Nakin kona í Nókía stígvélum

Þegar ég var í rauðvíninu (hehemm og bjórnum og pillunum), vaknaði ég stundum á morgnana og langaði til að hverfa af jörðinni.

Fyrir utan svæsna timburmenn, þá hafði ég þessa skelfilegu tilfinningu að muna ekki og vita jafnframt að ég hefði getað gert eitt og annað án þess að hafa hugmynd um það.

Eins gott að minna sig á, bara tilhugsunin veldur mér þrefaldri gæsahúð.

Oftast hafði ég ekkert gert að mér.  En þegar það gerðist þá hafði ég í yfirleitt rifið kjaft í síma.

En ég var heppin, drakk á bak við byrgða glugga og hitti engan eða fáa.  Merkilegt hvað það koma fáir í heimsókn til fyllibyttna.  Hm.. ætli þær geti verið leiðinlegar í umgengni?  Kræst nei!

Ég get ímyndað mér að maðurinn sem vildi inn á Litla Hraun liggi í skelfilegri vanlíðan.

Fylleríið komið í blöðin!

Maðurinn verður ekki sakaður um skort á frumlegheitum í uppátækjaseminni.

Hugsið ykkur að detta í það og vakna, kíkja í blöðin og sjá t.d. forsíðufrétt af ykkur hálfnöktum í Mogganum.

"Nakin kona í Nokíastígvélum lét ófriðlega í Austurstræti í nótt!"

Nú eða þá skreppa til Köben eins og maður sem ég þekki (töluvert náið).

Vakna bara á hótelherbergi í gamla höfuðstaðnum og hafa ekki hugmynd um hvar maður er staddur en heyra óm af útlensku út um gluggann.

Halló, ef það er ekki kominn tími á meðferð eftir ferðalög á milli landa án þess að vita af því, þá aldrei.

Annars þekkti ég einu sinni mannveru sem átti til að vakna í ýmsum rúmum daginn eftir.

Mannveran lenti á annarri mannveru af gagnstæðu kyni og sú rétti hinni strætómiða um leið og augun voru upprifin og sagði köldum rómi: Strætó kemur eftir fimm.

Guð hvað ég er happí að vera á snúrunni.

Og þið líka, yfir að ég hangi þar en ég er algjört bómullarhöfuð undir áhrifum.

Og ég myndi ekki nenna blogga ef ég væri í byttunni. (Ætla ég rétt að vona).

Ég myndi einfaldlega svamla um í brennivínsfljótinu þangað til ég dræpist.

Ekki flóknara en það.

Farin.

Óminnishegri við Litla-Hraun

Athugasemdir

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 2.3.2009 kl. 15:11]

Ég veit um einn sem vaknaði í útlöndum og hafði verið þar í nokkra daga er hann vaknaði.Hann fór í meðferðSuma vantar heilu árin í líf sitt og verða að lesa í lögregluskýrslum hvar þeir voru og með hverjum og hvers vegna hehehehehe.Ömurlegur sjúkdómuren fyndin á köflum

[Flosi Kristjánsson, 2.3.2009 kl. 15:17]

Í góðri bók segir: "Hóflega drukkið vín gleður mannsins hjarta". Það er bara verst hvað hóflega er teygjanlegt hugtak!

Jú, edrú ER betra ástand!

[Lára Hanna Einarsdóttir, 2.3.2009 kl. 15:23]

Hmmm...  ég er mikið að spekúlera í hvernig þreföld gæsahúð virki. Er hún í lögum eða er þetta kannski raðgæsahúð x 3. Gróf eða fín? Lóðrétt eða lárétt? Fylgir henni hrollur?

Þetta verður ráðgáta dagsins hjá mér. 

[Edda Agnarsdóttir, 2.3.2009 kl. 18:22]

Ég kannast eitthvað við kauða sem vaknaði upp á Hótelherberginu! En þetta er svosem ekkert einsdæmi - bara svona að því við þekktum einn svona.

Knús

edda

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 2.3.2009 kl. 19:10]

Er ekki best að drekka daglega faglega?

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 2.3.2009 kl. 19:42]

Ég er oft talin vera í glasi þegar ég er edrú, og við skulum ekki ræða það hvernig ég verð þegar ég finn á mér.  ..

[Helga Magnúsdóttir, 2.3.2009 kl. 20:10]

Timburmenn og mórall eru versta ástand í heimi.

[Jón Steinar Ragnarsson, 2.3.2009 kl. 21:02]

Minn fór einu sinni á barinn og vaknaði upp á hótelherbergi á Stykkishólmi með pönkara á gólfinu. Hafði tekið bílaleigubíl og allt og mundi ekki græna glóru. Það var skelfileg tilfinning að finna svo sterkt fyrir stjórnleysinu. Það var eins og jörðin opnaðist undir manni og maður féll oog féll...ískaldur að innan. Það var svona beyond fear. ona að enginn þurfi að upplifa slíkt.

[Jóna Á. Gísladóttir, 2.3.2009 kl. 22:20]

já það er skelfilegt að vakna með móral og vita ekki einu sinni afhverju. Bara vita að mórallinn á rétt á sér