Dittinn og dattinn dagsins í dag

 

Ég vaknaði í vondu skapi.

Jájá, ég var nefnilega hangandi fram á nótt þvert ofan í mína betri vitund sem greinilega flutti ekki með mér og sveimar um í Seljahverfinu í góðu rokki.

Ástæða geðvonskunnar var Íslandspóstur.  Mig langar að senda það fyrirtæki út í ystu myrkur.

Sko..

Ég flutti fyrir viku.  Ég var búin að breyta heimilisfangi gegnum netið daginn áður.  Íslandspóstur virðist vera mjög nútímalegt fyrirtæki og býður upp á allskonar ditttinn og dattinn á sinni heimasíðu.

Ég fékk staðfestingu í pósti á mánudaginn, á mitt nýja heimilisfang um að breytingin væri komin til skila.

Og síðan ekki söguna meir.

Við höfum þurft að fara á gamla heimilið til að ná í póstinn og húsband hélt ribbaldanum í mér föstum og sagði fullur bjartsýni að þetta myndi smella í gegn á morgun.  Það hefur hann fullyrt á hverjum degi.

Þess vegna vaknaði ég arfaill þar sem ég sá póstmanninn steðja fram hjá íbúðinni minni hvar ég stóð og smókaði mig út í morgunkulinu.  Kannski var hann bara að steðja í vinnuna hvað veit ég en það var ekki júníforminu að kenna að ég sá rautt.

Í símann.  Blablabla.  Sóandsó.  Skýringar gefnar í lengd og breidd.

Íslandspóstur í kvenmannslíki: Þú verður að koma og borga fyrir áframsendingar.  Kostar sóandsó á mánuði.

Ég: Er ekki nóg að vera búin að tilkynna flutning?

Íík (sárlega misboðið): Þú hefur ekkert tilkynnt flutning.  Ég sé það hér í MINNI tölvu.

Ég: Jú ég gerði það fyrir viku.

Íík (hló yfirlætislega): Já er það, hehe, og við hvern talaðir þú (alveg; mér þætti gaman að sjá þig sanna mál þitt)?  Hefur þú eitthvað skriflegt í höndunum?

Ég: Ég gerði það á netinu.

Íík (búin að ggera það að verkefni dagsins að setja þessa konu på plads í eitt skipti fyrir öll): Þið verðið þá bara að halda áfram að sækja póstinn þangað til þetta hrekkur í gegn.  Nú eða borga fyrir áframsendinguna sem ég var að segja þér frá.  En það kostar auka. (Hlakkandi).

Ég: Það er þá ekki til neins að tilkynna flutning gengum heimasíðu?  Hvað langan tíma tekur svona lagað að virka?
ÍíK: Því get ég ómögulega svarað.

Ég: Arg.

Og ég er ekki að ljúga.

En ég er betri núna.  Búin að pústa og lemja í veggi.

Háeffin eru ekki endilega til að hrópa húrra fyrir.

Ég fékk það sterklega á tilfinninguna að kona þessi væri ráðin til að halda viðskiptavinunum frá fyrirtækinu.

Vink á hana.

En ég er góð.

Kveðja inn í daginn frá ribbaldanum.

Athugasemdir

[Ragnheiður , 18.9.2008 kl. 10:23]

Aha...svona er þetta stundum ..

[Sunna Dóra Möller, 18.9.2008 kl. 10:23]

Ótrúlega gremjulegt, ég varð alveg pirruð að lesa um þessi samskipti við ísl.póst , henti mér næstum í vegg til að sýna samstöðu!

Morgunkveðjur til þín.....vona að betri vitundin rati heim í nýjan stað !

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 18.9.2008 kl. 10:27]

Ég var búin að búa hér í 4 ÁR þegar einhver hjá Íslandspósti ákvað að ég væri flutt.Hvert vissi enginn.Ég hef ekki enn fengið að vita hvert ég flutti.Ég varð að tilkynna mig nýflutta á gamlastaðinn aftur,það er einhver tregi(ekki blús heldur að vera tregur) í gangi þarna.Og viðskiptamannafælurnar eru nokkrar.Góðan dag annars .

[Hrönn Sigurðardóttir, 18.9.2008 kl. 10:28]

Hringdu aftur! Þú ert alltof róleg

[alva (IP-tala skráð) 18.9.2008 kl. 11:17]

ótrúlegt!

 En bara flutt!! Hvar var ég eiginlega....búin að missa af öllu!

[Sólveig Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 18.9.2008 kl. 13:21]

Það er yndislegt að eiga samskipti við fólk sem talar til mann yfirlætislega. Maður kemst alltaf í gott skap, eða... ekki.

Uppáhaldið mitt er þó að hringja í fyrirtæki í Bandaríkjunum (bjó þar í mörg ár). "Thank you for calling So And So Inc., remember you are a valid costumer and we appreciate your call". Síðan bíður maður og bíður og fær svo að lokum að tala við fólk sem veit ekkert í sinn haus.