ÉG VEIT HVAÐ MÁNABIKAR ER!!

Ég komst að því í dag að ég er fáfróð á sumum sviðum.  Það kom mér gjörsamlega í opna skjöldu enda veit ég yfirleitt alla skapaða hluti betur en flestir aðrir.  En þarna var kategoría sem var mér eins og lokuð bók.  Á einu bloggi var minnst á mánabikar og höfundur gaf sér að allir vestrænir lesendur síðunnar vissu hvað það væri.  Höfundur hafði 99,9% rétt fyrir sér.  Ég var sú eina í athugasemdakerfi þessa bloggara (sem ég ekki man lengur hver var) sem ekki vissi hvað fyrirbærið mánabikar er.

Ég gaf mér að þetta væri eitt af hjálpartækjum ástarlífsins, því við athugasemdirnar voru hallærisleg hint um að þetta væri svona kyn-eitthvað.  Dót í dótakassann en núorðið eru fólk með dótakassa undir kynlífsleikföngin sín.  Hvað varð um rómansinn ha?   Hm...

En ég fékk link frá viðkomandi bloggara.  Ég veit núna hvað mánabikar er.  Hann er ekki dótakassakandídat. 

Svei mér þá ef ég var ekki alveg ágætlega komin með fáfræðina.  Þetta segir mér lítið sem ekkert.

Vitið þið hvað mánabikar er?

Auðvitað, þið eruð svo kúl sem komið inn á þessa síðu.

Tellmísomþingædóntnó!

Úje

 

Athugasemdir

[Jóna Á. Gísladóttir, 1.8.2007 kl. 00:23]

ég hélt mig vita það, var ekki viss, svo ég gúgglaði. og ég hafði rétt fyrir mér. En ekki ætla ég að upplýsa um málið hér.

[halkatla, 1.8.2007 kl. 00:43]

hef ekki hugmynd! ó nú er Dúa búin að upplýsa mig

[Jenný Anna Baldursdóttir, 1.8.2007 kl. 01:42]

Hver urrar á afkvæmið?  Come from mountains!

[Eva Þorsteinsdóttir, 1.8.2007 kl. 02:27]

Mánabikar er viðbjóðslegt staupglas úr gúmmí sem sveitó konur troða upp í ( bíp ) á sér og safna tíðarblóði í, í staðinn fyrir gömlu góðu normal dömubindin og túrtappana .... jakk.

Skál :Þ

[Hrönn Sigurðardóttir, 1.8.2007 kl. 07:05]

Þið eruð góðar.........

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 1.8.2007 kl. 07:41]

Þetta er eins og nafn á blómi.  En þá virðist það bara safna blóði.

[Svartinaggur, 1.8.2007 kl. 08:06]

Það sem sumir hér segja að mánabikar sé, er það sama og ég heyrði einhvern tímann kallað álfabikar. Um að gera að búa til nógu mörg nöfn yfir þetta.

[Maja Solla (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 08:28]

Þetta ku vera afskaplega þægilegt fyrir þær sem þola gömlu græjurnar illa.
Kostar einhvern 6-10.000 kall, en endist líka í einhver 10 ár eða hvað það er.
Hef ekki lagt í þetta enn, finnst allir aðskotahlutir alveg ákaflega ósjarmerandi...

[Guðbjörg (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 08:29]

Ég er greinilega sveitó því að ég hef notað álfabikar í tíu ár með góri reynslu.  Álfabikar, eða túrbolli einsog ég hef nú venjulega tittlað gripinn, er eitthvað sem ég mæli með "Big Time"

[Guðrún (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 08:36]

Þetta er mesta snilld sem fundin hefur verið upp. Álfabikar er úr náttúrulegu gúmmí en mánabikar úr silikoni. Langt frá því að vera sveitó, kemur í veg fyrir sveppasýkingar og er umhverfisvænt í meira lagi.

[Guðbjörg (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 08:41]

...og er ódýrt því að 6000kr eru fljótar að borga sig upp því að bikarinn endist og endist.

[Ásgeir Kristinn Lárusson, 1.8.2007 kl. 08:47]

Í gamla, gamla daga komum við saman nokkrir félagarnir, er tungl var fullt, og drukkum (hvert tækifæri notað) svokallaða „mánaskál“. Eða einsog vinur minn spurði eitt sinn: Hvor er stærri, tíðahringurinn eða vítahringurinn? Hans svar var vítahringurinn.

[Hulda Bergrós Stefánsdóttir, 1.8.2007 kl. 09:10]

Hélt að þetti héti ÁLFABIKAR !!!!!!!!

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 09:16]

Gvöððð - Jenný mín - það er eins gott að þú átt góða bloggvini og vinkonur sem sjá um að uppfæra þekkingu þína svona reglulega (stríðnispúkakarl) Ég fékk vitneskju um þetta fyrirbæri árið 1999. Hann var reyndar kallaður álfabikar þá eins og kemur fram í sumum kommentunum hér fyrir ofan. Það sem bent var á þá sem styddi að konur notuðu frekar bikarinn en dömubindi var meðal annars umhverfisverndarsjónarmið, þ.e. að hætta að búa til allt þetta magn af rusli í formi notaðra dömubinda og svo það að í bindunum væru alls kyns bleikiefni og viðbjóður sem væru skaðleg líkamanum og náttúrunni. Sem sagt allt fólk sem vill kalla sig grænt, eða eigum við að segja vinstri-grænt (afturstríðnispúkakarl) verður nottla að vita hvað mánabikar er (ennogafturstríðnispúkakarl - lofa að stríða ekki meir það sem eftir er dags)

[Brynja Hjaltadóttir, 1.8.2007 kl. 10:02]

Ég hef átt svona græju í mörg ár..

[Edda Agnarsdóttir, 1.8.2007 kl. 11:15]

Ég skil bara Betu - það er það dásamlegasta sem ég gekk í gegnum það voru tíðar hvörfin.  En ég trúi ekki öðru en að Mánabikar sé eitthvað annað en Álfabikar!

[Garún, 1.8.2007 kl. 11:22]

Ég reyndi þetta einu sinni, en eftir fimm tíma á klósettinu ákvað ég bara að láta þetta gossa í brækurnar.....

[Jenný Anna Baldursdóttir, 1.8.2007 kl. 11:35]

Ég elska ykkur - öll.  Ég tek vítahringinn fram yfir tíðahringinn.  Hahahaha.  Anna það gat nú verið að enn ein helvítis "blóðtakan" ætti að fara fram á konum og láta okkur vera með samviskubit yfir umhverfisspjöllum vegna þessara örfáu millilítra af blóði sem við framleiðum af og til. Nei segi ég, eyðum skógunum, spænum þá upp bara og Garún mér finnst þú hafa sýnt verulega viðleitni með fimm tímunum þínum.

Áföll geta verið af hinu góða.  Fékk eitt öflugt 1994 sem varð til þess að blóðið fór (ég er ekki að djóka) og það hefur ekki sést síðan. Svona getur kona verið lánuð í óláninu.

[Guðbjörg (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 11:51]

Ef maður getur ekki nælt sér í áfall þá er alltaf hægt að grípa í átröskun, virkar jafnvel.

[Kristbjörg (IP-tala skráð) 1.8.2007 kl. 11:53]

Álfabikar og mánabikar gera það sama, nema mánabikar er úr siliconi og álfabikar úr held ég latexi....