Svartsýni - bjart mál

Íslendingar hafa aldrei verið svartsýnni.  Það segir Gallupkönnun sem var gerð fyrir lok síðasta árs.

Ég vona að ég verði ekki skotin á færi en ég segi gott mál - bjart mál, til hamingju Íslendingar.

Þar kom að því að þessari spurningu var svarað af raunsæi og þjóðin virðist áttuð á ástandi mála.

Við höfum nefnilega ærna ástæðu til svartsýni og það er bara gott að púlsinn skuli endurspegla það.

Við erum ekki og höfum ekki verið hamingjusamasta þjóð í heimi, enda engin ástæða til og allt tal þar um hefur verið út í tómið, meiningarlaus óskhyggja.

Nú ég var að velta því fyrir mér að það er varla til fjölmiðill sem hægt er að treysta nú orðið.

DV reið á vaðið og varð uppvíst að ritskoðun eins og frægt var orðið.  Reynir Traustason sýndi fram á það.

Svo var það Fréttablaðið og Stöð 2 með Sigmund Erni í broddi fylkingar sem sagði ósatt í fréttum um tjónaupphæð og tekjutap, slys á starfsmönnum og hlakkandi þáttastjórnanda á RÚV eftir Kryddsíldarævintýrið.

Nýjasta dæmið er svo Mogginn.  Minn elskulegi heimafjölmiðill sem lét sig hafa að verja geirnaglann Ólaf Klemenzson ofbeldismann og hagfræðing hjá Seðlabanka ásamt bróður sínum Guðmundi, svæfingalækni og mannvini.

Þeir tóku út allar bloggfærslur við fréttir af þessum mönnum með Mússólínitaktana og lokuðu á möguleika um að fólk gæti sagt álit sitt á þessum heiðursmönnum.

Svo gefa þeir upp sem ástæðu að notað hafi verið orðbragð sem þeir gátu ekki sætt sig við.

Sko, ef ég hefði tíma, þarf að fara í barnaafmæli, þá myndi ég taka saman úr kommentakerfum og bloggfærslum, orðbragð sem myndi fá þann ljóta sjálfan til að hlaupa í felur.

Tökum Ástþór Magnússon friðarpostula sem dæmi og færslurnar hans um forsetann og vígbúnað barna.

En ó hvernig læt ég, þeir elska ekki ÓRG á Mogganum svo þeim er evt ekki jafn sárt um orðfærið þegar hann á hlut og þeir Klemenzssynir.

En nánari upplýsingar um ástand mála er að finna hjá henni Heiðu.

Á meðan - verið góð og falleg í tali.

Ekki blóta, ekki frussa, né slá ykkur á lær.

Ég kem sterk inn að vörmu.

Íslendingar aldrei verið svartsýnni

Börn og mótmæli

Ég gerði samning við sjálfa mig um áramótin og bloggaði um það.  Ég ætla að segja það sem mér finnst líka þegar það er óþægilegt.

Ég sá átta ára telpu í sjónvarpinu áðan flytja ræðu.

Ákaflega krúttlegt og sætt, barnið greinilega þroskað og meðvitað.

En hún er átta ára og ég spyr; hvernig dettur fundahöldurum í hug að beita fyrir sig barni?

Það heitir það þegar maður tekur þátt í að leyfa svona.

Ég hef lesið um það hér á blogginu að pabbi stúlkunnar (hálfpabbi) segir að þetta hafi verið að hennar frumkvæði, hún hafi fundið þetta upp hjá sjálfri sér.  Ég efast ekkert um það, en það er bara ekki málið.

Fullorðið fólk hefur það hlutverk að leiðbeina og vernda börnin sín.

Fyrir jól vorum við Sara dóttir mín að tala saman og ég ég nefndi orðið mótmæli.

Jenný Una sem var að leika sér í næsta herbergi hrópaði; Ékann að mótbæla.  Davíð burt, Davíð burt!

Okkur setti hljóða mér og mömmunni.  Hvorug okkar kannast við að hafa talað á þennan hátt nálægt barninu.

Málið er að börn eru eins og svampar.  Þau eru líka afskaplega næm fyrir umhverfi sínu og það er okkar að vernda þau og hafa vit fyrir þeim á meðan þau geta það ekki sjálf.

Átta ára gamalt barn hefur ekkert að gera sem ræðuhaldari á útifundi.

Svo ekki sé talað um við þessar aðstæður þegar ólgan er svona mikil og allt getur gerst eins og komið hefur í ljós t.d. á gamlársdagsmótmælunum.

Ef það er eitthvað sem getur gert mig reiða í þessum heimi þá er það svona skiningsleysi fullorðins fólks á hlutverki sínu gagnvart börnum.

Þegar barn vill gera hluti sem við vitum að eru þeim ekki til góðs þá einfaldlega segjum við nei.

Hér átti klárlega að segja nei.

Börnum er beitt í misjöfnum tilgangi um allan heim. 

Ég vil ekki taka þátt í því svo vinsamlegast endurtakið þetta ekki kæru félagar.

Ég veit að við hefðum ekki hoppað hæð okkar við mótmælendur hefðu stjórnvöld notað barn í sínu áróðursstríði.

Eða hvað?

Urrrrr

Mótmælt á Austurvelli

Hæfir skel kjafti

Bloggheimar loga vegna myndbandsins af brúnstökkunum hans Davíðs.

Klemenssynirnir báðir og annar vinnur í Svörtu loftum sem hagfræðingur við hirðina.

Það má segja að þar hæfi skel kjafti.

Svo segir Ólafur Klemensson að sér hafi verið ógnað, að hann hafi verið að verja sig.

Þá er ljóst að Ólafur Klemensson er ekki bara ofbeldismaður og mjög ógnandi sem slíkur heldur er hann líka bölvaður lygari.

Það er hlaupin harka í spræka íhaldsmenn.

Baldur Hermannsson sem bloggar núna á Mogganum vill sjá hvítliða í baráttunni gegn mótmælendum.

Varðandi hinn Klemenssoninn Ólaf svæfingarlækni þá vil ég færa það til bókar, verandi kommúnistadrullusokkur samkvæmt skilgreiningu allra últra hægri manna á fólki sem ekki er hundrað prósent flokkshollt íhaldinu, að hvað sem fyrir mig kemur þá vil ég ALDREI liggja aumur sjúklingur á bakinu með þennan mann með mitt vökustig í sínum höndum.

Mig langar nefnilega að lifa lengur.

Svo bíð ég eftir að þessir opinberu starfsmenn sem eru í vinnu hjá skrílnum fái uppsagnarbréf á mánudaginn.

Ég gef mér nefnilega að þeir hafi brotið sínar starfsreglur sem hljóma einhvern veginn á þá leið að opinberir starfsmenn skuli ávallt sýna af sér prúðmennsku ásamt hellingi af öðrum framkomufyrirkomulögum sem mér sýnast í fljótu bragði ekki vera til staðar hérna.

En eitthvað er ég vondauf.

Skíthælar eru vel séðir í sumum stofnunum hins opinbera.

Mótmælendum ógnað á gamlársdag

Óþjóðalýðurinn ég

36% styðja ríkisstjórnina samkvæmt nýja þjóðarpúlsi Gallup.

Það er 35,99% of mikið.

Ekki svo að skilja að það eru auðvitað tíðindi þegar föðurflokkur okkar allra er þriðji minnstur.

Vald spillir krakkar mínir, vissuð þið það?

Ég vil hafa endurnýjunarfyrirkomulag á Alþingismönnum.  Átta ár hámark og svo aftur í grasrótina.

Kjötkatlafólkið er orðið samdauna valdinu og heldur að það sé komið með eignarhald á fyrirkomulaginu.

En vandinn er, að það er þannig á Íslandi.  Náir þú inn og sértu í góðum flokki sem styður vel við bakið á sínum mönnum þá eru yfirgnæfandi líkur á því að þú sért kominn með æviráðningu og hana spikfeita með hlussu eftirlaunasamning fyrir allan peninginn.

En hvað er að þessum minnihluta fólks sem enn sér frelsun í Sjálfstæðisflokknum?

Og hvernig stendur á að skynsamasta fólk ver stjórnina með kjafti og klóm bara af því að það kaus annan hvorn stjórnarflokkinn fyrir rúmu ári við allt aðrar aðstæður en nú ríkja?

Það er eins og fólk sé að tapa ærunni ef það hefur slysast til að kjósa flokk sem það trúði á og sá hinn sami flokkur reynist ekki traustsins verður.

Ég meina það.

Svo er ég algjörlega brjáluð úr reiði (ok, frekar róleg samt en öskuill engu að síður).

Það er þetta Stokkhólmsheilkenni sem er að drepa stóran hlut þessarar þjóðar (35,99%) og kemur í veg fyrir að hlutir geti gengið fyrir sig á eðlilegum hraða.

Stokkhólmsheilkennið lýsir sér í grófum dráttum þannig að þú leggur traust þitt á kvalara þinn.

Ferð í sleik niður í kok við vöndinn og biður um meira.

Gott fólk við skuldum tugi milljóna á mann og það sér ekki fyrir endann á því máli. Fjármálaeftirlit gerir sitt besta til að halda öllu leyndu og við verðum að reiða okkur á nafnlausar ábendingar fram hjá eftirlitinu.

Börnin okkar og barnabörn eru blásaklaus skuldug upp fyrir haus.

Fólk missir vinnuna í samlede verker, fólk þarf að sækja sér fátækrahjálp til góðgerðastofnana.

Neyðin vex og vex.

Vaknið!

Við þessar aðstæður er hellingur af fólki sem nær ekki upp í nefið á sér yfir því að hiti sé í mótmælum.

Hrópar "Guð minn góður; eignaspjöll".

Hvað er að þessum forgangi spyr ég?

Hvaða andskotans þjónkun er þetta?

Ég er algjörlega kross helvíti bit á samlöndum mínum stundum.

Held svei mér þá að mér svipi frekar til þeirra frönsku duggara sem elskuðu formæður mínar og gerðu það að verkum að ég genasplæstist á jörðina (guði sé lof fyrir allt mannkyn).

Frakkar sko, þeir kunna að mótmæla.

Þeir eiga sér mótmælamenningu - og nei ég fer þá ekkert bara til Frakklands og mótmæli þar.

Ég ætla að garga mig hása á mínum íslensku torgum alveg þangað til að kórinn verður orðinn svo hávær að "einhvern" fer að svíða í eyrun.

Í guðanna bænum þið sem eruð þjóðin (ég er óþjóðalýður) hysjið upp um ykkur.

Ríkisstjórnin nýtur stuðnings 36% kjósenda

Í kreppu og alles

Ég vaknaði í morgun fyrir allar aldir.

Ég vaknaði stressuð með hnút í maganum. 

Hvað er í gangi, hugsaði ég um leið og ég staulaðist fram í myrkrinu.

Kötturinn hennar Jennýjar Unu sem er hér í gæslu á meðan fjölskyldan jólast í Svíþjóð, vafði sig utan um lappirnar á mér og ég var nærri því dottin á andlitið.

Hvað er að þér köttur hefurðu aldrei heyrt talað um tillitssemi? Ég urraði á hann.

Majááá svaraði kötturinn og nartaði vinsamlega í tærnar á mér.

Ég var alveg hissa á slæmu geðslagi mínu og tók stutt tékk á hinum ýmsu andlegu þáttum.

Skoðun framkvæmd:

Sál þreifuð og hún hvíslaði geðvonskulega; láttu mig í friði ég vil sofa, það er myrkur, kreppa og allt í brjálaðri steik.  Ég er ekki til viðræðu fyrir hádegi.  Farðu!

Hm...

Ég potaði í mótmælastöðina en hún er aftarlega í hægra heilahveli og hún vaknaði samstundis: Fram til orrustu gargaði hún frekjulega, það er ekki eftir neinu að bíða.  Gas, gas, gas.  Helvítið var komin í Kraftgallann og tilbúin í slaginn.

Verðlaunastöð könnuð, engin viðbrögð.  Öll orka farin í jólagleðina.

Þegar hér var komið sögu rann upp fyrir mér ljós.

Ég er að eldast með ljóshraða ofan á kreppu og almennar áhyggjur í skammdeginu.

Ég á nefnilega afmæli á innsetningardegi forseta USA.

Á fjögurra ára fresti er ég illilega minnt á þá staðreynd að allt styttist í annan endann.

Ég stundi þunglega, bloggaði um skelfilega upplifun mína í morgunsárið, gaf kettinum að éta og ákvað með sama að koma mér í bælið aftur og leyfa sálinni að fara mjúklega inn í daginn.

Ég er hvort sem er fokkt á alla enda og kanta verandi fólkið í landinu.

Í kreppu og alles.

Styttist í embættistöku Obama

"Fjandinn sjálfur"

Sum orð eru svo ofnotuð að það ætti að leggja þeim um tíma.  Svo þau fái ekki á sig allt aðra merkingu en þau höfðu í upphafi.

Orðið útrás er flott orð, sérstaklega þegar maður talar um að flippa út.  Núna er útrásin einhvers konar misheppnaður brandari um hina íslensku Bör Börsyni.

Orðið sókn er í svipuðum flokki.  Sókndjarfir útrásarvíkingar.  Sóknarfæri.  Sókn er kirkjusókn líka, bæði mætingarfjöldi góður eða slæmur í guðshúsið og svo auðvitað sú sókn sem hýsir viðkomandi musteri.

Úff.

En ég lofaði sjálfri mér því að blogga um dásamlegan fréttaflutning Stöðvar 2 í kvöld á eigin óförum í gær.

"Fjandinn sjálfur" sagði ég stundarhátt þegar ég sá umfjöllunina.  Fjandinn sjálfur yfir að hafa sagt upp áskriftinni fyrr á árinu.  Það hefði nefnilega verið ákveðin "útrás" fólgin í því að gera það eftir þennan auma fréttaflutning sem á auðvitað ekkert skylt við fagmennsku.

Ég vil taka fram að ég er ekki að verja ofbeldi og mér er sama hver það fremur, ofbeldi á ekki rétt á sér.

En það má hafa í huga að alls staðar þar sem mótmæli eru kemur fólk sem notar vettvanginn til að fá útrás fyrir persónulegar agressjónir og að dæma allan hópinn af örfáum er auðvitað út í hött.

Svo vil ég gjarnan koma því á framfæri að miðað við hörmungarnar sem eru að dynja yfir þessa þjóð þá má segja að fólk hafi sýnt ótrúlegt æðruleysi og rósemd.

En að því sögðu þá var sorglegt að horfa á Stöð 2 segja eigin raunasögu.

Slasaðir starfsmenn var einn að tölu.  Einum of mikið vissulega en eins og þetta hefur hljómað í dag og í gær þá var þetta fjöldi starfsmanna.

Svo eru það glæpamennirnir með hnífana. 

Ég spyr; var einhverjum ógnað með hnífi?  Ef svo er væri gott að fá að frétta af því.  Það er grafalvarlegt mál.

Og mér er spurn; hví voru starfsmenn Stöðvar 2 að taka að sér löggæslustörf óbeðnir svona yfirleitt?  Mér finnst það vægast sagt vafasamt.

Er það ekki rétt skilið hjá mér að lögreglan hafi piparúðað aftan á fólk sem var á leiðinni í út úr andyri hótelsins?

Ég skil vel að þeir á Stöð 2 séu fúlir yfir að þátturinn var blásinn af.  Það er mjög skiljanlegt.

En eitt er að vera fúll og annað að búa til dramatískt leikverk í fréttunum.

Annars er ég góð.

Held ég.

Jabb ég er fín.

Fréttin á Stöð 2

Þjóðarátak nýrrar sóknar

Kryddsíldarfár

 

Ég hef ekki losnað við ónotatilfinningu eftir Kryddsíldaruppákomuna í gær.

Hef verið að bræða með mér hvað mér finnst fyrir utan hið sjálfsagða, firringuna sem felst í því að ætla að sitja prúðbúinn í veislusal á meðan Róm brennur sem er auðvitað fingurinn framan í þessa þjóð.

Ég hefði viljað sjá Steingrím og Guðjón segja nei takk við að mæta í þáttinn. 

Halló, ef byggja á almennilegt þjóðfélag upp af rústum þess gamla þá er þetta þáttafyrirkomulag algjörlega búið að vera og olía á eld.

Það var hins vegar rétt hjá Valgerði að mæta, hún og hennar flokkur eiga stóran þátt í hvernig fyrir okkur er komið enda Valgerður prívat og persónulega einn af hönnuðum bankakerfisins. 

Svo að honum Sigmundi Erni sem ég var orðin svo skolli ánægð með eftir að það rann upp fyrir honum ljós á þeim borgarafundi sem hann sat.  Hann gerði sig sekan um nokkur grundvallarmistök að mínu mati.

Hann vissi að fyrirhuguðum mótmælum, hann var ánægður með þau alveg þangað til að þau hentuðu honum ekki lengur. Ef manninum er svo leitt sem hann lætur þá var honum í lófa lagið að taka þáttinn upp í einhverju reykfylltu bakherbergi svo ég komi með dæmi.

Og fyrirgefðu kæri maður, það var klippt á kapla til að stöðva snobbútsendinguna og ég trúi því tæpast að ráðist hafi verið að þínu fólki, nema ef vera skyldi að óeirðalöggan hafi gert það.

Síðan á þér og þínum samstarfsmönnum að vera ljóst að svona þáttur sem mér finnst reyndar hundleiðinlegur, á ekki við í þeim rjúkandi rústum sem við almenningur dveljumst í þessa dagana.

Framtíð fólksins verður ekki gerð upp í ofskrýddum veislusölum, í sparifötum yfir bjór og snafs, svo langt þar í frá.

Þar er nákvæmlega ekkert sem fær okkur til að hafa áhuga á prúðbúnum stjórnmálamönnum að segja sömu hlutina og þeir sögðu í fyrra og árið þar áður og hafa verið að kyrja allt árið.

Það eru flestir, fyrir utan Stebba Fr. og aðrar tímaskekkjur, löngu hættir að hlusta, trúa svo ég tali nú ekki um að treysta.

Svo ganga Egill Helga og fleiri menn blásaklausir yfir Austurvöllinn og þá gerir Stöð 2 þeim upp hugsanir og tilfinningar.  Jösses.

Stundum held ég að fjölmiðlungar séu flestir búnir að ná því að ekkert er lengur eins og það var, að vantrú fólks á ráðamönnum er nánast algjör og það þarf að hugsa hlutina upp á nýtt.

En svo kemur svona Kryddsíldarfyrirkomulag sem sýnir manni fram á að það á að róa sömu leku kænunni og bjóða upp á sömu úreltu sýninguna með úrsérgengnum leikurum.

Og ekki nóg með það þá er músíkin sífellt uppskrúfaðri og oft langt frá þeirri tónlist sem venjulegt fólk hlustar á.  Það eykur tilfinninguna af framandleika fyrir áhorfendann og gerir það að verkum að honum finnst hann vera að horfa á geimverur frá annarri plánetu.

Og að lokum Sigmundur Ernir.

Ég sá að þátturinn var kostaður af fokkings álrisanum RIO TINTO!!

Halló, afsakið á meðan ég hleyp fram í eldhús, næ í álpappírsrúlluna mína og tæti hana í öreindir sínar.

Og Steingrímur þú mæti stjórnmálamaður, ertu heillum horfinn?  RIO TINTO glæpafyrirtækið var að borga ofan í ykkur síldina og snafsinn!

Ésús.

P.s. Þeir sem efast um hvað gerst hafi í gær þegar allt varð vitlaus verða einhverju nær með því að lesa og skoða HÉR.

Þremenningunum sleppt

..og fólk fékk nóg

Ingibjörg Sólrún hefur talað.

Það voru arabar sem mótmæltu af hita fyrir utan Borgina áðan.

Ó, ég er að misskilja,

þetta voru Íslendingar en samt ekki Íslendingar,

með arabatakta.  Svona Al Queada týpur auðvitað.  Morðingjar og fól.

Sjúkkitt, ég sem hélt að þetta væri þjóðin.

Og þið sem nú geysist fram á ritvöllinn og hneykslist á aðgerðunum, munið að það hefur verið mótmælt í rúma þrjá mánuði á allan mögulegan máta og oftast lýðræðislega og friðsamlega.

Enginn hefur hlustað en að sjálfsögðu finnst ráðherrum ríkisstjórnarinnar bara krúttlegt að mótmælendur standi friðsamir á Austurvelli á ákveðnum tíma einu sinni í viku.

Á meðan taka ráðherrarnir vikuþrifin heima hjá sér og finna ekkert fyrir lýðnum.

Og svo, og svo,

kemur að því að fólk fær nóg.

Því miður.

Er einhver hissa?

Kryddsíld lokið vegna skemmdarverka

Annus horribilis 2008

Þeir hafa mikið á samviskunni sem komu Íslandi á kaldan klaka vegna eintómrar græðgi og valdasýki.

Þeir mega taka það til sín sem eiga þó mér sé orðið ljóst að enginn þeirra gerir það.

Hvorki stjórnmálamenn né peningabarónar.

Látum vera skaðann með peningana, orðspor þjóðarinnar og fjárhagslegt tap allra þeirra manna og kvenna, ungra sem gamalla sem hafa tapað sparifé sínu.  Það má í flestum tilfellum vinna aftur þó það gerist ekki á næstu árum eða áratugum.

Það er tilvist barnanna og afdrif þeirra í þessum hamförum sem ég er ekki á því að fyrirgefa.

Ekki að það hafi verið neitt svakalega barnvænlegt á Íslandi um langan tíma, börnin hafa verið afgangsstærð allan tímann í gróðærinu enda aðrir og mikilvægari hlutir í gangi en að gefa sér tíma og rúm með smáfólkinu.

Amk. hjá æði mörgum.

Það má sjá vægi barna og þeirra sem bera ábyrgð á að kenna þeim og þroska í launatöflum fóstra, kennara og annarra starfsmanna sem hafa mikilvægustu störf þessa þjóðfélags með höndum.

Vægið má sjá með því að bera saman launataxta fólks sem sýslar með peninga annars vegar og hins vegar með börn.

Við þekkjum allan þann samanburð og vitum að hann er ekki börnunum okkar í hag.

En nú er árið að líða.  Anno horribilis eins og 2008 réttilega hefur verið nefnt.

Ég held að fólk hafi vaknað, að ekkert verði aftur eins og það var.

Þar með talið börnin okkar og barnabörn.

Ég er til í að teygja mig helvíti langt til að koma í veg fyrir að það verði svínað á þeim frekar en orðið er.

Svo ég tali nú ekki um hvað ég er til í að leggja á mig til að koma skuldunum af ungum og ófæddum börnum framtíðarinnar og koma þeim þangað sem þær eiga heima.

Aldrei aftur segi ég og meina það.

Gleðilegt ár kæru lesendur og allir aðrir Íslendingar.

Takk fyrir samveruna á árinu.

Gangið hægt um gleðinnar dyr.

Djöfull er ég klisjukennd í ávarpinu.

Úje

Börnin full af kvíða

Róni eða vínmennungur

 

Ég var að lesa að það minnkar líkurnar á krabbameini að láta steikina liggja nokkra tíma í brennivíni fyrir steikingu.

Það á líka að vera allra meina bót að drekka eins og eitt til tvö rauðvínsglös á dag, það mun meira að segja vera ávísun á langlífi.

Áfengi ku vera gott fyrir blóðrásina, meltinguna magann og fleiri innanbúðarfyrirkomulög líkamans.

Svo mun áfengi einnig vera helvíti óholt fyrir sömu líffæri sé þess neytt í óhóflegu magni.

Þetta var ég að hugsa þegar ég sat í bíl fyrir utan ríkið í dag.  Nei, var ekki að versla, það lá annað fyrirtæki að áfengisversluninni.

Ég þurfti að bíða dágóða stund og ég virti fyrir mér fólkið inni í búðinni í gegnum glervegginn.

Fólk var mis kúl að sjá, sumir hlupu  flóttalega um með innkaupavagninn og ryksuguðu heilu víntegundirnar úr hillunum, aðrir gengu um með attitjúd og skoðuðu allskyns kryddvín og líkjöra.  Þeir voru meira að segja með saklausa bakhlið svei mér þá.

Mér kom í hug að það er alveg rosalegur tvískinungur í gangi gagnvart fíkniefninu áfengi á landinu.

Þú mátt en þú mátt samt ekki.

Þú skalt hafa gaman en þú skalt ekki hafa of gaman.

Þú skalt ekki vera frá vinnu vegna timburmanna og þú mátt ekki koma bakfullur heldur en þú mátt samt detta í það á vinnustaðarfylleríum.  Þú mátt æla ofan í tætara fyrirtækisins ef þú gerir það með félögunum á þeirra lögbundna vinnudjammi.

Af hverju má ekki koma með afleiðingarnar í vinnuna, bara nauðga orsökinni við skrifborðið eftir útstimplun.  Fara svo í sleik við deildarstjórann, segja nýja sölumanninum að grjóthalda kjafti, káfa á framkvæmdastjóranum og gráta utan í ritaranum?

Af hverju er það alkahólismi að drekka um hábjartan dag niðri á torgi en ekki að sitja og sötra hvítvín við sama torg á sama tíma en bak við vegg með matseðil fyrir framan þig?

Er það proppsið sem stjórnar sjúkdómsgreiningunni?

Þú ert alki ef þú ferð með strætó í ríkið, kaupir þinn bjór og lætur opn´ann á staðnum.

Þú ert vínmennungur ef þú ferð á Lexus í ríkið í Armanijakkafötunum, kaupir árgerð og tekur nótu.

Auðvitað þekki ég muninn á alka og róna - en gerir þú það?

Mér er alveg sama hvort fólk drekkur eða ekki - í alvörunni - mér hugnast þó frekar allsgáð fólk eftir að mér rann, sennilega af því að drukkið fólk er sífellt endurtakandi sig og talar barnalega.

En á áramótum fer í gang fylleríisorgía.  Ég hef alltaf áhyggjur af öllum börnunum í myndinni.

Gæti fólk ekki tekið því rólega að þessu sinni og gengið hægt um gleðinnar dyr.

Væri ekki lag að vera edrú þegar nýja árið er hringt inn?

Halló, ég er ekkert að beina orðum mínum til hófdrykkjumanna, þeir geta séð um þetta án þess að himnarnir opnist og fjöllin springi.

Ég er að tala um Happynewyeartýpurnar með brennivínsnefin sem þurfa að byrja árið á að vera með móral.

Og eru að afsaka sig alveg fram að næsta fylleríi.

Jájá.

Skál í kókinu.

 

 

Lyf til að lengja augnhár