"Home alone" heilkennið

Það er alveg hægt að fara í "Home alone" fílinginn og hlægja að/með þessu fólki sem gleymdi barninu á flugvellinum.  En mér stekkur ekki bros.

Sumir grínast með manninn sem setti bílbeltið á bjórinn og lét barnið leika lausum hala í bílnum.  Mér stekkur ekki bros þar heldur.

Það varð allt vitlaust í kommentakerfinu hjá mér í fyrra þegar ég bloggaði um hversu óábyrgt mér þætti það vera, að foreldrar Maddýar sem hvarf í Portúgal hefðu skilið eftir svona ung börn án gæslu, þó þau hafi getað starað á dyrnar, sem reyndar eru áhöld um.  Ég hefði haft meiri áhyggjur af því sem gæti gerst á bak við dyrnar, t.d. af því að börnin vöknuðu upp og yrðu hrædd og enginn til að taka þau í fangið og knúsa þau og róa.

Maður einn sagði við mig að það væri alveg jafn eðlilegt að skilja börnin ein eftir með þessum hætti eins og þegar maður skildi börn eftir uppi á herbergjum á hóteli og færi niður að borða.  Halló, hver gerir það?  Ekki ég og enginn sem ég þekki.

Það er alveg ótrúlegt hvað fólk fer í mikla vörn þegar þessi mál eru rædd.

Ég vil að fólk taki ábyrgð á börnunum sínum.  Skilji þau ekki eftir hist og her eins og ódýrar handtöskur fullar af snýtuklútum sem enginn ásælist.

Ég er búin að horfa á þessa frétt og bjórfréttina á Mogganum bæði í dag og í gær og verða þræl pirruð í hvert skipti sem ég ber þær augum.

Ef fólk er að eiga börn, er til of mikils mælst að það gæti þeirra eftir bestu getu?  Við getum aldrei komið algjörlega í veg fyrir slys og annað slæmt en við getum amk. komið í veg fyrir ansi margt með því að vera stöðugt á verði.

Og hananú.

Gleymdu barninu á flugvellinum

Athugasemdir

[Helga Magnúsdóttir, 14.5.2008 kl. 20:53]

Systur mínar týndu mér einu sinni á 17. júní. Löggan tók mig undir sinn verndarvæng og ég sat á lögreglustöðinni og hakkaði í mig sælgæti þegar þær komu að gá að mér. Mér fannst þetta bara frekar skemmtilegt en systur mínar voru skíthræddar.

[Hrönn Sigurðardóttir, 14.5.2008 kl. 21:06]

Jenný! Lestu bara einhverjar aðrar fréttir.

[Gurún (IP-tala skráð) 14.5.2008 kl. 21:07]

Mikið er ég sammála þér Jenný....þetta er til skammar

Var með mínar ömmurúslur um helgina,og leit ekki af þeim eitt augnablik

Fór í Koló (Kolaportið)..og heyrði kallað Jenný Una.

Sá þína krúttu,og hugsaði já þetta er Jenný hennar ömmusín

Þær stelpurnar hlupu saman nokkra hringi í anddyrinu,á meðan pabbinn kallaði

Svona er heimurinn lítill

Hafði gaman af,þar sem ég er dyggur lesandi,á blogginu þínu

Bestu kveðjur,skemmtilega kona.

Guðrún......(áður ljonynjan hér)

[Brynja skordal, 14.5.2008 kl. 21:44]

Heyr heyr mikið er ég sammála þessari færslu!!

[Jenný Anna Baldursdóttir, 14.5.2008 kl. 22:16]

Guðrún: Guð hvað heimurinn er lítill, hún hitti líka langömmu og langafa í Koló.

Hrönnsla: I read what I damn please

Helga: Það týndist alltaf ein systir á 17. júní í denn, við erum sko 7.  Það var sem betur fer aðeins öruggara umhverfi þá.

Brynja: Takk.

[Ásdís Sigurðardóttir, 14.5.2008 kl. 22:30]

Ég er sko algjörlega sammála þér Jenný mín, þoli ekki kæruleysi þegar kemur að börnum, frekar en öðru mikilvægu. Fólk skal sko bara algjörlega passa sín afkvæmi og gera það vel.

[Nanna Gunnarsdóttir (IP-tala skráð) 14.5.2008 kl. 22:47]

Algerlega sammála, hver fer frá börnunum sínum sofandi á hótelherbergi, hvort heldur er niður í lobbí eða út á horn?

Svona gerir maður bara ekki. Hins vegar var ég einu sinni í áramótaboði þar sem voru 8 fullorðnir og 2 börn og okkur tókst samt að gleyma öðru barninu úti í ca. hálftíma af því allir héldu að það væri með hinum. Barninu varð ekki meint af en skondnast er að gleymskan uppgötvaðist þegar eitthvert ókunnugt fólk kom til að skila myndavél sem hafði líka gleymst úti. Barnið sat þá úti og lék sér að stjörnuljósaprikum, alsælt í myrkrinu og ljósaflóðinu á miðnætti. Þessi saga er sögð með reglulegu millibili, þegar erfðaprinsessa heimilisins, nú 24 ára, vill minna á hvað hún eigi vonda foreldra.

[Hrönn Sigurðardóttir, 14.5.2008 kl. 23:52]

já.... ég átti alveg eins von á því