Ekki skata í sjónmáli

Skata er ógeðismatur og ég fer ekki ofan af því.

Samt er eitthvað krúttlegt við þennan sið sem fólk hefur verið að hefja til vegs og virðingar undanfarin ár hér í höfuðborginni.

Það þýðir ekkert að halda því fram að skötuát hafi verið stundað á öðru hvoru heimili frá upphafi vega því þannig er það ekki.  Ég t.d. er eldri en ómunatíðin og í minni æsku var hægt að ganga á milli húsa og heimila á Þorláksmessu án þess að verða fyrir lyktarofbeldi.

En aftur að þessu krúttlega.  Fólk safnast nefnilega saman yfir hræinu og hefur skemmtilegt.

Ingunn systir mín er með skötuveislu á Hjallaveginum fyrir mömmu og pabba og allar systur mínar.

Hún eldar kvikindið úti í bílskúr sem er auðvitað brilljant.

En ég mæti ekki.  Ég er skötuhatari.

Ég sýð hangikjöt á Þorláksmessu og brýt allar hefðir því við borðum það líka.  Að hluta sko.

Annars er Þorláksmessa minn uppáhaldsdagur á árinu því þá koma jólakveðjurnar í útvarpið.

Ég elska jólakveðjurnar.  Þær minna mig á bernsku mína, á eplalykt, mjallarbón og kökuilm.

Ekki skata í sjónmáli á Hringbrautinni get ég sagt ykkur þegar ég var barn.

En þessi maður sem stal skötunni ásamt humri og hámeri hefur ætlað að bjóða til þríréttaðrar veislu á Þorlák.

Æi það er eitthvað sorglegt við það að fólk skuli vera farið að stela mat.

Aumingja maðurinn.

Og aumingja nefið á mér eftir einhverja daga.

Fallegasta jólalag í heimi kemur svo hér.  Frá mér til ykkur stórkrúttin og villingarnir ykkar.

Og hagið ykkur svo einu sinni.

Stal skötu, humri og hámeri

Athugasemdir

[, 9.12.2008 kl. 10:13]

Og ég sem hélt að mamma væri eina manneskjan sem eldaði hangikjöt á Þorláksmessu  og svo tók ég náttúrulega við og dætur mínar á eftir mér. Í mínum huga er Þorláksmessa líka fyrsti dagur í jólum - lykt af hangikjöti, Handy Andy, tekkolíu, greni, eplum og mandarínum. Nostalgía

[alva (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 10:18]

mmmm, skatan elduð fyrst og síðan hangikétið á eftir til að drepa niður skötuilminn...annars ætla ég að borða skötuna úti í ár og í hádeginu á þorláksmessu, hvort sem ég verð á Akureyri að skottast með krakkana eða hérna á Dósinni en hangikjötið verður soðið aðfaranótt aðfangadags og síðan slökkt undir því og látið kólna í pottinum þegar öll verkin eru búin svona klukkan þrjú um nóttina, þegar ég skríð uppí, allt hreint og fínt...það eru jólin...hjá mér...

gegg lag!!

[Þórarinn M Friðgeirsson, 9.12.2008 kl. 10:18]

Tek undir þetta með þér Jenný, skatan er ekki matur(ekki að mínu viti allavegna). Hangikjöt hefur verið á borðum hjá foreldrum mínum á þorlák frá því ég fór að muna eftir mér og það er gaman að sjá að það eru fleiri sem hafa þann siðinn og skötu get ég ekki lagt inn fyrir mínar varir. Jólakveðjur í ríkisútvarpinu eru ómissandi og jólin koma ekki nema maður heyri nokkrar slíkar, vonandi lenda þær ekki í niðurskurðarhnífi Páls M. Kv. Tótinn

[Dísa Dóra, 9.12.2008 kl. 10:38]

Ég er nú ekki ættuð að vestan fyrir ekki neitt og elska bara skötuna og helst með ekta hnoðmör   Sammála Ölvu með að fyrst er skatan soðin og svo hangikjötið til að fá burtu skötulyktina.  Sjálf fer ég reyndar yfirleitt í skötuveislu heim til foreldra minna en að sjóða hangikjötið geri ég samt á þorlák svona til að fá lyktina í húsið

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 9.12.2008 kl. 10:40]

Ég sýð líka hangikjet á Þorláksmessu en fer með tengdafólkinu á veitingastað og snæði saltfisk á meðan þau snæða óges-skötu.En fýlan vonda er ómissandi jóla-óþefur.

[Ólöf de Bont, 9.12.2008 kl. 11:03]

Ég hlakka til að fá lyktina af Hjallaveginum hingað á Langholtsveginn.  Hjá mér er það áunnin nautn að éta skötustöppu á Þorláki helst með hnoðmör :-)

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 9.12.2008 kl. 11:49]

Mamma eldar hangikjöt á Þorláksmessu, ég flúði alltaf að heiman.  Ojbjakk, lyktin af hangikjöti að sjóða   Ekkert skárri en skatan (sem var aldrei á borðum heima hjá mér, reyndar).  

Við sjóðum rauðkál á aðfangadagsmorgun, það er jólalyktin hér á bæ.

[Lára Hanna Einarsdóttir, 9.12.2008 kl. 12:38]

Ég fæ vatn í munninn við tilhugsunina um skötuna - því kæstari því betra. Fer til vinkonu minnar í skötuveislu á Þorlák. Heima hjá mér var alltaf skata á borðum og ólíkt flestum börnum þótti mér hún lostæti.

En ég sýð líka alltaf mitt hangikjöt á Þorláksmessu en einhvern veginn finnst mér ilmurinn af þeirri suðu hafa minnkað undanfarin ár. Ætli það sé vininslan á hangikjötinu...?

[Hólmdís Hjartardóttir, 9.12.2008 kl. 12:41]

Skata er lostæti. Punktur

[Sigríður Þórarinsdóttir, 10.12.2008 kl. 00:28]

Enga skötu á mitt heimili takk. Þvílík ógeðslykt.  Hjá foreldrum mínum hefur hangikjötið alltaf verið soðið á þorláksmessu en lyktin af því er farin að fara meira í mig með árunum eins og hangikjötið er nú gott kalt.

Þorláksmessa eins og hún var oftast þegar ég var barn og unglingur:  Jólakveðjur á gufunni, lykt af greni, tekkolíu, hangikjöti. Ég eitthvað að hjálpa til, skreyta jólatréð og gera herbergið mitt fínt. Jólalögin sem hljóma svo á milli  eru svo Marys boy child og fleiri gömul.  Annars er ég sammála með besta jólalagið: Fairytale of New York. Búið að vera eitt af uppáhalds í mörg ár.