Þunglynd og í krónísku áfalli - Hjálp!

 

Ég er í heví nostalgíukasti núna.

Var að vesenast í geymslunni í morgun og rakst þar á bókakassa (einn af mörgum).  Auðvitað á maður ekki að kíkja í kassa í geymslum, því þá getur maður ekki hætt.

Í kassanum voru "stelpubækurnar" mínar, sem ég ætlaði dætrum mínum til aflestrar, en eitthvað hefur það farist fyrir.  Sem betur fer held ég svei mér þá.

Fyrir utan að finna fortíðarþránna heltaka mig (eða þannig) þá varð ég samt sjokkeruð að rekast á þær bækur sem voru mínar uppáhalds á árunum frá 8-10 ára, en þá fór ég að lesa fullorðinsbækur.

Millý Mollý Mandý og vinir hennar.  Matta Maja dansar, Matta Maja leikur í kvikmynd, Hanna Í París og Katla vinnur sigur.

Miðað við efni bókanna, sem er svo sem meinlaust, þá finnst mér mesta furða að ég hafi ekki  orðið eitthvað annað en ég er.  Þessar bækur eiga það sameiginlegt, ef mig misminnir ekki hroðalega, að fjalla um saklausar stúlkur, sem eru öllum góðar og þær eru alltaf hlýðnar.  Þær rugga ekki einum andskotans bát.  Katla var reyndar þunglynd og í krónísku áfalli, og það var ég líka á tímabili.  Segið að það hafi ekki áhrif.

Sumar bækur eru ekki góðar fyrir börn.  Eins og t.d. Grimms ævintýri, þar sem fólk var skorið, soðið, steikt og myrt á viðurstyggilegan hátt.  Margir sadistar í bókum Grimms bræðra, það segi ég satt.

En ég er ok, þrátt fyrir hlýðnu stelpurnar.  Ég tók mér þær ekki til fyrirmyndar, enda hefði það verið vonlaust, hvatvísin að drepa mig þá sem nú.

En ég er alin upp á Þjóðsögum Jóns Árnasonar og á þær allar.  Ætli ég eigi ekki eftir að hræða líftóruna úr barnabörnunum einn daginn, eins og gert var við mig.

Það er dásamlegt að láta hræða sig með útilegumönnunum í Ódáðahrauni og henni Garúnu, Garúnu.

Muhahahahahaha

Ég kem aftur á eftir.  Ég kem alltaf aftur.

Athugasemdir

[M, 16.4.2008 kl. 19:34]

Ég elskaði Öddu bækurnar. Hún var svo góð stúlka og ég líka

[Jenný Anna Baldursdóttir, 16.4.2008 kl. 19:43]

Ég á ekki Dalalíf en ég fékk þær á bókasafninu þegar ég var barn, og fannst þær æði.  Hehe.

Öddubækurnar las ég líka, man samt ekki alveg hvernig þær voru.

[Svanhildur Karlsdóttir, 16.4.2008 kl. 19:50]

Ég hef einmitt passað allar mínar stelpubækur, Öddu-Nancy-Ævintýra-Fimm-bækurnar og feiri og fleiri, hef þær í bókahillu í gestaherberginu, alltaf gaman að fletta þeim

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.4.2008 kl. 20:13]

Úbbs ég man eftir Græna hattinum, og öllum þeim bókum, Óli, Palli og Stubbur, Palli var einn í heiminum, fannst mér rosalega spennandi á sínum tíma.  En uppáhaldsbókin mín var risastór bók sem hét Pönnukökukóngurinn.  Þar voru skrat, skratrattaratt og skrattrattattaskrúmaksrat minnir mig  Ég hef stundum leitað að þessari bók, en hún virðist ekki vera til.  Svo var Skellir, bambi og allir hinir félgarnir.  Seinna kom svo Selurinn Snorri. Anna í Grænuhlíð... fyrsta unglingabókin sem ég fékk hét Romantíska Elísabet, ég las hanan ekki í mörg ár.  Veit ekki hvort  ég las hana nokkurn tímann.

[Tiger, 16.4.2008 kl. 20:50]

Alveg er ég handviss um að stelpurnar þínar sem og bara afleggjarar allir - myndu elska það að fá að glugga í hugarheim mömmu og ömmu frá því hún var lítil og (ó)þæg stúlka - með því að fá að kynnast því hvernig bækur hún las á sínum yngri árum. Allar svona minningar á maður að geyma og leyfa afkomendum að glugga í. Frábært hjá þér að geyma þær og um að gera að koma þeim í umferð aftur, enda barna og unglingabækur oftast alveg sígildar og virka alltaf góðar ef barn hefur áhuga á bókum og lestri almennt. 

Mín allra skemmtilegasta bók frá bernskunni var Selurinn Snorri sem ég dýrkaði, Fimm fræknu ævintýrin, Frank og Jói sem og Grímsævintýrin sem ég las frá A-Ö. Rétt eins og þú fékk ég líka góðan skammt af Þjóðsögum Jóns Árnasonar og ég á þær líka.

Á barnsárum móður minnar kláraði móðir mín að lesa bókasafnið sem var í hennar litla heimabæ - fyrir 12 ára aldurinn. Ég hef lestraráhugann frá henni því faðir minn las ekki - mamma las fyrir hann á kvöldin fyrir svefninn.

Knús á þig kæra Jenný mín og þakka fyrir mig hérna.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 16.4.2008 kl. 20:53]

Ég var eins og þerripappír á lesefni sem krakki og unglingur. Las allt sem auga á festi .. eins og Bibba myndi orða það! Systir mín, fjórum árum eldri tók bækur á bókasafninu og ég las það sama og hún. Lenti því allt of snemma í Barböru Cartland og dökkhærðu órökuðu mönnunum með hörkulega en karlmannlega kjálkasvipinn, sem engum tókst að milda nema misskildu kennslukonunni sem faldi fegurð sína bak við hornspangargleraugun og stífa hárgreiðslu.... bla, bla.. ..  Annars man ég eftir bókum eins og Vala hefur vistaskipti, Rósa Bennett gerist flugfreyja, Rebekka frá Sunnulæk.. just name it!

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 16.4.2008 kl. 20:54]

p.s. þú hefur kveikt á nostalgíunni hjá okkur öllum!

[Bergljót Hreinsdóttir, 16.4.2008 kl. 20:58]

Wów...nostalgía....las ALLT sem ég gat komist í...mínar uppáhalds voru Sálmurinn um blómið og gömlu sorglegu bækurnar hennar mömmu..Blómakarfan...Tataratelpan....Krilla....og svo auðvitað Pollýanna....

En ég las EKKI bækur sem voru ljótar á litnn...t.d brúnar...ojjjj...

[Kristjana Leifsdóttir (IP-tala skráð) 16.4.2008 kl. 21:31]

Ég man eftir mér sennilega 10 eða 11 ára og var ofboðslega sæl þegar ég læddist inn í herbergið mitt eftir að hafa fengið lánaðar eitthvað 8 eða 9 Beverley Gray bækur sem ég faldi undir rúmi og las kvöld eftir kvöld  fram á rauða nótt. Ég las líka og safnaði bókunum eftir Margit Ravn, fannst þær alveg frábærar og á þær allar í kassa (ég ætlaði líka að eiga þær handa dætrum mínum). Ævintýrabækurnar voru mjög vinsælar. Ég gæti endalaust haldið áfram að telja upp því ég var hrikalegur bókaormur og las allar mögulegar og ómögulegar bækur. - Takk enn og aftur fyrir þín hreinskilnu og skemmtilegu skrif. Þú kveikir svo oft á minningarperunni með frábærum hætti. 

[Þröstur Unnar, 16.4.2008 kl. 21:48]

Ég las allt þegar ég var "lítill". Allar bækur, Tímann, Moggann, Þjóðviljann, Bændablaðið, Almanakið um flóð og fjöru, dagbókina hennar mömmu,*usss.

Ég skal hjálpa þér. Settu þetta bara í svartann sorppoka og merktu hann pnr: 300.

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 16.4.2008 kl. 22:04]

Grimms er ekki svo svakalegt, krakkar sækja í horror eins og (margir) fullorðnir.

Þess vegna finnst mér alltaf svo sérkennilegt hvað fólk heldur að það þurfi að pakka börnum inn í bómull og láta aldrei heyra eða sjá neitt nema dísætt.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 16.4.2008 kl. 22:54]

Dísa ljósálfur og Alfinnur álfakóngur voru mínar bækur og auðvitað 5 fræknu og auðvitað æfintýrabækurnar

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 16.4.2008 kl. 22:56]

Dóru bækurnar voru og eru líka sígildar og fallegar bækur og eins Ævintýrabækurnar um fuglinn Kíki,Jonna,Finn, Önnu og Dísu bara dásamlegar bækur

[Ía Jóhannsdóttir, 16.4.2008 kl. 23:05]

Þú ert bara yndisleg. Ég átti allar þessar bækur enda bókaormur.  Þegar ég var orðin leið á Fimm, Pollyönnu og Grimms, þá fór ég í bókaskápinn hjá ömmu minni og hellti mér yfir Guðrúnu frá Lundi, Jón Trausta, Gunnar Gunnarsson og alla hina snillingana.  Mér fannst ég vera rosaleg menningaleg þegar ég tókst á við nóbelskálið okkar enda er hann enn í uppáhaldi í dag. 

Mikið væri gaman að eiga eitthvað af þessum gömlu barnabókum.  Gaf þær víst allar einhverntíma á síðurstu öld til Rauða krossins.

[Ásdís Sigurðardóttir, 16.4.2008 kl. 23:38]

Ég hefði étið bækur í den ef það hefði hjálpað mér til þess að komast yfir meira efni, ég bókstaflega lifði fyrir að lesa.  Man eftir öllum þessum titlum sem þú telur upp.  Ég geymi margar ennþá. Fór í búð í gær og keypti nýju útgáfuna af Dísu Ljósálf, og Alfinni, stenst aldrei fallega bók, barnabörnin njóta góðs af því.  Kær kveðja til þín mín kæra  og farðu nú að´drífa þig austur.  Við fáum krúttkaffi hjá Hörnnslu

[Lilja G. Bolladóttir, 17.4.2008 kl. 00:22]

Vá, Enid Blyton bækurnar, Beverly Gray, Nancy, Lotta, Adda, Sigga, Pollyanna, Rauðu stelpubækurnar and on and on.....  vá þessi færsla og öll kommentin vekja bara nostalgíu hjá mér!!

Á líka svona bókakassa í geymslu hjá mér, en eignaðist aldrei neina stelpu til að láta bækurnar ganga til  Hef svo reynt að halda Enid Blyton bókunum (Fimm-bækurnar, ævintýra- og dularfullubækurnar) að syni mínum, en honum finnst þær ekki mikið spennandi. Hef þrælað honum í gegnum nokkrar en miðað við annað efni sem honum býðst í TV, video, DVD, playstation og tölvunni, þá er þetta nú ekki merkilegt..... að hans mati  Heilagur pappír í mínum augum!!

[Laufey Ólafsdóttir, 17.4.2008 kl. 05:08]

Ég finn kjallaralyktina hjá ömmu og afa við að lesa þessa færslu. Las allar gömlu bækurnar frá mömmu og systrum hennar þar á bæ þarna í fyrndinni og líkt og þú... skemmdist ekki mikið