ÉG BIÐLAÐI TIL HENNAR ZOU

..og bað hana um að vera bloggvinkona mín og hún samþykkti þessi elska.  Þetta gerði ég af tveimur ástæðum.

Í fyrsta lagi af því að hún er helvíti skemmtilegur bloggari eins og allir þeir sem ég hef beðið um bloggvináttu fram að þessu.

Í öðru lagi náði konan illilega athygli minni þegar ég byrjaði að lesa bloggið hennar.  Hún var með 15 cm stóra könguló á bak við ísskápinn sinn (stærri en tarantúllur og allt) og hún tókst á við kvikindið, hafði hana undir og mér sýnist hún halda geðheilsunni (sko zoa ekki köngulóin, hún er dauð).  Þetta gerir hana heilaga í mínum bókum.  Djö hvað hún er hugrökk og djö hvað ég ætla ekki að heimsækja hana til Grikklands þar sem ég held að hún sé.

Flokka þetta undir "vefurinn" út af köngulónni sko!

www.zoa.blog.is

Athugasemdir

[Heiða B. Heiðars, 25.6.2007 kl. 22:56]

Hún er á Krít og ég er að fara til hennar á laugardaginn.. og að sjálfsögðu er hún skemmtileg, klár, hugrökk og frábær í alla stað, enda frænka mín

[Jenný Anna Baldursdóttir, 25.6.2007 kl. 23:07]

Er hún á KRÍT þangað sem mig langar svo.  Afhverju hélt ég að það væru ekki köngulær á Krít?  Allavega ekki stórar hlussur.  En rosalega vona ég að þær verði ekki fleiri á meðan þú ert þarna eða ertu jafn hugrökk og frænka þín??

[Heiða B. Heiðars, 25.6.2007 kl. 23:10]

Ehm.. hef ekki ennþá hitt pöddu sem ég er hrædd við, en ég hef heldur aldrei hitt könguló sem er 15 cm!! Get ekki sagt að ég sé neitt sérstaklega spennt fyrir því

[Aðalheiður Ámundadóttir, 25.6.2007 kl. 23:24]

Já það er eins gott fyrir þig að hafa flokkunina á hreinu Jenný, svona til að særa ekki blygðunarkennd viðkvæmra bloggara

[Ásdís Sigurðardóttir, 25.6.2007 kl. 23:26]

Langar ekki að hitta útlenskar pöddur eða önnur útlensk kvikyndi.

[gerður rósa gunnarsdóttir, 26.6.2007 kl. 19:53]

Köngulóarlær eru fín kvikindi; þær eru feimnar að upplagi og halda sig yfirleitt til hlés. Þessi stóra var eitthvað á villigötum greyið, nýflutt inn og vissi ekki hvernig hún átti að haga sér. Þegar hún hoppaði á höndina á mér við eldhúskranann, örugglega alveg óvart í einhverju stresskasti, varð ég að myrða hana, aumingjann. Mjög leiðinlegt atvik.
Svo var önnur búin að búa um sig í horninu bakvið rúmið mitt, og ég var svona að spá hvort ég ætti að grípa til aðgerða, en þá sá ég daginn eftir að hún var horfin - fyrir utan lappirnar sem héngu þarna vesældarlega í vefnum. Þá hafði vinkona mín gekkóstelpan gengið frá henni fyrir mig og étið djúsí partinn en skilið vöðvalitlar lappirnar eftir.
Áður bjó ég í Rottukastalanum, bý nú í Köngulóarbæ. Er nokkuð sátt við þau skipti.
En nú ætla ég að skreppa á barinn - hitabylgja í gangi ;)