Þvagleggur

 

Ég kann ekki að sauma á saumavél, ekki þó líf mitt lægi við.  Mér hefur alltaf fundist fólk sem getur saumað, lagað, græjað og gert verið undramanneskjur.  T.d. get ég ekki faldað buxur, ekki stoppað í (en það skiptir ekki máli, enginn gerir það lengur) eða lagað saumsprettur.  Þess vegna hef ég hent fötum í stórum stíl í gegnum tíðina.  Þannig er nú það.

Ég hef átt vinkonur sem hafa átt saumavélar og ég man eftir að hafa starað á þær, þegar þær djöfluðust á græjunni og út úr ólögulegum efnishrauk reis tilbúinn kjóll eða jafnvel kápa á góðum degi.  Jösses hvað þær voru klárar.

Ég átti einu sinni mann (einn af mörgum - úff) sem saumaði eins og motherfucker (sorrí orbragðið), gerði við, faldaði og bjó til allskonar.  Hjónabandið entist ekki en það var ekki vegna skorts á handavinnuhæfileikum mannsins.  Á vél sko.  Hm... best að gæta orða sinna hérna.  Móðir mín hefur þennan fyrrverandi enn í hávegum

En að málinu...

Þið sem þolið ekki að minnst sé á Þvagleggsumdæmið eða Þvagleggina á Selfossi hættið að lesa hér.  Mér finnst óþarfi að vera að koma í veg fyrir saumavélasölu erlends aðila í umdæminu.  Saumaskapur á heimilum er deyjandi listform.  Það þarf að halda þessari þjóðaríþrótt íslenskra kvenna á lífi svo við getum nostalgíast yfir henni.

Já og ég man að ég var svo léleg í handavinnu að amma mín var með saumakonu á sínum snærum á Hringbrautinni, sem saumaði stykkin mín fyrir vorpróf.  Það var ekkert annað að gera í stöðunni, krakkafíflið ég var gersneytt áhuga og hæfileikum á vélina.

En ég get prjónað...

Trefla

Ójá farin að þvo!

Bætmí!

Úje

 

Sala á saumavélum stöðvuð

Athugasemdir

[Aðalheiður Haraldsdóttir, 13.3.2008 kl. 14:04]

Guð hvað ég er sammála þér!  Ég er einmitt svona líka - kann varla að þræða svona græju.  Man hvað ég dáðist að mömmu vinkonu minnar sem fjöldaframleiddi nýjasta tískufatnaðinn í eldhúsinu heima hjá sér á nótæm!  Sat og horfði á hana sauma stuttbuxur, pils og sumarkjól fyrir Spánarferð á nokkrum mínútum.  Öfunda svona fólk.

[Ásdís Sigurðardóttir, 13.3.2008 kl. 14:19]

Ég er undrakona og kann á saumavél. Reyndar nota ég þær bara til viðgerða og rennilásaísetning sem ég btw hata, þá er ég ekki snillingur.  Ég á gamla Husquarna

[Ásdís Sigurðardóttir, 13.3.2008 kl. 14:21]

/&$&%$&/&=)O(/(&%"# svona er þegar tölvan tekur völdin, ég er ekki hálfnuð að segja frá snilld minn. Semsagt gamla vélin mín er sú sem mamma mín fékk í 40 ára afmælisgjöf, þótti flott í þá daga að fá slíkan kostagrip.  Aldrei má samt fólk eignast eitthvað ódýrt þá þurfa yfirvöld að skipta sér af, sé fyrir mér að myndarskapur kvenna hér í umdæmi og nærsveitum hefði snarbatnað, en svona er löggan/sorry lífið. 

[Tiger, 13.3.2008 kl. 14:30]

Ég er víst undrastrákur, enda kann ég að sauma á vél - kann að skipta um rennilás og falda buxur og þrengja. 12 ára gamall lærði ég að stoppa í ullarsokka og flest sem þarf að kunna til að stjórna heimili og ala upp börn.. so yes, i guess im a wonderboy, so to speak. Endalaust er þvagleggurinn vitlaus og mætti vel sauma dálítið að honum sko...

[Sigrún Jónsdóttir, 13.3.2008 kl. 14:45]

Nú fékk ég hóstakast! Það eru reykingarnar, sem eyðileggja fyrir mér hlátursköstin sem ég fæ við lestur Jennýar pistla.

Var í sömu sporum og þú hvað varðar handavinnu "stykkin"!  Mamma kláraði fyrir mig í barnaskóla og ég var fljót að spotta líklegar handavinnudömur þegar ég var í heimavistarskólanum.

[Ella mannvera Ronja Chihuahua og Lilo Boxer/Labrador, 13.3.2008 kl. 14:51]

Já, undrabarn hér líka. Heklaði fötin utaná Barbí og Ken, um 10 ára flott voru þau, svo var bara að klyppa utan af þeim og byrja á nýrri fatalínu Svo tóku börnin við, þá var nú prjónað og saumað...                          ekki fast utan á börnin þó...

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 13.3.2008 kl. 15:10]

Ég saumaði alltaf jólafötin á börnin mín, meðan þau voru lítil, og ég saumaði oftast nær fötin á mig þegar ég var að fara út á djammið, en ég hef ekki hreyft saumavél í xx mörg ár og veit ekki hvort ég kann á slíka lengur, lengi vel saumaði ég á gamla fótstigna Necchivél, sem ég á reyndar ennþá.  En það er önnur saga.

[Ía Jóhannsdóttir, 13.3.2008 kl. 15:16]

Var svo fegin þegar ég fann Litlu Drengjafatabúðina á Vesturgötunni þegar ég var að byrja að búa.  Ég hata allan saum og fer í mínus ef ég verð að festa tölu, svo á ég bara eina nál. 

Annars voru það smile-merkin sem björguðu mér líka oft sem voru straujuð á buxur yfir rifurnar.  Ég kann að stauja.

[Steingerður Steinarsdóttir, 13.3.2008 kl. 15:36]

Jamm, kannast við þessar tilfinningar.

[Linda litla, 13.3.2008 kl. 15:41]

Ég fékk gefins saumavél í október 2006, hún er ennþá í kassanum.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 13.3.2008 kl. 15:46]

 ég sauma,sauma líka út,prjóna,baka rúgbrauð,elda,kann að mjólka,reykja,búa til kæfu,er í kjörþyngd, syndi og les biblíuna.Ég er fullkominn (er hætt að reykja auðvitað)Dásamleg færsla.hahahahahahahaha.

[Óskar Arnórsson, 13.3.2008 kl. 16:22]

..ætli maður geti borðað hrísgrjón hraðar með prjónavél?...

[Hrönn Sigurðardóttir, 13.3.2008 kl. 16:35]

....svo búa líka svo margir útlendingar í umdæmi þvagleggsins.....

Mér finnst þetta logiskt útlendir söluaðilar að selja erlendar saumavélar fyrir vinnuafl frá framandi löndum

[Svanhildur Karlsdóttir, 13.3.2008 kl. 16:42]

Ef ég sest við saumavél (já á eitt stykki) þá spretta upp 10 þumalputtar, allt fer í flækju, ég arga, garga og bölva, svo saumavélin fær að safna ryki..........ekki get ég prjónað, en heklað get ég, kölluð Hekla á tímabili, því sást ekki öðruvísi en heklandi......

[Þröstur Unnar, 13.3.2008 kl. 17:00]

Mig langar í saumavél með sikksakki.

[Þröstur Unnar, 13.3.2008 kl. 17:01]

Linda Litla.

[Ragnhildur Sverrisdóttir, 13.3.2008 kl. 17:05]

Það kom í hlut móður minnar að bjarga dætrunum fyrir horn með handavinnuna. Hérna í den voru ALLTAF prjónaðir þvottapokar í handavinnu í Melaskóla. Mamma dró Bryndísi systur að landi, svo Möggu og líka mig. Hún þurfti að prjóna allan þvottapokann fyrir mig, minnir mig. Þegar ég kom heim með handavinnueinkunnina grýtti mamma helv... pokanum út í horn og sagðist aldrei ætla að prjóna svona oftar, þetta hefði verið þriðji pokinn hennar og hún fengi aldrei hærra en 8!!

Ég verð að muna að spyrja Ásthildi litlu systur hvort hún hafi þurft að prjóna sinn poka sjálf.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 13.3.2008 kl. 17:40]

Man eftir þvottapokanum úr Meló, handavinnupokanum, pottaleppunum, svuntunni, blúndunni á koddaverið og ljótu blússunni í 12 ára bekk.  OMG

Takk fyrir innleggin öll

[Jóna Á. Gísladóttir, 13.3.2008 kl. 18:21]

þetta með að sauma á saumavél er svolítið eins og að mála. Veggi sko og sollis. Undirbúningsvinnan er mesta málið.