: Ég er glettilega oft sammála Ástþóri, hann er bara svo flippaður og stjórnlaus.  Hver veit.. kannski mun hans tími koma.

Bjarni Ben: Vel máli farinn.  Búinn að tapa og jafnframt búinn að sætta sig við það.

Þór Saari: Hefur margt áhugavert til málanna að leggja.  En halló, að troða fingrunum í eyrun?  Mér er sem ég sæi viðbrögðin ef t.d. Steingrímur J. leyfði sér það.  Læra mannasiði.  Eftir eyrnaatriðið hætti ég að hlusta.  Tapaði áhuganum.

Jóhanna: Jóhanna á stóran sess í hjartanu á mér.  Hún er alvöru jafnaðarmaður.  Hún er núna tilbeðin í Samfylkingunni (eins og Þór Saari  í O) og ég er viss um að hún hefur ekki beðið um það, né heldur trúi ég því að hún kæri sig um það.  Dýrkun er vond í pólitík.  En áfram Jóhanna!  Flott kona, flottar áherslur.

Steingrímur J: Steingrímur er búinn að tóna sig niður, verður að gera það auðvitað, kominn í ríkisstjórn.  Sakna svolítið hins æsta hugsjónamanns.  En hvað um það, rökfastari maður er ekki til í íslenskri pólitík og svo er hann talsmaður mannúðar og réttlætis.  Með svoleiðis málaflokka er erfitt að klikka, meira segja þó viðkomandi væri með horn og hala, spúandi eldi og brennisteini.

Panellinn hjá Agli mátti missa sig, vegna þessarar konu, Stefaníu, sem réri lífróður fyrir Sjálfstæðisflokkinn í málfutningi sínum, eða þannig sló það mig.  Mér kemur ekkert við pólitískar skoðanir eða áherslur álitsgjafa.  Þeir eiga að álitsgefa.  Halló.

Ég óska ykkur öllum sem rekist hér inn, hvar í flokki sem þið standið, gleðilegs kosningadags.

Notið atkvæðisréttinn, það er okkar lýðræðislega verkfæri.

Ekki kjósa út í loftið.

Svo gleðst ég yfir hverju nýju atkvæði greitt VG.

Svo vona ég innilega að O komi manni að.  Manni sko, ekki heilagri veru.

Later.

Lokaorð formanna til kjósenda

Heldur enn

Stjórnin heldur enn, segir Mogginn.

Alveg eins og hann hafi búist við hinu gagnstæða.

En betur má ef duga skal.

Allir að kjósa, kjósa rétt og ekki skila auðu.

Koma svo.

Stjórnin heldur enn