Maður spyr sig

Ég sá á einhverri sjónvarpsstöðinni viðtal við stjórnmálafræðing sem ég man ekki hvað heitir.

En það skiptir ekki máli en það sem hann sagði var merkilegt.

Þetta með að íslenskir ráðherrar (þingmenn eflaust líka) segi ekki af sér þrátt fyrir að stundum hafi verið ástæða til.

Nú muna eflaust allir eftir Monu Shalin, sænska ráðherranum sem sagði af sér eftir Tobbelrone kaupinn á krítarkort ráðuneytisins.

Og danska ráðherrarnum sem borgaði gistingu fyrir sig með krítarkorti hins opinbera.

Það hlýtur að vera eitthvað í þjóðarkarakternum sem gerir það að verkum að við höfum svona mikið þanþol gagnvart ráðamönnum.

Einhvers staðar sá ég líka skrifað um að ráðamenn þekki gullfiskaminni íslensks almennings og bíði af sér pirringinn.

Spurningin er hvort það gerist núna líka.

Annars var ég kjaftstopp áðan þegar ég sá þetta.

Hrokinn og virðingarleysið gagnvart almenningi er algjört.

En eigum við þetta ekki skilið almenningur?

Maður spyr sig.

En að öðru, Reuters var með umfjöllun um undirskriftarátakið "við erum ekki terroristar" og svei mér þá ef ég er ekki smá stolt af okkur Íslendingum.

Við getum staðið saman, það er nokkuð ljóst.

Þeir sem eiga eftir að skrifa sig á listann, hér er hann.

Mótmæli vekja athygli

Athugasemdir

[Óskar Þorkelsson, 29.10.2008 kl. 21:46]

ég er búinn að fá miklu meira en nóg.. spurning hvort að menn eigi ekki að hætta að tala og tuða og láta verkin tala... 

[M, 29.10.2008 kl. 22:05]

Þeir eru í vinnu hjá okkur heyrði ég einhvern staðar og ef þeir standa sig ekki þá eiga þeir að taka pokann sinn. Rétt eins og þjálfari liðs sem gengur illa

[Sigrún Jónsdóttir, 29.10.2008 kl. 22:17]

Það á að setja alla þessa atvinnu pólitíkusa á atvinnuleysisbætur, sem fyrst  Leyfum þeim að prófa eigið meðal

[Ásdís Sigurðardóttir, 29.10.2008 kl. 22:25]

Ég er kjaftstopp og þakka guð fyrir lyklaborðið annars gæti ég ekki tjáð mig. 

[Steingrímur Helgason, 29.10.2008 kl. 22:29]

Ég er enn dáldið 'swag' fyrir þeirri kenníngu að þetta sé allt 'þér að kenna', & bara eitt lítið smotterí mér & hinum.

En ég tek öngva ábyrgð á þeim ummælum mínum, enda vel skipaður.

Verra er að þeir aular sem að sigldu skipinu 'Þjóðarskútann ÍS-1', róa nú hraðbyri með flakið á djúpsæ, til endanlegrar 'sökkvunnar'.

& það 'sökkar big tæm', eins & við gelgjur túngutökum.

[Jóna Á. Gísladóttir, 29.10.2008 kl. 22:55]

 já.... mér er orðavant núna.

Á þá ekki að hlusta á þjóðina? spyr fréttamaður.

Geir svaraði aldrei þeirri spurningu. Sneri bara út úr eins og virðist vera eini hæfileikinn sem stjórnmálamenn þurfa að hafa til að bera.

Toblerone og bleyjur. Ja hérna hér. Þarna eru kláralega mottóin sem gilda. Sett fordæmi og ekkert helvíts múður.

Ég er ansi hrædd um að það sé meira en súkkulaðistykki og Pampers sem við höfum þurft að borga í gegnum tíðina fyrir okkar þingmenn og leiðtoga.

Svei attan

[Ingibjörg Hinriksdóttir, 29.10.2008 kl. 23:28]

Þunglyndi, pungbindi. Maður verður náttúrulega alveg bit á þessu öllu. Svo firra sig ALLIR ábyrgð

[Greta Björg Úlfsdóttir, 29.10.2008 kl. 23:52]

Það er eitthvað meiriháttar mikið að í þessu 300.000+ (bráðum miklu minna) þjóðfélagi. Hvar meinsemdin liggur sem er búin að vera að búa um sig lengi, sést væntanlega ekki nema með uppskurði.

Landar, hættið í röntgenleiknum og farið að brýna kutana! Grr...

(Æ, veit ekki hvort ég meina nokkuð alveg þetta síðasta, púff, ég orðin svo værukær með hækkandi aldri. )

Knús á ykkur öll.

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 30.10.2008 kl. 00:53]

Arg garg, ég vona bara að við fólkið stöndum saman og komum þessum "mannvitsbrekkum" frá völdum sem fyrst. 

[Jónína Dúadóttir, 30.10.2008 kl. 07:25]

[María Guðmundsdóttir, 30.10.2008 kl. 08:05]

 HROKAPUNGAR úti eitt

[Rut Sumarliðadóttir, 30.10.2008 kl. 14:04]

90%. Aukaatriði.