Fyrir lengra komna og bannað börnum

 

Mér þykir gaman að láta hugann reika þegar ég geng í húsverk.  Sumir setja tónlistina á fullt, ég ekki, einkum vegna þess að bakgrunnstónlist þjónar þeim tilgangi einum að ergja mig.

Þegar ég hlusta á tónlist sest ég niður og geri einmitt það.  Þess á milli ríkir þögnin.

Ég hamaðist með tuskur og klúta, moppu og önnur hreinsidýr um allt.

Og það gerðist einhvern veginn þannig að ég fór að hugsa um kærasta.

Sennilega vegna þess að í morgun vorum við Jóna vinkona mín að ræða um að vera "passionately in love" hvað það væri skemmtilegt en jafnframt slítandi.   Það er nefnilega algjör þrælavinna að vera á stöðugu hormónafylleríi. 

Fyrsti strákurinn sem ég kyssti (á kinn minnir mig) er dáinn, ekki af því að hann hitti mig heldur af náttúrulegum orsökum.  Ég stóð í brjáluðu vetrarveðri bak við Glaumbæ og þetta varðaði bara svona.  Það tók marga daga að jafna geðið eftir að það rann upp fyrir mér ljós, þ.e. afhverju blaðsíðu 82 í heilsufræðinni var sleppt.

Svo fór ég á fast.  Hann var með mér í Hagó.  Hryllilega sætur, ekki mállaus, þó ég hafi aldrei heyrt hann segja heila setningu, hann var svo feiminn.  Hann roðnaði afskaplega fallega og var ákveðinn í að verða sjómaður.  Við vorum par í hálfan mánuð og síðustu þrjá daga sambandsins leiddumst við þegar enginn sá til.  Svo sagði ég honum upp.  Það dróst ekki upp úr honum orð.  Við fermdumst sama dag og ég man að ég hugsaði þegar ég sá hann í kirtlinum í Nes að ég hefði nærri því verið búin að eignast hann fyrir mann!

Ég er ekki að grínast, samböndum fylgir ábyrgð sagði amma mín og þetta var  áður en ég hætti að trúa orði af því sem fullorðnir sögðu.  Því miður?  Örugglega.

Svo var það sendiráðssonurinn norski, hann hafði ótakmarkaðan aðgang að grammafóni heima hjá sér á Fjólugötunni minnir mig.  Þar má segja að stelpa hafi hangið með strák af því hann átti Bítlaplötur og gat spilað þær eins og maður.

En eftir þessi djúpu sambönd sem ég er að lýsa fyrir ykkur hér að ofan syrti í álinn fyrir þeim fjölskyldumeðlimum sem sáu mig læra til nunnu, eða húsmóður, eða hjúkrunarkonu með óflekkaðan meydóm.

Eftir þetta tímabil er sagan bönnuð innan 22 og verður skráð í myrkur sögunnar.  (Ég var uppi á hippatímanum, what can I say?)

Þ.e. aldrei.

Nema ef vera skyldi að einhver tryði því að ég hefði sögu að segja sem er eitthvað frábrugðin annarra manna upplifunum.

Kannski að svo sé.

Nú eða ekki.

Allavega á ég gamlan vin sem telur mig getað skrifað ákveðið form af biblíu fyrir lengra komna.

Já við erum að tala um kökuppskriftir auðvitað.

Jösses hvað það er gaman að fokka í ykkur elskurnar mínar.

Farin að anda og elska ykkur eins og væruð þið mín eigin börn.

Ekki minna.

Athugasemdir

[Brynja skordal, 22.9.2008 kl. 14:30]

[Ragnheiður , 22.9.2008 kl. 14:33]

hippi og hippi, eigum við að ræða það eitthvað

[Helga Magnúsdóttir, 22.9.2008 kl. 15:14]

Pabbi minn var frægur landhelgisbrjótur á sínum tíma og sérstaklega fyrir það hvað hann var laginn að snúa á Gæsluna. Ég varð voða skotin í strák og hann í mér þegar ég var 16 ára. Svo komst ég að því að pabbi hans var skipherra hjá Gæslunni og sagði honum upp hið snarasta. Hefði aldrei þorað að koma með Gæsluson heim til pabba.

[Sunna Dóra Möller, 22.9.2008 kl. 17:53]

[Sigrún Óskars, 22.9.2008 kl. 23:56]

þú ert óborganleg!

[Brynja Hjaltadóttir, 23.9.2008 kl. 16:29]

Fyrsti strákurinn sem ég kyssti er gay og giftur karlmanni. Hvað meira er um mig að segja?