..ÞEGAR BLAÐAMENNIRNIR KOMA!

Þegar ég var krakki voru útvarpsleikritin á laugardagskvöldum toppurinn á tilverunni.  Framhaldsleikritin voru mögnuðust.  Ég man eftir leikritinu "Hulin augu" ekki svo mikið eftir efnisþræðinum reyndar, heldur spennunni, óttanum og martröðunum sem ég fékk nánast alltaf í kjölfarið.  Ég klikkaði samt aldrei á þessu leikriti.  Það var svo gaman að vera hræddur.  "Lorna Doon" var líka skemmtilegt framhaldsleikrit sem ekki mátti missa af.  "Kringum jörðina á 80 dögum" var geysispennandi eins og allir vita.

Svo voru það hin hefðbundnu leikrit sem voru alltaf einu sinni í viku.  Þau voru skemmtileg.  Ég man ekki eftir einu einasta leikriti sem mér fannst ekki gaman að.  Sennilega stæðust sum þeirra ekki tímans tönn, það veit ég ekki, en ég naut þeirra allavega.

Eitt leikrit sem ég man ekki eftir en lokaorð þess eru jafn skýr í minni mínu og það sem ég gerði í hádeginu í dag.  Þetta leikrit gekk út á að einhverjir tveir gaurar voru að reyna að meikaða í músik, minnir mig.  Þeir náðu áfanga sínum og leikritið endar á launfyndnustu setningu sem ég hef heyrt bæði fyrr og síðar.  Þessi setning hefur fengið vængi bæði í minni familíu og meðal vinanna.   Gaurarnir sitja þarna sem sagt og eru að fara að halda blaðamannafund.  Þeir eru að kíkja á klukkuna og rabba saman um ekki neitt.  Annar þeirra segir skyndilega.  "Árni það eru tvær mínútur í að pressan komi til að sjá okkur.  Skrepptu út í sjoppu og keyptu vindla.  VIÐ SKULUM VERA REYKJANDI ÞEGAR BLAÐAMENNIRNIR KOMA!"

Tjaldið fellur......

Athugasemdir

[Kristín Katla Árnadóttir, 13.4.2007 kl. 08:23]

Ég man líka eftir  Hulin augu ég Ég var að drepast af hræðslu

[Ester Júlía, 13.4.2007 kl. 08:39]

Ég man lítið eftir þessum útvarpsleikritum..man þó eftir útvarpssframhaldssögum sem voru alltaf á fimmtudagskvöldum að mig minnir, væntanlega af því að þá var sjónvarpslaust. 

[Jenný Anna Baldursdóttir, 13.4.2007 kl. 09:14]

Já Ester á fimmtudagskvöldum seinna en í mínu ungdæmi á laugardagskvöldum og kvöldið endaði á laugardagsdansleik útvarpsins.  Teppum rúllað upp og fjölskyldan dansaði um alla stofu.  Óje