BIRTIR UPP UM SÍÐIR

Það er yfirlýst stefna þessarar ritsjórnar að vera glöð í sinni þrátt fyrir oft neikvæðar fréttir og aðra óáran sem aftur og aftur skella á höfði þessarar ágætu stjórnar.  Sumir dagar eru erfiðari en aðrir.  Í raun eru flestir dagar góðir en einstaka, bara einstaka dagur má falla sem fyrst í gleymskunnar dá.  Ég vaknaði örg.  Bálill reyndar sem er fremur sjaldgæft í mínu tilfelli.  Nú orðið er ég alltaf svo glöð yfir nýjum degi.  En hvað um það í morgun var ég illa pirruð um leið og ég opnaði augun.  Ég veit enn þá ekki hvers vegna en það sem af er þessum degi hef ég haft allt á hornum mér.  Ég held hins vegar, að ein af ástæðunum sé að ég hékk fram á smátímana í stað þess að fara að sofa á eðlilega snemma.  Ég fór að hugsa um fortíðina, fólk og atburði og varð æst og pirruð.  Það leiddi til þess að ég gat ekki sofnað og var andvaka lengi nætur.  Svo vakna ég svona.  Ég hef hummað fram af mér eðlileg samskipti það sem af er degi, finnst ekki að maður eiga að bjóða upp á skemmtiatriði í formi fýlu og pirrings.  Ég hef legið yfir AA-fræðunum til að reyna að koma mér í jafnvægi.  Þetta er að skila sér svona smátt og smátt.

Það er að bresta á með sólskini núna bæði í geðslagi og fyrir utan gluggann minn.  Þvílíkur léttir. Ég er svo fegin að hafa ekki þurft að hringja í Skattinn, Orkuveituna, Ríkisútvarpið og Tryggingastofnun ríkissins.  Mér skilst að þar sé óliðlegasta fólkið í símsvörun.  Hm... ég er heppin kona.

Abanibiaboniba

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.4.2007 kl. 18:43]

Hehehe það virkar fínt að segja pirringin í laufblað vefja það utan um pirringinn og setja svo blaðið í vatn, tjörn eða bara senda það í huganum eitthvað burt. 

[Jenný Anna Baldursdóttir, 16.4.2007 kl. 20:15]

Nákvæmlega það sem ég gerði Ásthildur. þe huglægt.