Sultufyllerí - hikk

Maður á ekki að hafa rangt við, ég veit það en stundum reyni ég að fara á bak við sjálfa mig og ég lendi alltaf illa í því.

Í kvöld t.d. var ég að fá mér ristað brauð og te, sem í þessu tilfelli er gjörsamlega í frásögur færandi.  Hvað um það, ég stalst til að setja smá sólberjasultu á brauðið mitt, sem er engan veginn sniðugt af því ég er sykursjúk.  Sko, sykursjúkur alki (óvirkur sem betur fer), er eiginlega ekki stærsti vinningurinn í happadrættinu.  Samt er ég ógeðslega ánægð með mína úthlutun.  Dæs.

En aftur að sultunni.  Eftir að ég varð edrú ákvað ég að borða ekki mat sem innihéldi áfengi.  Málið var einfalt, ég borða auðvitað ekki brennivín, frekar en að ég drekk það.  Nónó fyrir mig.  Auðvitað er vín í mat yfirleitt ekki áfengt, vegna þess að maturinn er eldaður og allt ojabjakkið gufað upp.

Þetta er meira svona prinsippmál fyrir mig.  Áfengi er jafnmikið eitur fyrir mig eins og arsenikk er fyrir rottur.  Munurinn á mér og þeim er að ég hef tekið upplýsta ákvörðun um að neyta ekki áfengis, rotturnar slysast á helvítis arsenikkið, aftur og aftur.

Eitthvað fannst mér sultan undarleg á bragðið og ég kíkti á krukkuna.  "Sólberjasulta með Jamaica Rommi" stóð á friggings miðanum.  Þar fór það í vaskinn.  Og ég er að drepast úr hungri.

Og þá mundi ég aftur eftir áfengissultunni sem amma mín bjó til hérna í denn.  Óvart auðvitað.  Eitthvað hafði rabbarbarasultan fengið ranga meðhöndlun því hún gerjaðist og ég og Greta systir komust í viðkomandi sykurleðju og úðuðum í okkur.  Þessi sulta hefur sögulegt gildi og verður skráð í annála okkar systra, því það eru ekki margir sem hafa farið á ærlegt sultufyllerí og það í frumbernsku.  Ha???

Segið svo að maður sé ekki hokinn af reynslu frá blautu barnsbeini.

Farin að lúlla og það gaula í mér garnirnar.

Ég er reyndar að ljúga þessu með garnagaulið, hér er fullt hús matar, en ég hef þennan tendens, ræð ekki við hann, ég verð að búa til dramatík úr öllu, smáu sem stóru.

En þetta var alkablogg í boði Sultugerðar Reykjavíkur.

Nigthy, nigthy!

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 9.6.2008 kl. 00:26]

Þú ert mín uppáhalds dramaqueen, lífið er miklu skemmtilegra í svona mörgum litum eins og þú notar.       

[Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir, 9.6.2008 kl. 01:09]

Vóvóvó, þetta líkar mér, búa til drama úr öllu mögulegu og ómögulegu, gefa lífinu lit,  í gráma hversdagsins. - Þannig á það að vera. -    Svo er það Kúpa !

[Brjánn Guðjónsson, 9.6.2008 kl. 01:55]

ég á alveg eftir að detta í'ða með sultu. prófa það kannski í ellinni.

en þetta með að eiga fullt hús matar og samt vera svangur...ég keypti kartöfluflögur handa okkur sælkerunum, feðginunum, í gær og við ekki enn farin að smakka á gómsætinu

það verður líklega ekki úr þessu, enda gullmolinn sofnaður og fer heim í móðurhús á morgun. ég neyðist líklega til að sporðrenna góðgætinu aleinn

[Hulla Dan, 9.6.2008 kl. 06:33]

Innlitskvitt á sólberjaalkan

[Hrönn Sigurðardóttir, 9.6.2008 kl. 07:19]

Daginn sultustelpa

[Sigrún Jónsdóttir, 9.6.2008 kl. 09:32]

Man eftir eldri bræðrum mínum flissandi vegna "leyndarmáls" sem þeir höfðu komist að um berjasaftina hennar mömmu.  En svo komst allt upp, þegar tapparnir skutu sér leið í gegnum búrskápinn.

[Jóna Á. Gísladóttir, 9.6.2008 kl. 09:57]

hahaha þetta eru nú meiri sultusögurnar. Og sultarsögurnar hehe. Asninn þinn

[Steingerður Steinarsdóttir, 9.6.2008 kl. 10:02]

Ég hef einu sinni reynt að brugga krækiberjavín. Sú saga verður ekki sögð opinberlega fyrr en í jarðarförinni minni.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 9.6.2008 kl. 10:27]

Einhver búkona sagði mér að setja alltaf koníak á smjörpappír og setja efst í sultukrukkuna til að hún myglaði síður. Hef að vísu ekki sultað né soltið í þúsund ár. Ég er enn í sjálfskipuðu sykurbindindi þannig að ég væri eflaust fyrirmyndarsykursýkissjúklingur ..

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 9.6.2008 kl. 10:47]

[Edda Agnarsdóttir, 9.6.2008 kl. 10:51]

Sólberjasulta og hlaup er mitt uppáhald sultutau, ekkert jafnast á við sólberjasultuna hennar tengdamóður minnar í sveitinni.

Sólberjasultan þín gæti orðið varhugaverð með Rommý nema þá til að sulta sjálfan sig!