HÚSBANDIÐ SEGIR BLÁTT NEI

Ég elska tjöld og tjaldferðir.  Fór mikinn um landið þegar við fluttum heim frá Svíþjóð og stelpurnar voru litlar, með tjöld og annan útbúnað.  Samt er ég ekki beinlínis svona "náttúrubarn".  Er hrædd við köngulær og öll sollis kvikindi en í tjaldi finn ég til vellíðunar og veit fátt betra en að kúra mig í tjaldi þegar rigningin hamast á tjaldinu.  Það er toppurinn.  Núverandi húsbandið er hins vegar fremur andsnúinn tjöldum, vægast sagt.  Maðurinn ferðast ekki öðruvísi en að eiga vísan næturstað í rúmi sem stendur innan fjögurra veggja  og tjöld og tjaldferðalög eru ekki inn í myndinni.  Það eru þó nokkuð mörg ár síðan ég fór í tjaldferðalag og vel getur verið að með gífulega auknum þroska (hm) mínum þá myndi mér ekki alskostar líka að liggja úti á berangri.  Ég kemst ekki að því nema að ég geti grenjað dætur mínar, systur eða vinkonur til lags við mig úti í náttúrunni.

Hvað um það.  Við höfum rætt hina ólíku ferðamáta um landið ég og húsbandið.  Ég hef þá reynt að telja hann á að halda "tjaldæfingu" uppi í Heiðmörk eða eitthvað en maðurinn sem annars er sveigjanlegur og með málamiðlunarhæfileika upp á þrjár hæðir og þurrkloft (stolið og staðfært) hefur verið gjörsamlega ósveigjanlegur í málaflokknum.  Ég gef honum orðið (eða reyni að hafa eftir honum allt að því orðrétt):

"Var í tjaldi fyrir þrjátíuogeitthvað árum og var að spila í Húsafelli.  Tjölduðum í myrkri og sáum ekki rassgat.  Vaknaði um morguninn með hendur og lappir upp úr pollinum sem annars huldi líkama og andlit (hóst, hóst).  Fram hjá mér sigldu samlokurnar sem amma hafði smurt, gítarinn minn, tannburstinn og fleira bráðnauðsynlegt viðurværi.  Þetta nægði mér fyrir lífstíð.  Svo hef ég örugglega verið indíáni í fyrra lífi og er búinn með mína tjaldbúsetu æfilangt.  Yfir, búið, bless.  "End of conversation".  Svo mörg voru þau orð.

Málið er enn í járnum.  Sá vægir sem vitið hefur meira.  Vér munum fara í bændagistingu í sumar...svona til að brúa bil beggja.

Athugasemdir

[Kristín Katla Árnadóttir, 20.4.2007 kl. 17:39]

Það er alltaf gaman að vera í tjaldi það er bara kósí ég er líka hrædd við köngulær.

[Ragnheiður , 20.4.2007 kl. 19:37]

Oooooo hvað ég skil húsbandið vel...í tjald fer ég sko ekki !! Er afar mikil blúnda og get bara pissað inni og sofið í rúmi

[Jenný Anna Baldursdóttir, 20.4.2007 kl. 20:27]

Hrossa ertekkiaðdjókaímér? Þú víkingakvendið sjáft?

Ég á útbúnað DD þannig að þú lætur mig vita hvenær haldið skuli á stað. 

[Ásdís Sigurðardóttir, 21.4.2007 kl. 00:32]

Það á bara ekki að pína fólk til að sofa í tjaldi ef það vill það ekki, sumt er bara of erfitt. Ég kýs rúm og klósett, privat fyrir mig og minn, borga frekar meira og fer sjaldnar á flakk. Ég lenti í því að fljóta upp í tjaldi í Mývatnssveit um verslunarmannahelgi 1975 og nenni því ekki aftur. Til lukku með daginn, mamma mín varð 82 í dag og svo er þetta líka fæðingardagur Hitlers, ábyggilega ágætur dagur.

[Ósk Sigurðardóttir, 21.4.2007 kl. 15:45]

Hvað segir húsbandið um tjaldvagn? Ekki mikil hætta á að þú vaknir í polli nema það rigni alveg svakaleg mikið ;)