Óminni alkans

 

Það er til marks um hvað ég var í tómu tjóni á fyllerísárunum, að ég varð mjög hissa þegar ég sá að bloggið væri 2 ára.  Ég hélt að bloggið á Mogganum væri búið að vera við líði til margra ára. 

Þannig að bloggið er aðeins eldra en edrúmennskan mín.  Kostulegt hvað margt hefur farið fram hjá mér í "víninu".

Þegar fólk innbyrgðir áfengi og pillur eins og ég gerði, þá er stöðugt óminni það eina sem maður gengur að nokkuð vísu.

Eftir að af mér rann hef ég fengið sannanir á færibandi fyrir þessu.  Ég get horft á flestar bíómyndir frá 2003 og fram að meðferð, eins og ég sé að sjá þær í fyrsta sinn.  Það er plús.  Mínusinn er að húsband spyr aftur og aftur, alveg forviða; "ertu að segja mér að þú munir ekki eftir þessari mynd"? og ég alveg; nei, ég man andskotann ekkert eftir henni, hættu að spyrja.  ARG".  Honum finnst ég gangandi frávik mannsheilans.

Og bækurnar sem ég las.  Jesús minn.  Ég er að segja ykkur frá mega sparnaði hérna.  Ég ástundaði auðvitað mín bókarkaup í ruglinu, eins og ég var vön, og las.  Og ég las.  Enda þurfti ég stundum að negla mig niður í bækur, gleyma mér, svo ég missti ekki vitið.  Ég held að ég hafi notið bókanna, en ég man það ekki.  Því hafði ég nóg að lesa, fyrsta edrúárið mitt.  Efni bókanna hringdi ekki bjöllum, hvað þá meira.

Svo eru allir "litlu" hlutirnir sem duttu úr hausnum á mér.  Við hverja ég hafði talað.  Hverju ég hafði  logið til að flikka upp á ástandið og blekkja mína nánustu, til að halda andlitinu.  Öll samtölin sem fólk hefur vísað í og ég man ekki rassg... eftir.  En ég sný þessu upp í gamanmál, enda ekki til annars en að hlægja að þessu, nema ég gráti auðvitað, en ég er löngu búin að gráta út minn kvóta í lífinu.

Að lokum, til merkis um sjálfsblekkinguna og þá staðreynd að maður trúir því staðfastlega að enginn viti að maður er alltaf fullur og í tómu tjóni.

Ég talaði við Dúu vinkonu mína, sem var ein af þeim sem alltaf stóð með mér, var til staðar fyrir mig án þess að leggja mér lífsreglurnar og beið bara róleg eftir að ég áttaði mig.

Samtal:

Alkinn ég: Dúa; veistu, ég held að ég sé alkahólisti!!!

Dúan: Já er það?

Eftir að samtalinu lauk, henti Dúa sér í vegg.  Eins og ástand mitt hafi farið fram hjá henni eða nokkrum öðrum sem var í sambandi við mig.  En ég elska hana fyrir að hafa ekki sagt neitt á þeim tíma.  Ég hefði bara farið að gráta.

Ég elska þig Dúskurinn minn.

Lífið er eitt stórt andskotans kraftaverk.  Þrátt fyrir snjó á miðju vori.

Allir edrú í boðinu.

Jenný minniskubbur hefur talað.

Yfir og út.

Athugasemdir

[Ragnheiður , 9.4.2008 kl. 10:06]

Það hefði ekkert þýtt að segja, þú hefðir ekki hlustað fyrr en þú varst tilbúin í það.

Dúa er yndisleg

Knús á þig

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 9.4.2008 kl. 10:21]

Mikið áttu nú skilið að uppgötva svona jákvæða hluti við vímuna eftir á, þ.e. að geta horft á allar myndirnar og lesið bækurnar aftur. Aldrei er góð bók of oft lesin...

Ég fór nú eiginlega hjá mér við að lesa þetta. Ég get nefnilega horft á bíómyndir aftur og aftur, án þess að muna nokkurn skapaðan hlut. Kata er alveg bit á þessu: "Við sáum þessa mynd í fyrra!! Manstu ekkert?".

Mig rámar kannski í eitthvað, en allt plott er löngu horfið. Og ástæðan er ekki víma við áhorf, ég sver! Svo minniskubburinn minn er greinilega í enn lakari ástandi en þinn, það lekur hreinlega allt af honum.

Til hamingju með edrú- og bloggafmæli, hvenær sem þessir dagar renna upp.

[Ásdís Sigurðardóttir, 9.4.2008 kl. 10:35]

kær kveðja   

[Jóna Á. Gísladóttir, 9.4.2008 kl. 12:07]

æi þetta er svona færsla sem kallar fram bæði hláturs- og grát-tár. Er sem sagt ekki endilega málið að skella því framan í alkann að hann sé alki? Bíða rólegur eins og Dúa gerði. Sem er auðvitað bara krúttlegt. En kannski erfiðara ef maður býr með manneskjunni.

Þú heppin manneskja að geta lesið allar þessar bækur aftur, sem nýjar  

[Hulla Dan, 9.4.2008 kl. 12:11]

[María Guðmundsdóttir, 9.4.2008 kl. 12:22]

Já thad er jákvætt ad geta lesid allt aftur...en segi eins og einhver..ég get horft á sumar myndir oft og man ekkert eftir ad hafa séd thær ádur...svo thad eru fleiri med lélega minniskubba...

                             

[Eva Benjamínsdóttir, 9.4.2008 kl. 12:47]

Mér finnst þú bara rík að muna alltaf eftir afmælinu þínu. Mikið hef ég verið heppin þegar sá dagur rann upp að ég kom alkóhóli ekki inn fyrir mínar varir og átti mjög bágt með vökvann fyrir dagrenninguna. Ætla nú að grafast fyrir um þetta tímabil svo ég geti boðið í afmæli, eða hvaðkastað mér á vegg knús, gangi vel

[Tiger, 9.4.2008 kl. 13:33]

Sterk og mikil færsla hérna hjá þér Jenný, sýnir hvað þú ert sjálfri þér sönn og heiðarleg með þitt í dag - sem er til mikilla fyrirmyndar! Ef þú ert að tala um Jónínu Dúu - þá skil ég vel að þú sért hrifin af henni, hún virðist sannarlega vera dásamleg manneskja og líkar mér mjög vel við hana sem bloggvin.

Knús á þig edrú kona, guð og gæfan fylgi þér um allt ljúfan.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 9.4.2008 kl. 19:52]

Love u Dúa