Leita í fréttum mbl.is

FÓBÍURNAR MÍNAR

60

Ég fékk martröð í nótt.  Jössess.  Varð fyrir árás frá köngulóarplanetunni.  Ég vankaði slegin köldum svita og ætlaði aldrei að ná mér.  Martröðin var svo raunveruleg að ég skalf og nötraði.  Það er ekki eðlilegt hvað ég get verið hryllilega og sjúklega hrædd við skordýr og aðstæður sem ég sjaldan eða aldrei þarf að standa frammi fyrir.

Fóbía er skilgreind sem ofsahræðsla við hluti eða aðstæður.  Mínar fóbíur eru eftirtaldar (hm.. þær eriðustu sko):

Köngulær, því stærri því meira arg og garg, tryllingur og fyrirkomulag. Ef ég hef haft kjark til að kála þeim þá tryllist ég úr hræðslu við tilhugsunina um að þær gangi aftur og hefni sín (hm martröðin í nótt, rosalega hafa þessar tvær sem ég hef drepið stækkað og fjölgað sér).

Rottur og mýs, fékk einu sinni rottu í skúringafötuna þegar ég bjó á Laugaveginum.  Er ekki búin að jafna mig enn.

Lofthræðsla, ef ég er hærra uppi en sem nemur þremur hæðum þá loka ég gluggum og ekki nokkur sála má koma nálægt þeim.  Fólk gæti í "stundarbrjálæði"  hent sér út,  þám ég. 

Innilokunarkennd, er ákveðin í að láta brenna mig þegar ég er ei meir, af hræðslu við að ég verði kviksett (hvenær ætli geðdeildin komi og nái í mig?)

Ég er með fleiri,  lítilfjörlegar fóbíur en ætla ekki að fara að telja þær upp hér.  Fólk spyr mig gjarnan að því hvers vegna ég taki ekki á þessu og ég yppi öxlum og verð "alltaf í boltanum". En án gamans þá hefur þessi árátta mín sett töluvert strik í reikninginn.  Það eru ákveðnir hlutir sem ég forðast.  Ég fer ekki á "köngulóarklósett" en þau eru gjarnan í gömlum húsum þar sem hátt er til lofts og leiðslur liggja hátt uppi, þar gætu verið heilu köngulóarráðstefnurnar.  Ég færi aldrei í Frelsisstyttuna sem næmi hærra en kjólfaldi á þeirri eðlu styttu.  Ég gæti aldrei orðið pípulagningarmaður eða meindýraeyðir. Ég get hvorki né vil drepið flugu hvað þá eitthvað stærra.  Sjá má að þetta er svakalegt ástand.  Mig hefur alltaf dreymt um að þvælast upp í styttur, eiga afgömul klósett og vinna við meindýradrápW00t. Rosalegt ves.

Kjarni málsins er að fóbíurnar mínar gefa mér heilmikið öryggi.  Ég geng að þeim sem vísum. Fyrir utan eina martröð af og til þá trufla þær mig ekki og ég ætla að halda í þær, hlú að þeim og láta þeim líða vel.  Ég er fóbíuperri og er ánægð með það.

 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Hrönn Sigurðardóttir

heheheh þú ert frábær! Mín martröð snýst um Himmler og hvernig ég geti stungið hann af í birkiskógum Noregs sem ég flúði til frá Svíþjóð....... Jamm hef líklega verið gyðingur einhverntíma og á enn eftir að vinna mig úr því. Get líka sagt þér hvar ég faldi mig en þá færðu líklega svo rosalega mikla innilokunarkennd  OG ég fer aldrei í lyftu - labba frekar. Var á hóteli í Finnlandi í fyrra fékk herbergi á fimmtu hæð - dröslaði töskunni í lyftuna og hljóp upp til að ná henni. Plataði ferðafélagana til að a) passa töskuna og b) koma bara með mér upp stigann - það væri svo ROSA gott að fara bara stigann eftir að sitja svona lengi í flugvél. Þeir keyptu þetta alveg.......

Mikill er sannfæringamáttur minn!

Hrönn Sigurðardóttir, 29.3.2007 kl. 10:59

2 Smámynd: Jenný Anna Baldursdóttir

Þú ert frábær Hrönnsla.  Hm.. Húsið kemur í kvöld, lalalalalalala

Jenný Anna Baldursdóttir, 29.3.2007 kl. 11:13

3 Smámynd: Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Ég er aðallega með innilokunarkennd og lofthræðslu.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 29.3.2007 kl. 17:30

4 Smámynd: Katrín Snæhólm Baldursdóttir

Non fobias...var brjálæðislega hrædd við köngulær þar til ég fór að búa með þeim. Kippi mér svo sem upp við MJÖG STÓRAR SVARTAR..en fæ engin taugaáföll lengur.

Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 29.3.2007 kl. 18:59

5 Smámynd: Ásdís Sigurðardóttir

fóbíur skóbíur, ég átt sko nóg af þeim hér fyrir ekki svo löngu, tók upp á alls kyns vitleysu eftir að ég eignaðist fyrsta barnið, en vitið hvað, þegar mín varð fimmtug og flott, þá bara hrundu þessar fóbíur hver af annarri og ég er bara miklu betri í dag en áður, það getur borgað sig að eldast

Ásdís Sigurðardóttir, 29.3.2007 kl. 20:17

6 Smámynd: halkatla

þetta eru svoldið margar fóbíur en það er ekkert verra, ég var svona lofthrædd og gat ekki einu sinni staðið uppá stól án þess að svima en það lagaðist, ég var líka myrkfælin en það lagaðist bara nýlega og núna er ég einungis hrædd við opinberar stofnanir og að hringja í einhvern sem ég þekki ekki - einsog ég þarf að fara að gera núna á eftir, hjálp!!!

halkatla, 30.3.2007 kl. 11:28

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Jenný Anna Baldursdóttir
Jenný Anna Baldursdóttir

Bara eins og ég kem fyrir af skepnunni.  Er með róttæka vinstri slagsíðu, með fagurgrænu ívafi ásamt femínískum töktum þegar við á.  Ég bít ekki.  Eða bít ég?  Það fer tvennum sögum af því. 

jennfo.baldursdttir@gmail.com

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.4.): 2
  • Sl. sólarhring: 3
  • Sl. viku: 42
  • Frá upphafi: 2985719

Annað

  • Innlit í dag: 2
  • Innlit sl. viku: 39
  • Gestir í dag: 2
  • IP-tölur í dag: 2

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Apríl 2024
S M Þ M F F L
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30        

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.