SUNNUDAGSMORGUN HJÁ JENNY UNU

Hún Jenny Una Errriksdóttirrr er hjá ömmu og Einarrrri.  Hún unir sér afskaplega vel, eins og reyndar alltaf og er hamingjusöm og glöð.  Í morgun er hún búin að gera ýmislegt eins og að borða morgunmat, borða pez og horfa á barnaefni.  Þegar ég var að ganga frá í eldhúsinu, með töluverðu glamri, ímynda ég mér, sagði sú stutta: Heyrrrrðu góða! Hvað errrr í gangi? Ekki svona læti amma.  Úps, amman alveg skammaðist sín.

En það er ekki allt heilög hamingja hjá henni Jenny þessa dagana.  Hann pabbi hennar er að spila úti á landi á trommurnar og Jenny hefur séð hann einu sinni á heilli viku.  Það fer ekki vel með lítið hjarta og mitt í allri gleðinni yfir lífinu, færist sorg yfir litla andlitið, af og til og hún spyr:

"Amma hvarrr pabbi minn?"

"Hann er að spila á trommurnar svolítið langt í burtu"

"Pabbi minn ekki vera meir í "minnunni" koma heim til Jennysín"

"Pabbi kemur bráðum elskan"

"Jenny aleg þrrreytt að bíða, pabbi ekki trrromma meir koma heim og knúsa hana Jenny"

Svo man Jenny eftir því á ný,  hvað lífið er skemmtilegt og skellir sér út í að lifa því af öllum krafti.  En svo stingur aftur í litla hjartað og hún spyr eftir pabba sínum.  Svona getur lífið verið erfitt stundum fyrir tveggja ára snót.

Erik geturðu ekki flogið heim í klukkutíma eða svo til að gleðja hana Jenny?

Amman í smá rusli.

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 1.7.2007 kl. 12:58]

krúttleg færsla. ´Mér finnst að pabbi verði að kíkja á Jennysín fljótlega.

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 1.7.2007 kl. 13:01]

Æ, stingur í hjartað! Samt er hún svo heppin að fá að vera hjá ykkur ... þá er söknuðurinn ekki jafnsár.

[Jóna Á. Gísladóttir, 1.7.2007 kl. 13:05]

Jennysín er sólargeisli og pabbasín þarf að fara að láta sjá sig.

[Þröstur Unnar, 1.7.2007 kl. 15:32]

Sniff, er að berjast við svona daglega.