Sautjándi eða Seytjándi

 

Hey og hó, það er þjóðhátíðardagur Noregs í dag.  Mér er sama en þeir eru mjög upprifnir Norsararnir á þessum degi.  Nú er mánuður í okkar sautjánda eða seytjánda eins og amma mín sagði.

Norsararnir eru alltaf jafn upprifnir eins og við Íslendingar erum, eða vorum.  Mér finnst nefnilega hátíðleiki þjóhátíðardagsins vera að fjara út, þ.e. ef ég miða við hvernig hann var þegar ég var krakki.

Ég er auðvitað fædd 1952, bara tiltölulega fljótlega eftir sjálfstæðið.  17. júní var svo merkilegur dagur, okkur stelpunum fannst hann mest spennandi á eftir jólunum.

Ég man eftir hvítum sportsokkum, nýjum sumarhönskum og svo var upphluturinn minn með rauða flauelinu og öllu silfurfyrirkomulaginu tekinn upp og pússaður.  Ég taldi niður dagana.

Urmull af konum voru á íslenskum búningum.  Allir voru andaktugir í brekkunni við MR.  Ég heyrði aldrei skemmtiatriðin frekar en aðrir því hátalarakerfið var ekkert að hrópa húrra fyrir, en samt stóð ég í Arnarhólsbrekkunni og tók þátt.

Og Strætó gekk ókeypis út í Tívolí í Vatnsmýrinni.  Í Tívolí var svo mikið af börnum að það þurfti að bíða heila eilífð til að komast að.  Og mamma fór með okkur út um allt.  Við vorum fimm stykki stelpur á þeim tíma og hún átti fullt í fangi með að týna okkur ekki.

Allt var svo brakandi hátíðlegt.  Lyktin svo góð, stemmingin svo ljúf, svona sumarstemming með hátíðarívafi, þið vitið.  Úff, kemur ekki aftur.

Og svo fór ég í fylgd með fullorðnum ofan í bæ eftir kvöldmat að horfa á litlu kerlingarnar og karlana dansa við Vesturver (gamla Moggahúsið) en þar voru unglingarnir sem hétu ekki unglingar vegna þess að það var ekki búið að finna hugtakið upp.

Kandífloss, sykurepli, Emess-íspinni, pylsur og blöðrur.  Þvílíkur unaður.

Ég er orðin gömul.  Það er merki um öldrun þegar maður sér fortíðina í friggings rósrauðum bjarma.

Já og meðan ég man.  Veðrir var alltaf fullkomið, það rigndi aldrei, frekar en alla hina dagana á sumrum bernsku minnar!

Athugasemdir

[Laufey B Waage, 17.5.2008 kl. 17:47]

Heja Norge

Mér finnst 17.júní ennþá æðislegur. Finnst ég missa af miklu, ef ég er ekki í bænum þann dag. 

[Magnús Geir Guðmundsson, 17.5.2008 kl. 19:43]

Ussuss, ert ekkert gömul, bara dama á óræðum aldri með rykugan róm!

Eins og kemur fram hjá Laufey, þá er þetta misjafnt hvernig fólki finnst hátíðleikin hafa þróast, en ein ástæðan fyrir þinni tilfinningu og margra annara um að 17. júní sé ekki samur og fyrrum, er ugglaust sú að áreitið er miklu meira nú og svo margt annað sem glepur frá degi til dags og þá á ég ekki hvað síst við um er krakka varðar.

[Ásdís Sigurðardóttir, 17.5.2008 kl. 20:30]

Við erum ekkert gamlar, sjónin er bara pínu breytt, ekkert annað. En djö. var nú allt æðislegt í den    

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 17.5.2008 kl. 20:56]

[Jenný Anna Baldursdóttir, 17.5.2008 kl. 21:08]

Magnús Geir: Þetta er ugglaust rétt hjá þér, og svo má bæta því við að sjálfstæðið var enn svo nýtt og fólk var enn andaktugt yfir því.

Takk krakkar.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 17.5.2008 kl. 21:08]

Hallgerður: Fyrsta skipti?  Ertu ekki að kidda mig?

[Marta B Helgadóttir, 17.5.2008 kl. 22:34]

Heja Norge.

Það er rosa gaman að vera í Noregi á 17.maí

[HP Foss, 17.5.2008 kl. 23:00]

Amma mín talar líka um seytjánda.  Og hún er fædd seytjánda ágúst,  nítjánhundruð og seytján.

[Ía Jóhannsdóttir, 18.5.2008 kl. 08:56]

Það er eins og gerst haf´í gær, já eins og gerst haf´í gær